Βαλένθια: Οδηγός καταστροφής

Όσοι πρόλαβαν τα τέλη των 90s, αγάπησαν δυο ισπανικές ομάδες που κατάφεραν να σπάσουν το μονοπώλιο των Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και Βαλένθια έπαιξαν σπουδαίο ποδόσφαιρο και έκαναν αρκετούς φίλους στην Ελλάδα που σήμερα βρίσκονται κάπου κοντά στα 30 τους.  Κι αν η Ντεπόρ ζει εποχές παρακμής παίζοντας μεταξύ 15ης θέσης και Β’ εθνικής τα τελευταία χρόνια, η εικόνα της φετινής Βαλένθια που ξεκίνησε με τέσσερις ήττες στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια είναι αποκαρδιωτική.

Μετά την ήττα από την Αθλέτικ Μπιλμπάο ο προπονητής Πάκο Αγιεσταράν απολύθηκε ως αποκλειστικός υπεύθυνος. Ήταν ακόμα μια από τις πολλές αλλαγές προπονητή για τη Βαλένθια μετά τη φυγή του Έμερι το 2012, με επιλογές κατά κύριο λόγο ακατανόητες. Τα «δικά μας παιδιά» Μαουρίσιο Πελεγκρίνο και Μίροσλαβ Τζούκιτς μπορεί ως ποδοσφαιριστές να ήταν σπουδαίο αμυντικό δίδυμο, αλλά σαν προπονητές έφυγαν νύχτα. Ο Βαλβέρδε ως πιο λογική επιλογή δεν έκατσε πολύ, ενώ ακόμα ένα πρώην «δικό μας παιδί», ο Χουάν Αντόνιο Πίτσι που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα Αργεντινής έπεσε θύμα της αλλαγής ιδιοκτησίας και του «επενδυτή» Πίτερ Λιμ και δεν έμεινε παρά την επιθυμία των φιλάθλων.

Ο Λιμ επέλεξε το Νούνο Εσπίριτο Σάντο, με εμπειρία μόνο στη Ρίο Άβε, που δεν τα πήγε και άσχημα βγάζοντας την ομάδα στην 4η θέση. Η συνέχεια δεν ήταν καλή, το δύσκολο κοινό του Μεστάγια τον βρήκε ως αποδιοπομπαίο τράγο και κανείς δεν περίμενε τις γραφικότητες που θα ακολουθούσαν με τον Γκάρι Νέβιλ ως πρώτο προπονητή. Λιμ και Νέβιλ έχουν μαζί κάτι επιχειρήσεις, αγαπούν κι οι δύο τη Γιουνάιτεντ, καλό παιδί ο Γκάρι, σχολίαζε ωραία στην Αθλητική Κυριακή της Αγγλίας, νομίζω αρκετά σοβαροί λόγοι για να τον κάνεις προπονητή στην ομάδα που είσαι ιδιοκτήτης. Είχε προηγηθεί βέβαια η τοποθέτηση του Φιλ Νέβιλ ως μέλους του τεχνικού τιμ της Βαλένθια..

Όπως ήταν λογικό, το πείραμα Νέβιλ απέτυχε και σταμάτησε γρήγορα. Πριν φύγει ο Γκάρι είχε πει με σιγουριά: «Αν φύγω εγώ, θα φύγει κι ο βοηθός μου ο Πάκο«. Λίγες μέρες αργότερα ο Πάκο Αγιεσταράν γινόταν πρώτος προπονητής, κάνοντας ακόμα χειρότερο ρεκόρ από το Νέβιλ, με τη Βαλένθια να αγνοεί πλέον τη νίκη από τον Απρίλιο. Οι νυχτερίδες ψάχνουν τον δέκατο (μαζί με τους υπηρεσιακούς) προπονητή τους από το 2012, ενώ αυτοπροτάθηκε μέχρι κι ο Μάριο Κέμπες. Είναι όμως το πρόβλημα (μόνο) οι προπονητές; Η αλήθεια είναι πως όχι. Και αν τα οικονομικά προβλήματα πριν έρθει ο Λιμ ήταν τεράστια, τώρα η κακοδιαχείριση είναι εγκληματική και όχι μόνο στις επιλογές των προπονητών.

H σχέση του Λιμ με τον Πορτογάλο μάνατζερ Ζόρζε Μέντες είναι γνωστή. Ο Μέντες άλλωστε έφερε τον Λιμ στο Μεστάγια κι αυτός τον ξεπληρώνει κάνοντας τη Βαλένθια σούπερ μάρκετ του Πορτογάλου. Ο Λιμ είχε αγοράσει τα δικαιώματα των Αντρέ Γκόμες και Ροντρίγκο από την Μπενφίκα για 45 εκατομμύρια και τους έφερε στη Βαλένθια. Πελάτες του Μέντες φυσικά μαζί με τους Ζοάο Κανσέλο και Έντσο Πέρες που ήρθαν επίσης από την Μπενφίκα. Ο Μέντες όμως ήταν μέσα και στις μεταγραφές των Σάντι Μίνα, Αμπντενούρ, Μπακάλι, Ντανίλο και άλλων. Μεταγραφές με σύνολο πάνω από 100 εκατομμύρια μόνο το 2015 στις οποίες ήταν μέσα ο Μέντες και πολύ συχνά με φωνές για υπερτιμολόγηση. Ο Μέντες έφερε και τον Νούνο Εσπίριτο Σάντος ως προπονητή, ενώ άνθρωποι της ομάδας όπως ο Αγιάλα και ο Ρουφέτε έφυγαν από το ποδοσφαιρικό τμήμα για να αλωνίζει ο μάνατζερ. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο αρχισκάουτ Φαμπιάν Αγιάλα ουσιαστικά δεν αντικαταστάθηκε. Τι να το κάνεις το σκάουτινγκ όταν ο Μέντες σου φέρνει όποιον θέλει;

Θέλετε κι άλλα; Τελευταία μέρα των φετινών μεταγραφών η Βαλένθια πήρε δύο σέντερ μπακ. Τον Γκαράι με αγορά και τον Μανγκαλά δανεικό, πελάτες του Μέντες κι οι δύο. Ο Γκαράι είναι τραυματίας προς το παρόν, αλλά ο Μανγκαλά έχει μπει ήδη στο στόχαστρο των οπαδών για τις κακές του εμφανίσεις. Κι όλα αυτά αφού ο Μέντες έπαιρνε όποιον παίκτη ήθελε και τον πουλούσε στην Μπαρτσελόνα (πέρσι είχε πάει τον Οταμέντι στην Αγγλία). Την ώρα που η αχυράνθρωπος πρόεδρος της Βαλένθια  Τσαν-Λέι-Χουν δήλωνε ότι ο Πάκο Αλκάθερ, γέννημα θρέμμα της πόλης και ίνδαλμα των φιλάθλων, δεν θα φύγει, ο Μέντες κανόνιζε ραντεβού μεταξύ Λιμ και Μπερτομέου και ο Αλκάθερ με (μόλις) 30 εκατομμύρια εγκατέλειπε το Μεστάγια. Η Σινγκαπουριανή πρόεδρος είχε δει λίγο καιρό πριν και τον Αντρέ Γκόμες να φεύγει για το Καμπ Νου.  Το Μεστάγια εγκατέλειψε κι ο Μουστάφι και μαζί του αρκετοί ακόμα παίκτες από το Νεγρέδο μέχρι τον Πιάτι και από τον Φεγκουλί μέχρι τον Χάβι Φουέγκο. Όλοι με 20 και πάνω συμμετοχές πέρσι. Αντίθετα, εκτός από τα δύο σέντερ μπακ του Μέντες, η Βαλένθια έφερε κυρίως δανεικούς και το Νάνι που τον βάζουν μέχρι και σέντερ φορ.

Η παράνοια όμως είναι γενικευμένη στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Ο Αγιεσταράν για παράδειγμα έχρισε αρχηγούς δύο παίκτες που ήταν εκτός πλάνων και υπό πώληση μέχρι πρόσφατα. Ο Έντσο Πέρες, με λίγες συμμετοχές πέρσι λόγω τραυματισμών, αρνήθηκε να ακολουθήσει τη Βαλένθια στο τουριστικό ταξίδι στη Σιγκαπούρη και είχε «τελειώσει», ενώ ο Ντάνι Παρέχο είχε δεχτεί σκληρή κριτική από τον αθλητικό διευθυντή του συλλόγου, ο Νέβιλ τον απέπεμψε από αρχηγό κι ο ίδιος ζήτησε να φύγει. Είναι πλέον αρχηγοί. Εκτός των άλλων, ο τερματοφύλακας Ντιέγκο Άλβες ήταν επίσης στην έξοδο. Ο βασικός Ράιαν όμως τραυματίστηκε και αντί να παίξει ο νεαρός Χάουμε που πρόσφατα ανανεώθηκε το συμβόλαιό του, ο Ντιέγκο Άλβες που ήταν με τις βαλίτσες στο χέρι μεταμορφώθηκε σε βασικός..

Η Βαλένθια έχει μια διοίκηση γλαστρών, έναν ιδιοκτήτη που πιο συχνά βλέπει την ημι-επαγγελματική Σάλφορντ (στην οποία έχει μετοχές μαζί με τους αδερφούς Νέβιλ, το Νίκι Μπατ, τον Σκόουλς και τον Γκιγκς) παρά τη Βαλένθια, συνήθως μέτριους προπονητές, έναν μάνατζερ που φέρνει και πουλάει όποιον θέλει και όποτε θέλει, ένα κλίμα στα αποδυτήρια πολύ κακό και ένα κοινό που έχει αγανακτήσει και ξεσπάει σε όλους, για όλα. Αυτό το τοξικό κοκτέιλ μπορεί εύκολα να κάνει την ομάδα ανήμπορη να σηκώσει κεφάλι. Οι στιγμές που μια γενιά έβλεπε έναν σύλλογο κόσμημα με παίκτες όπως ο Κλαούντιο Λόπες, ο Μεντιέτα, ο Κανιθάρες, ο Ανγκλομά, ο Αϊμάρ έχουν περάσει για τα καλά.

πηγή: sombrero.gr