Όσοι ξέρουν τον Κρίστιανσεν λένε ότι στον αγώνα με την Αναγέννηση έκανε το πιο μαζικό rotation ως προπονητής. Φυσικά αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα αφού στα δύο του χρόνια στην ΑΕΚ λειτουργούσε κάτω από πολύ διαφορετικά δεδομένα. Τόσο το ρόστερ όσο και οι αγώνες δεν είχαν τις ίδιες απαιτήσεις οπότε ίσως να μην συγκρίνουμε όμοια πράγματα.
Η αλήθεια είναι ότι με την Αναγέννηση ρίσκαρε πολύ περισσότερο από ότι με τον Ερμή και ευτυχώς δεν του στοίχησε. Λέω ευτυχώς γιατί η εικόνα των πρώτων 60 λεπτών φωτογράφιζε ότι θα είχαμε τις πρώτες απρόσμενες βαθμολογικές απώλειες.
Ο ΑΠΟΕΛ όμως είναι εφτάψυχος και ένα καλό δεκάλεπτο πολλές φορές αποδεικνύεται αρκετό. Εκεί που ο Ντε Καμάργκο πήγε να αγχώσει όσους ακόμα τον βλέπουν με το μισό τους ήρθε η εύστοχη κεφαλιά για να διώξει το άγχος και να κόψει τα πόδια των αντιπάλων.
Προηγουμένως ο Βραζιλιάνος έχασε δύο ευκαιρίες όταν σε πανομοιότυπες φάσεις δεν έκανε τα τελειώματα που ανέμεναν πολλοί. Η ουσία όμως είναι ότι ο Ντε Καμάργκο σκόραρε για τρίτο συνεχόμενο αγώνα, πλέον είναι σημαντικός για την ομάδα και “απειλή” για τον Σωτηρίου.
Η περίπτωση του αλλοπρόσαλλου και ποδοσφαιρικά απείθαρχου Βάντερ θα μας απασχολεί συχνά. Ο Βραζιλιάνος δίνει του κόσμου της αφορμές σε κάθε αγώνα με αυτά που κάνει και η εκτίμηση ότι με την πάροδο του χρόνου θα ωριμάσει φαίνεται αβάσιμη. Παρόλα αυτά ο Κρίστιανσεν τον εμπιστεύεται σε βαθμό που προκαλεί και μουρμούρα σε όσους θεωρούν ότι ο Αλωνεύτης μπορεί να προσφέρει ενα δημιουργικό ημίχρονο.
Η απάντηση για την επιμονή του Κρίστιανσεν δόθηκε χτες αλλά και στον αγώνα με τη Ρόζενμποργκ. Μια ή δυο στιγμές δημιουργικού οίστρου του Βάντερ έκανε τη διαφορά. Μια πασα και ένα τέρμα που μόνο αυτός μπορούσε να σκεφτεί και να εκτελέσει έδωσαν στον ΑΠΟΕΛ μια νίκη που μέχρι εκείνη τη στιγμή έμοιαζε ανέφικτη.
Η ομάδα κερδίζει και αυτό δίνει στον Κρίστιανσεν το περιθώριο να συνεχίζει να δουλεύει χωρίς αφόρητη πίεση. Η προσπάθεια του να εμπεδώσει στον ΑΠΟΕΛ το 4-1-4-1 παρουσιάζει ακόμα δυσκολίες και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Η ομάδα κρατά μπάλα αλλά δυσκολεύεται να γίνει δημιουργική. ‘Επειδή ο Δανός ήταν ξεκάθαρος ότι όσο θα είναι προπονητής στον ΑΠΟΕΛ θα εφαρμόζει τα πιστεύω του, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή.
Η αλλαγή τεχνικής ηγεσίας και η προσπάθεια να μάθει η ομάδα τον τρόπο που την θέλει να παίζει ο προπονητής θα πάρει χρόνο. Παίρνει ακόμα περισσότερο γιατί βασικά γρανάζια της μηχανής αποχώρησαν (Ντε Βινσέτι) ή άργησαν να έρθουν (Μπερτόλιο) αλλά και γιατί άλλοι (Λάγο) χρειάστηκαν καιρό για να κριθούν έτοιμοι.
Όλα αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στον ΑΠΟΕΛ αλλά και σε πολλές άλλες ομάδες που επιχείρησαν σημαντικές αλλαγές. Είτε πρόκειται για τον Ολυμπιακό που σύντομα θα τον αντιμετωπίσουμε στο Europa League, είτε για την Γιουναϊτετ του Μουρίνιο, το μοντάρισμα γίνεται μέσω επίσημων και καθοριστικών αγωνιστικών υποχρεώσεων.