Mother Russia στη Γαλλία

Αυτοί που έχουν ταξιδέψει στη Γαλλία -ανεξάρτητα από την εθνικότητα τους- έχουν την ίδια απορία: προς τι ο αλληλοσπαραγμός; Όλοι ομολογούν πως έχουν μετάσχει σε πολύ πιο βάρβαρες διαδικασίες, που μπροστά τους αυτά που κάνουν στο Euro 2016 είναι… περίπατος στην παιδική χαρά. Επειδή έχουν ακούσει τα εξ αμάξης και οι Γάλλοι, για την ελλειπή λήψη μέτρων, να σου πω ότι έχουν σταματήσει πολλούς στα σύνορα και ακόμα περισσότερους… στα τσάρτερ που μεταφέρουν τους οργανωμένους στα εδάφη τους. Να δεις όμως, το trailer της κινηματογραφικής ταινίας που προβλήθηκε το 2013, για να καταλάβεις για τι θα μιλήσουμε.

Οι ιστορικοί εκτιμούν πως το πάθος των Ρώσων για χουλιγκανισμό, είχε προκύψει στη σοβιετική εποχή. Μια περίφημη φράση ήταν “stenka na stenku”. Δηλαδή “τείχος πάνω στον τοίχο”. Στην πράξη, αυτό αφορούσε τη συνάντηση δυο γειτονιών, σε προκαθορισμένο μέρος, όπου στοιχίζονταν σε σειρές (βλ. τοίχοι), πριν αρχίσουν να κινούνται η μια προς στην άλλη. Τα μέλη είχαν διάφορα στα χέρια τους, τα οποία χρησιμοποιούσαν για να εξοντώσουν τον αντίπαλο και να γίνουν η κυρίαρχη γειτονιά. Κάποιοι έμειναν ανάπηροι, υπήρχε αίμα παντού. Οι οικογένειες των εμπλεκομένων ήταν μάρτυρες και ενθάρρυναν τους ανθρώπους τους. Οι σοβιετικές αρχές τιμώρησαν αυτή τη συνήθεια, στα μέσα του ’50. Δεν σημαίνει βέβαια, ότι την εξαφάνισαν. Περισσότερο θα έλεγες πως την αντικατέστησαν με τον χουλιγκανισμό στο ποδόσφαιρο

Ο Vadim είναι μεταξύ εκείνων που δημιούργησαν το “Flint’s Crew” της Spartak -ήταν η πρώτη ομάδα που απέκτησε σύνδεσμο οργανωμένων, όταν ακόμα υπήρχε η ΕΣΣΔ. Ήταν αυτοί που έκαναν το πρώτο εκτός έδρας ταξίδι, για να παρακολουθήσουν την ομάδα τους, ενδεδυμένοι με τα σχετικά χρώματα. Τώρα δεν υπάρχουν στολές. Ο καθένας φορά ό,τι θέλει. Το πρώτο γκρουπ οργανωμένων, δεν είχε όνομα. Κανένας original hooligan δεν μπήκε στο “Flint’s Crew”, που δημιουργήθηκε το 1994 με άτομα της ίδιας ηλικίας και… των ίδιων μυαλών.

Ο στόχος τους ήταν να αναβιώσουν το θρυλικό φανατισμό των οπαδών της Spartak -γιατί είχαν δει πως… το σύστημα είχε κάνει “κοιλιά”. Ο Vadim ήταν εκ των πρώτων μελών και πλέον είναι εκ των πιο περιβόητων ultras, στην Ευρώπη. Δεν φταίει εκείνος. Φταίνε οι της Spartak, που το 1995 στράφηκαν στους οπαδούς για να ζητήσουν τη βοήθεια τους, στις δυσκολίες που περνούσε ο σύλλογος. Οι διοικούντες ζήτησαν από τους θερμόαιμους να μη σταματήσουν να στηρίζουν το σύλλογο, ό,τι και αν συμβεί. Εκείνοι ορκίστηκαν να είναι πάντα εκεί και έλαβαν… ως δώρο την υπόκλιση των οπαδών, ενώπιον τους, στο τέλος κάθε ματς.

Από τους πρώτους κανόνες του “Flint’s Crew” ήταν πως απαγορεύονται οι φιλίες με φιλάθλους άλλης ομάδας. Εκτός και αν πρόκειται για αδελφά σωματεία και οργανώνουν… κοινές δράσεις. Επίσης, όποιος ήθελε να γίνει μέλος έπρεπε να είναι εξαιρετικός μαχητής -ιδανικά, γνώστης πολεμικών τεχνών. Αυτό δεν ήταν και πολύ δύσκολο, δεδομένου ότι η στρατιωτική θητεία στη χώρα είναι υποχρεωτική. Μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος, το ενδιαφερόμενο μέλος ξεκινά την προετοιμασία -περνά από καμπ. Αν αντέξει, γίνεται αποδεκτό. Ένα τρίτο must ήταν ότι για να μπεις στο σύνδεσμο, έπρεπε να είσαι δεξιός και να μη συμπαθείς ιδιαίτερα τις άλλες εθνικότητες. Για αυτό και συχνά τραγουδούσαν “η Ρωσία είναι για τους Ρώσους και οι Μόσχα για τους Μοσχοβίτες“.

Οι οπαδοί της CSKA, της Torpedo, της Zenit της Dynamo ή της Locomotive δεν τους ενοχλούσαν. Δεν τους ενδιέφεραν. Αυτό δεν σήμαινε ότι δεν μπορούσαν να τους φανούν χρήσιμοι για… ματς προετοιμασίας. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Ο θάνατος ενός οπαδού της Spartak σήμανε τον “πόλεμο” μεταξύ των χούλιγκαν. Εντός συνόρων. Γιατί εκτός είναι όλοι μαζί. Πώς όμως, γίνεσαι μέλος;

Είναι πολύ σημαντικό για τον ενδιαφερόμενο να διαθέτει στρατιωτική εμπειρία. Να ξέρεις πως όλοι έχουν sites, όπου… προβάλουν τις επιτυχίες τους, από τα ραντεβού που κάνουν. Υπάρχει και… κανονισμός αγώνα που έχει υπογραφεί από όλους τους ηγέτες. Στο Νο1 αυτής της λίστας είναι το Fair Play. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται τα μαχαίρια. Μόνο οι γροθιές. Στο μεταξύ τους. Γιατί εκτός συνόρων, επιτρέπονται όλα. Aν ψάξεις στο Twitter τα νέα του #Marseilleisours, θα διαπιστώσεις πως είναι το hashtag που χρησιμοποιούν όλοι οι hooligans, για… τις δραστηριότητες τους στη Γαλλία.

Ο Vadim σήμερα είναι 40 χρόνων και μιλά για το χουλιγκανισμό, με το πάθος που διακεκριμένος sommelier αναλύει τα συστατικά κάποιου κρασιού. Αποκάλυψε πως οι πρώτοι hooligans στη χώρα του, ήταν hippies. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν να αποκτήσουν ό,τι είχαν στη Δύση. Αρχής γενομένης από τους Beatles. Ακολούθησαν τα περιοδικά ποικίλης ύλης και μετά ο χουλιγκανισμός. Οι πρώτες φωτογραφίες μελών αφορούν μακρυμάλληδες τύπους, με τα τζιν της εποχής -εκείνα με τα χρωματιστά μπαλώματα.

Ο “παλιός” του “Flint’s Crew” γινε οπαδός της Liverpool FC, πήρε και το σχετικό εξοπλισμό. Μετά πήρε και τις συνήθειες των ακραίων στοιχείων. “Ακόμα και όταν δεν έχουμε πόλεμο στη Ρωσία, δημιουργούμε εντάσεις. Έναν… μικρό πόλεμο (voinushka), κάτι για να “ανάψουν” τα αίματα. Αυτό είναι ο χουλιγκανισμός στο ποδόσφαιρο”. Ήταν ο εικονολήπτης του τεράστιου καβγά που είχε ξεσπάσει στη Trafalgar Square, μετά το 2-0 των Άγγλων επί της Σκωτίας, στο Euro ’96.

“Περνούσαν διάφοροι και με ρωτούσαν “τι κάνεις;”. Προσπαθούσα να εξηγήσω ότι βιντεοσκοπούσα πραγματικούς hooligans εν δράση, προκειμένου να δείξω πώς γίνεται η δουλειά, όταν επέστρεφα στη Ρωσία. Ήθελα να χρησιμοποιήσω το υλικό, ως οδηγό. Μετά την απάντηση μου, με πήραν και με πήγαν σε ένα από τα λιοντάρια της πλατείας. Συνέχισα να καταγράφω τις σκηνές από εκεί. Ήμουν ο μόνος hooligan που είχα εικόνα. Αν δείτε τα πλάνα του BBC, θα δείτε και εμένα“.

Η “Mirror” τον ρώτησε που είχε βρει τα χρήματα να πάει στο Λονδίνο, δεδομένου ότι η χώρα του βρισκόταν εν μέσω οικονομικής κρίσης. “Απλά” απάντησε, “πούλησα το διαμέρισμα μου“. Εκείνη την περίοδο, στην ΕΣΣΔ δεν έκανε ακριβώς θραύση ο χουλιγκανισμός. Αυτό έγινε μετά τη δεκαετία του ’90. Τη σήμερον ημέρα, οι μεγαλύτερες μάχες γίνονται μεταξύ των ultras ομάδων της Μόσχας. Φέτος αυτοί της CSKA Moscow και εκείνοι της Spartak Moscow συναντήθηκαν ουκ ολίγες φορές, σε κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας, έπειτα από ραντεβού που “έκλειναν” οnline.

Όπως συμβαίνει συνήθως σε όλες… τις παρατάξεις, με το πέρας των χρόνων, μερίδα του “Fint’s Crew” ανέπτυξε άλλα “θέλω” και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι “Gradiator Firm 96”. Ο Vasiliy (ο κύριος της φωτογραφίας που ακολουθεί) είναι γνωστός ως “Κiller”. Είναι οπαδός της Spartak από τα 5 και τώρα στα 37 πηγαίνει στις μάχες με τους δυο γιους του. Δηλώνει “υπερήφανος” για τα παιδιά του.

Υπήρχε και μια άλλη παράμετρος. Οι “Μονομάχοι” φέρονται να είναι μια μια παραστρατιωτική οργάνωση που κινείται σιγά-σιγά και εκτός του γηπεδικού χουλιγκανισμού και διαθέτει ακροδεξιές πεποιθήσεις. Ο leader έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της αυτονόμησης της Κριμαίας -και όπως συμπλήρωσε “ήμασταν μόνος σύνδεσμος που πήρε θέση“. Είναι και ο μοναδικός σύνδεσμος, του οποίου οι βάρβαρες πράξεις περνούν… απαρατήρητες από το Κρεμλίνο. Ενίοτε χαίρουν της στήριξης του κράτους. Φήμες θέλουν κάποιες αποστολές να ‘χουν γίνει σε συνεργασία με την FSB (Federal Security Service) της Μόσχας, την πρώην KGB.

Ο Vasiliy ενημέρωσε πως η διάσπαση οφειλόταν στο γεγονός ότι “η “Flint’s Crew” είχε εμμονή με το αγγλικό μοντέλο χουλιγκανισμού, ενώ εμείς θέλαμε να αναμείξουμε το ιταλικό στιλ, με αυτό των Βαλκανίων, αλλά και το προσωπικό, δικό μας. Τελικά, δημιουργήσαμε κάτι το μοναδικό“.

Αφότου είχαν συναντηθεί σε όλους τους δρόμους της Μόσχας, οι hooligans αποφάσισαν το 2010 να προσθέσουν κάτι διαφορετικό στο μενού: τις μάχες στα δάση “κατά το πολωνικό πρότυπο“, διευκρίνισε ο “Killer”. Ένας “χρεωνόταν” τη δουλειά της βιντεοσκόπησης. Αυτός είχε και την ευθύνη να πει… σφυρίξει και τη λήξη. Μετά το τέλος, οι ίδιοι άνθρωποι που προσπαθούσαν να εξοντωθούν μεταξύ τους, βοηθούσαν ο ένας τον άλλον να σηκωθεί από το έδαφος και αντάλλασσαν high five, λέγοντας “good fight”. Για την ιστορία, οι Gladiators έχουν αδελφοποιηθεί με τους hooligans του Ερυθρού Αστέρα, ομάδα που αντιμετώπισε η Spartak στα εγκαίνια του νέου της γηπέδου.

Από το “Flint’s Crew” προέκυψαν και δυο άλλοι σύνδεσμοι, οι μεγαλύτεροι της χώρας. Tα ονόματα αυτών είναι “School” και “Union”. Ο Vasiliy εξηγεί πως έχει απεριόριστο σεβασμό στους συνδέσμους της Ευρώπης “που έχουν περισσότερες δραστηριότητες και βάθος, εκτός του να είναι δίπλα στην αγαπημένη τους ομάδα. Που υπερασπίζονται τη χώρα τους, που έχουν ιστορικές και ηθικές αξίες και χέστηκα για το τι κάνει η ομάδα τους στο γήπεδο“.

“Είμαστε λιγότερο μεθυσμένοι από τους Άγγλους”

Ένας “στρατιώτης” αναρριχάται αν πάρει κασκόλ, σημαία ή banner του αντίπαλου, εν ώρα μάχης. Είναι τα κειμήλια που “ποστάρουν” στο διαδίκτυο. Κάποια έχουν επάνω τους αίμα. Μολονότι οι Ρώσοι ultras (σημείωσε κάπου εδώ ότι αυτοί της CSKA έχουν συγκροτήσει αντιφαστιστικό/αντιρατσιστικό γκρουπ) ακολούθησαν κατά γράμμα ό,τι έκαναν οι Άγγλοι, την εποχή που δημιουργούνταν, τώρα… δεν γυρίζουν ούτε να τους φτύσουν. “Ό,τι κάνουμε εμείς σε 10 χρόνια, αυτοί μπορούν να το κάνουν σε 100″, λέει ο Vadim, ο οποίος εμμέσως πλην σαφώς ομολόγησε πως αρκετοί ταξίδεψαν στη Γαλλία με ένα προορισμό: να δείρουν Άγγλους.

Εκείνος επιμένει πως “οι Βρετανοί δεν είναι πια σοβαροί αντίπαλοι για εμάς. Βιντεοσκοπούν τα πάντα, τραγουδούν, κραδαίνουν τις γροθιές τους… και μετά τρέχουν να σωθούν. Είναι γελοίοι. Στη Ρωσία, όταν συναντιούνται δυο ομάδες ultras παλεύουν μέχρι να εγκαταλείψει ή να βγει νοκ άουτ κάποια πλευρά. Αυτό ισχύει για όλη την ανατολική Ευρώπη“.

Μια ουσιαστική διαφορά -κατά του ιδίου το ρηθέν- μεταξύ των Ρώσων και των Άγγλων είναι πως “είμαστε νεότεροι, έχουμε καλύτερη φυσική κατάσταση και είμαστε λιγότερο μεθυσμένοι, για να μη σου πω καθόλου, αφού αποφεύγουμε το αλκοόλ“. Δεν αποφεύγουν ωστόσο, άλλες ουσίες (κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη), γιατί τους βοηθά να έχουν μεγαλύτερη αντοχή στον πόνο και τους κάνει πιο ατρόμητους.

Στα μέλη είναι επιχειρηματίες, παιδιά, οικογενειάρχες. “Δεν λέει κάτι αυτό” εξηγεί ο Vadim, “το μεγαλύτερο πρόβλημα για εμάς είναι πως για να μας τιμωρήσουν οι αρχές, δεν μας δίνουν visa για να μπορούμε να ταξιδέψουμε με τις ομάδες μας. Εγώ για παράδειγμα, ξέρω ότι θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να μου εγκρίνουν κάποια, γιατί έχω μπει σε διάφορες φυλακές στην Ευρώπη. Στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Τουρκία, τη Νορβηγία…” και η λίστα συνεχίζεται.

Η σχέση με το Κρεμλίνο

Το 2006 ορίστηκαν ως ηγέτες στους Ultras της CSKA και της Spartak, κορυφαία μέλη της νεολαίας του Κρεμλίνου. Την ίδια περίοδο, προγραμματίστηκε συνάντηση των hooligans με τον Vladislav Surkov, έναν εκ των συμβούλων του Putin. Είχαν προηγηθεί ουκ ολίγες πορείες, από ανθρώπους που διαδήλωναν στην Ουκρανία, μετά τη διαφθορά στις εκλογές για τον πρόεδρο της χώρας. Η κυβέρνηση ζήτησε από τους Ultras να μην επιτρέψουν να συμβεί κάτι παρόμοιο εντός των συνόρων.

Η σχέση διαλύθηκε το Δεκέμβριο του 2010, όταν ο Egor Sviridov -μέλος της Yunion, συνδέσμου της Spartak-, δολοφονήθηκε σε μάχη συνδέσμων. Τον ένα συγκροτούσαν πρόσφυγες από το βόρειο Καύκασο. Ακολούθησαν ουκ ολίγες -καθημερινές- οδομαχίες, στην πρωτεύουσα, το Saint Petersburg και άλλες πόλεις της Ρωσίας, με τους φανατικούς να εκφράζουν έτσι τη δυσαρέσκεια τους για την αδυναμία της αστυνομίας να βρει τον ένοχο και να τον θέσει ενώπιον της δικαιοσύνης.

Χιλιάδες διαδήλωσαν μαζί με ακροδεξιά στοιχεία, μπροστά στο Κρεμλίνο και συνέθεσαν την πιο εφιαλτική εικόνα βίας που παρουσιάστηκε στο κέντρο της Μόσχας, στη σύγχρονη ιστορία της. Βλέπεις, η όλη ιστορία εξελίχθηκε σε πορεία για την απομάκρυνση των προσφύγων, από τη Ρωσία. Η κατάσταση εκτραχύνθηκε στο βαθμό που ο αρχηγός της αστυνομίας στη Μόσχα, Vladimir Kolokoltsev έκανε διαπραγματεύσεις με μασκοφόρους διαδηλωτές.

Συνεργάτες της KGB οι hooligans

Πώς τα ξαναβρήκαν οι hooligans με τον Putin; Όταν τους χρειάστηκε ο τελευταίος, μετά την ένταση που προκλήθηκε από την επέμβαση στην Ουκρανία. Για αυτό και μετά το ξύλο του περασμένου Σαββάτου, στη Γαλλία, ο Igor Lebedev, αντιπρόεδρος του ρωσικού κοινοβουλίου, μέλος του ακροδεξιού κόμματος, LDPR και της ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, είπε “δεν βλέπω ότι υπάρχει κάτι λάθος στο να παλεύουν οι οπαδοί. Τουναντίον, τα παιδιά μας είναι εκπληκτικά! Συνεχίστε“, πριν καταλήξει στο ότι οι ultras υπερασπίζονταν την τιμή της Ρωσίας!

Εδώ θα ήταν χρήσιμο να σου πω ότι μεταξύ των συνεργατών του, ανήκει ο Alexander Shprygin, ακροδεξιός ακτιβιστής και πρόεδρος της Ένωσης Ρώσων Φιλάθλων! Ναι, υπάρχει και… συνδικαλιστικό όργανο. O Shprygin ήταν μεταξύ των συλληφθέντων της Τετάρτης 15/6.

Σημειωτέον, ο Lebedev δεν ήταν ο μόνος που είχε αυτήν την άποψη. Αντίστοιχα σχόλια έκαναν και άλλα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα στην ιεραρχία της Ρωσίας, χαρακτηρίζοντας τους ταραξίες “πραγματικούς άνδρες“. Η ομοσπονδία ποδοσφαίρου της χώρας, ο Υπουργός των Σπορ, Vitaly Mutko, αλλά και τον ίδιο τον Putin καταδίκασαν -επίσημα- τα επεισόδια, για να αποφευχθεί το διπλωματικό επεισόδιο (οι Γάλλοι κατηγόρησαν τους Ρώσους ότι επέτρεψαν στους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς να βγουν από τη χώρα με προορισμό το Euro 2016), αλλά και για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο τιμωρίας.

Ο Ρώσος ηγέτης θύμισε πως η χώρα του έχει σκληρύνει τη στάση της στα φαινόμενα βίας που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο και συνέπεια αυτού ήταν να μπουν σε “μαύρη λίστα” 100 hooligans. Δεν το “έσωσε”.

Η UEFA τιμώρησε με πρόστιμο 150.000 ευρώ την ФФСССР (ρωσική ομοσπονδία) και απείλησε με αποβολή από το Euro 2016, ενώ οι συλληφθέντες hooligans απελάθηκαν. Αυτά, μετά το πρώτο παιχνίδι με την Αγγλία, το Σάββατο 11/6, μάχη που είχαν πάρει προσωπικά και οι δυο πλευρές, προκειμένου να αποδείξουν ποιος είναι ο καλύτερος του είδους.

Να σου πω όμως, τι έγινε και στο δεύτερο ματς με τη Σλοβακία. Κατ’ αρχάς, ενώ ήταν καθ’ οδόν για το γήπεδο, οι Ρώσοι Ultras έπεσαν πάνω σε Βρετανούς, στους δρόμους της Lille και δεν έχασαν την ευκαιρία για ένα νέο… ματς, εκτοξεύοντας ό,τι είχαν στα χέρια τους (μπουκάλια, καρέκλες κλπ), με την αστυνομία να εκτοξεύει χημικά για να τους χωρίσει. Άλλη μερίδα φανατικών της Ρωσίας μαχόταν με φαν της Σλοβακίας. Να σκεφτείς ότι στην όλη εκτιμάται πως βρίσκονται 40.000 Άγγλοι και Ουαλοί και 15.000 Ρώσοι.

Δεν είχε γίνει η σέντρα του αγώνα, όταν οι αρχές συνέλαβαν 43 Ρώσους οπαδούς, οι οποίοι είχαν επιβιβαστεί σε λεωφορείο στο Μandelieu la Νapoule, με προορισμό το Lille. Μεταφέρθηκαν στη Μασσαλία, ως ύποπτοι για εμπλοκή στα επεισόδια του Σαββάτου. Έντεκα αφέθηκαν ελεύθεροι, με το Κρεμλίνο να καταδικάζει το γεγονός, πολλώ δε την απόφαση των Γάλλων να μην ενημερώσουν την πρεσβεία ή το γενικό προξενείο στη Μασσαλία -κάτι που έπρεπε να κάνουν.

Εν ώρα αγώνα οι Ρώσοι οπαδοί άναψαν καπνογόνο εντός του γηπέδου και μετά την ήττα ξεσπάθωσαν εναντίον των αστυνομικών, μέχρι πρωίας. Αυτό συνέβη παρ’ ότι η γαλλική αστυνομία είχε διαβεβαιώσει πως έχει την κατάσταση υπό πλήρη έλεγχο -έχοντας επιστρατεύσει 4.000 όργανα μόνο στο Lille. Μόνο την Τετάρτη 15/6 οι αρχές έκαναν 36 συλλήψεις (όχι μόνο Ρώσων, αλλά όλων των φυλών -και Βρετανών-, αφού ουδείς έχασε την ευκαιρία… για γιορτή), ενώ τουλάχιστον 26 τραυματίστηκαν από τις συμπλοκές και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, για να τους παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες. Έξι Ρώσοι απελάθηκαν, μαζί με έναν Ουκρανό.

Α, να σου θυμίσω πως έχει απαγορευθεί η κατανάλωση αλκοόλ -παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες μάχες έγιναν όταν αντίπαλα στρατόπεδα έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο, έξω από μπαρ (όπου πέρασαν την Τετάρτη οι Άγγλοι και οι Ουαλοί). Προφανώς, έπιναν τσάι. Αλλά να σου πω και κάτι; Νεράκι από τη βρύση να έπιναν, τα ίδια θα έκαναν, γιατί ο λόγος που έκαναν το ταξίδι είναι να αποδείξουν ποιος είναι ο καλύτερος, με την πλέον περίφημη φράση που χρησιμοποιούν στα social networks να είναι “το Euro 2016 παίζεται στους δρόμους”.

πηγή: sport24.gr