Κάναμε ξανά αναφορά για το θέμα μετά τους αγώνες με ΑΕΚ και Ομόνοια και στη σχετική τοποθέτηση μας είναι ότι στα δύσκολα σκοντάφτουμε. Από το τότε μεσολάβησαν και οι αγώνες με Ανόρθωση και Απόλλων, οι οποίο μεγάλωσαν το δείγμα γραφής και μας επιτρέπουν να πούμε ότι στα δύσκολα καταρρεύσαμε. Ο ΑΠΟΕΛ στους αγώνες απέναντι στις ομάδες που θέλουν ή και μπορούν να κατακτήσουν το πρωτάθλημα έδειξε ότι χειρότερο μπορούσε.
Η νέα ήττα αποτελεί επιστέγασμα μιας μεγάλης εικόνας που θέλει την ομάδα μας να μην μπορεί να λειτουργήσει σωστά σε θέματα προετοιμασίας, τακτικής και επιλογών του προπονητή. Οι νίκες με τα μεγάλα σκορ έριξαν σκόνη στα μάτια ακόμα και των υπευθύνων αφού ο ΑΠΟΕΛ κουβαλά παθογένειες τις οποίες δεν μπορούν να κρύβουν συστηματικά οι Καβανέγκι και ένας δυο άλλοι.
Πλέον βρίσκεται και ο Κετσπαγια στο μάτι του κυκλώνα αφού μπορεί να παράλαβε χάος αλλά δεν βοηθά την κατάσταση με τις επιλογές του. Η κούραση που πιππιλούσε μέχρι τον αγώνα ο επίσημος ΑΠΟΕΛ είναι φτηνή δικαιολογία για τα χάλια που βλέπουμε.
Η βαθμολογική μας θέση με την ολοκλήρωση το πρώτου γύρου δεν αποτυπώνει μόνο την προσπάθεια που έγινε στο Europa League η οποία ήταν επίσης προβληματική αλλά και τα τραγικά λάθη που γίνονται εδώ και μήνες σε όλα τα επίπεδα.
Είναι για αυτό που οι ευθύνες αφορούν και τη διοίκηση Πετρίδη.