Ο ΑΠΟΕΛ του πρώτου ημιχρόνου στον αγώνα με την Ανόρθωση ήταν επιβλητικός και δικαιολογημένα η εμφάνιση του χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η καλύτερη στο φετινό πρωτάθλημα. Ήταν ένα ημίχρονο όπου η μεσαία γραμμή της ομάδας μας μπόρεσε να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα και να εκμηδενίσει τα προβλήματα που παρατηρήθηκαν σε προηγούμενους αγώνες. Ένας βασικός λόγος που έγινε αυτό κατορθωτό ήταν η απόδοση του Λάνιγκ. Ο Γερμανός έδειξε πιο έτοιμος και ικανός από ποτέ στο να επιτελέσει τον ρόλο που θέλει ο Φινκ ως ο συνδετικός κρίκος στη μεσαία γραμμή όταν η ομάδα αμύνεται αλλά και όταν κρατά την μπάλα. Ο Λάνιγκ είχε ουσιαστική συμβολή στη σύνδεση της μεσαίας με την επιθετική γραμμή ενώ ήταν εξίσου καλός και στα αμυντικά του καθήκοντα κλείνοντας τους χώρους, με τρόπο που η Ανόρθωση αδυνατούσε να οργανωθεί σωστά από τον άξονα.
Το 4-2-3-1 στο οποίο πιστεύει και επιμένει ο Φινκ προβλέπει από τον παίκτη που αγωνίζεται δίπλα από τον Μοράις να έχει ουσιαστική συμβολή και στο οργανωτικό κομμάτι έτσι ώστε η ομάδα να μπορεί να επιτεθεί με περισσότερους παίκτες αλλά και να επιβληθεί στο χώρο του κέντρου.
Για πρώτη φορά και για έστω ένα ημίχρονο είδαμε το δίδυμο Μοράις – Λάνιγκ να κάνει όλα αυτά που θέλει ο Φινκ. Είναι για αυτό που ο προπονητής μας δήλωσε πως θα πρέπει να βλέπουμε πιο συχνά τα στοιχεία που παρουσίασε η ομάδα στον αγώνα με την Ανόρθωση..