Σε αντίθεση με τον προπονητή μας, εμείς φοβόμαστε και ανησυχούμε. Όχι τόσο για τον Απόλλωνα που έχει πάντως πολύ καλή ομάδα αλλά για αυτό που αποκαλούμε κακό ΑΠΟΕΛ. Είναι δυστυχώς ο ΑΠΟΕΛ που βλέπουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα στους αγώνες πρωταθλήματος τις πρώτες 14 αγωνιστικές. Είναι ο ΑΠΟΕΛ που αδυνατεί να βελτιωθεί και για τον οποίο ο Δώνης και κατ΄επέκταση πολλοί άλλοι επικαλούνται διάφορες δικαιολογίες προκειμένου να κερδίσει χρόνο. Ακούμε και διαβάζουμε συχνά πως η ομάδα μας βρίσκεται στην πρώτη θέση και τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα όταν επιτέλους αρχίσουν να παίζουν σύμφωνα με τις πραγματικές τους δυνατότητες 4-5 παίκτες και όταν η ομάδα πάρει ανάσες από την κούραση που προκάλεσε το Champions League.
Πράγματι υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο αλλά κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι αυτό είναι το πιο πιθανό σενάριο. Υπάρχουν ενδείξεις που λένε ότι οι τραυματισμοί ενδεχομένως να μην περιοριστούν και πως ακόμα να βγει η κούραση σε παίκτες που τράβηξαν το κουπί στους πρώτους 4 μήνες.
Ανεξαρτήτως των αφύσικων ή φυσιολογικών προσδοκιών η καταγραφή και μόνο των αποτελεσμάτων πρέπει να προβληματίσει. Ομολογουμένως ο βασικός μας αντίπαλος για την κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ο Απόλλων. Το ξέραμε και πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και το επιβεβαιώνουμε και σήμερα έστω και αν οι δυο σε μεγάλη έκταση ήττες του δημιούργησαν τη λανθασμένη εντύπωση ότι δεν μπορεί να μας κοντράρει.
Πέραν του Απόλλωνα το πρώτο μισό του πρωταθλήματος έδειξε ότι οι δυο άλλες πιο αξιόλογες ομάδες είναι η Αεκ και ο Ερμής.
Το πώς λειτούργησε ο ΑΠΟΕΛ στους αγώνες με τις τρείς αυτές ομάδες και τι αποτελέσματα έφερε έχει καταγραφεί και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.