Ο ΑΠΟΕΛ για ένα ημίχρονο παρουσίασε το κακό του αγωνιστικό πρόσωπο δείχνοντας τις γνωστές αδυναμίες στο να αναπτυχθεί σωστά και να δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ. Η μπάλα δεν μπορούσε να φτάσει με τίποτα στα καρέ του Μορέιρα αφού οι ακραίοι δυσκολεύονταν να ολοκληρώσουν ενέργειες ενώ και από το άξονα υπήρχε πρόβλημα. Το γκολ του Ντε Βινσέτι ήρθε από το πουθενά όπως επίσης και αυτό της Ομόνοιας που μας φόρτωσε άγχος. Όλα άλλαξαν στο δεύτερο ημίχρονο με αφορμή και αιτία την είσοδο του Σιέρινταν. Ο Ιρλανδός έδωσε άλλη πνοή στην επιθετική μας γραμμή αφού μπόρεσε να κρατήσει μπάλα και να απελευθερώσει τους υπόλοιπους. Με τον Αλεξάνδρου ακραίο αμυντικό η αριστερή πλευρά έγινε πιο ουσιαστική και επιθετική με αποτέλεσμα να αρχίσουν να δημιουργούνται και ευκαιρίες.
Η δεύτερη αλλαγή έφερε την απαιτούμενη ηρεμία μια μυαλό στο παιχνίδι μας με τον Σαντίν να περνά στον αγώνα στη θέση του Μαντούκα που έμεινε από δυνάμεις. Ο μικρόσωμος Βραζιλιάνος είχε τη δική του συνεισφορά με την ασίστ στη φάση του γκολ.
Τέλος στο 74 ο προπονητής πήρε την πιο μεγάλη απόφαση ρίχνοντας στη φωτιά τον Ατόρνο τον οποίο είχε ξεχάσει μετά τον αγώνα κυπέλλου με τη Δόξα. Ο Παραγουανός χρειάστηκε δύο λεπτά και το γκολ του ήταν αυτό που έκρινε τον αγώνα και έβαλε τον ΑΠΟΕΛ ξανά στο κόλπο.
Οι αλλαγές του Δώνη λοιπόν για τον οποίο όλοι είπαμε και γράψαμε πολλά τον τελευταίο καιρό έκαναν τη διαφορά…