Δεν θα ήμασταν ΑΠΟΕΛ αν…

Από τη στιγμή που και ο Δώνης αναγνωρίζει ότι η ομάδα μετά το 3-0 δεν ήταν αυτή που έπρεπε δίνοντας αφορμές, δεν χρειάζεται να μπούμε στη διαδικασία να το αναδείξουμε. Η ομάδα κατάφερε να μετριάσει την καλή παρουσία των πρώτων 60 λεπτών αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό! Ο ΑΠΟΕΛ δεν βρίσκεται τυχαία στο -6 από την κορυφή αφού τα όσα έχουμε δει στον αγώνα με την Σαλαμίνα αποτυπώνουν ως ένα βαθμό τα φετινά προβλήματα της ομάδα μας. Ο προπονητής μας χαρακτήρισε ανεξήγητο αυτό που έγινε μετά το 60 αλλά είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζει πολύ καλά τι πήγε στραβά. Όπως και σε προηγούμενους αγώνες έτσι και με την Σαλαμίνα η μεσοαμυντική γραμμή του ΑΠΟΕΛ έπαθε μπλακ αουτ. Το πρόβλημα ξεκινά από τους Μοράις και Βινίσιους και μεταφέρεται στην αμυντική τετράδα. Όσο συμβαίνει αυτό θα βλέπουμε τους αντιπάλους μας να δημιουργούν φάσεις από το πουθενά και τη νευρικότητα να είναι το κύριο χαρακτηριστικό όλης της ομάδας.

Ο Ολιβέιρα φρόντισε να μας υπενθυμίσει ότι περνά τη δική του ανεξήγητη κρίση. Η νέα αχρείαστη κίτρινη που δέχτηκε για διαμαρτυρίες δείχνει ότι δεν έχει την απαιτούμενη αυτοσυγκέντρωση και πειθαρχία. Ο πιο ποιοτικός αμυντικός μας θα χάσει τον επόμενο αγώνα και όχι μόνο αφού στη συνέχεια κάθε κάρτα θα ισοδυναμεί και με απουσία.

Τα αρνητικά θα βοηθήσουν έτσι ώστε να παραμείνουμε στην πρίζα αφού ο εφησυχασμός μας οδηγεί συνήθως σε μεγαλύτερα προβλήματα. Μας συμφέρει λοιπόν να παραμείνουμε στην πρίζα ενόψει και του εξαιρετικά δύσκολου αγώνα στη Λεμεσό με την Αελ.