Στο ακρώνυμο ΑΠΟΕΛ άπαντες γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύει το γράμμα «Ε». Η ιστορία διδάσκει πως ο ΑΠΟΕΛ δεν είναι Ελληνική ομάδα μόνο στα λόγια. Είναι μάλλον καθολικά αποδεκτό πως αποτελεί την ιδανική επιλογή για έναν Ελλαδίτη που θέλει να παίξει μπάλα στην Κύπρο, εσχάτως και που θέλει να παίξει στο Champions League. Από το 2000 και μετά δεν υπάρχει σεζόν που έστω ένας Ελλαδίτης να μην ήταν στον Αρχάγγελο. Μεταξύ των 21 συνολικά που φόρεσαν τη γαλαζοκίτρινη φανέλα περίοπτη θέση κατέχει ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο μοναδικός που κέρδισε το πρωτάθλημα και ως παίκτης και ως προπονητής. Επίσης το πρωτάθλημα του 2002 θα μείνει στην ιστορία ως το μοναδικό που άγγιξαν μόνο ελληνικά χέρια καθώς το τρίο των «ξένων» αποτελούν τρία παιδιά από την Ελλάδα.
Οι πρώτοι…Οι πρώτοι Ελλαδίτες έπαιξαν στον ΑΠΟΕΛ στα 60s. Ήταν ο Λευτέρης Πούλιας και ο μεγάλος Τάκης Λουκανίδης, που δεν φόρεσε ποτέ τη γαλαζοκίτρινη σε επίσημο αγώνα, όμως χρησιμοποίησε την Κύπρο για να μεταγραφεί από τη Δόξα Δράμας στον Παναθηναϊκό. Στις αρχές των 80s οι ΕΛΔΥΚάριοι Δημήτρης Πανουργιάς και Παναγιώτης Καμαράκης ήταν οι πρώτοι «ξένοι» στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ.
Ένας Ελληνικός τίτλοςΟ Σπύρος Μαραγκός έπαιξε ένα χρόνο στην Ομόνοια, έφυγε για τον ΠΑΟΚ και το 2000 εντάχθηκε στον ΑΠΟΕΛ. Έγινε βασικός από την αρχή και είχε δύο γεμάτες σεζόν πριν αποχωρήσει ως πρωταθλητής. Ήταν τη σεζόν 2001-02 όταν ο ΑΠΟΕΛ ήταν αμιγώς Ελληνική ομάδα καθώς το τρίο των «ξένων» συνέθεταν οι Μαραγκός, Ουζουνίδης και Σολάκης. Βασικοί και οι τρεις, ένας σε κάθε γραμμή, με τον Σολάκη να βάζει 15 γκολ παίζοντας και στους 26 αγώνες του πρωταθλήματος. Ο Ουζουνίδης έμεινε άλλο ένα χρόνο και επέστρεψε το καλοκαίρι του 2006 για να πάρει το πρωτάθλημα και ως προπονητής.
«Βάκου», Αμανατίδης και ΑλέκοςΤο καλοκαίρι του 2002 αποκτήθηκε ο Γιώργος Βακουφτσής από τη Φιορεντίνα. Έλαμψε στο ντεμπούτο αλλά τραυματίστηκε σοβαρά και έχασε σχεδόν όλη τη σεζόν (2002-03). Οι δύο επόμενες χρονιές ήταν ιδιαίτερα παραγωγικές για τον Ελλαδίτη που έβαλε 18 γκολ. Το επόμενο καλοκαίρι τη γαλαζοκίτρινη φόρεσε ο Γιώργος Αμανατίδης, επτά φορές πρωταθλητής με τον Ολυμπιακό. Πάνω του στηρίχθηκε η άμυνα της πρωταθλήτριας ομάδας του 2004. Το 2005 ήρθε ο Αλέκος Κακλαμάνος από τη βελγική Σταντάρ. Έπαιξε σε 20 αγώνες (στους 7 ως αλλαγή) και έβαλε μόνο 3 γκολ στο πρωτάθλημα και άλλα 2 στην Ευρώπη (επί της Μπιρκίρκαρα). Τότε αναπληρωματικός τερματοφύλακας ήταν ο Κρητικός Κώστας Χανιωτάκης.
Καρέ Ελλαδιτών με «Ούζου»Η Ελληνική συνταγή της επιτυχίας της σεζόν 2001-02 ακολουθήθηκε και τη σεζόν 2006-07 όπου την κούπα του πρωταθλητή, πέρα από τον Ουζουνίδη, σήκωσαν και οι Χρίστος Κόντης Νίκος Μαχλάς, που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι, αλλά και οι Μίλτος Σαπάνης και Μιχάλης Καψής (Πρωταθλητής Ευρώπης το 2004) που ήρθαν το χειμώνα. Η παρουσία του Γιώργου Απέγητου, ο οποίος είχε την έδρα των επιχειρήσεων του στην Αθήνα, έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε να αποκτηθούν τα πιο ηχηρά ονόματα Ελλαδιτών που είχε ποτέ ο ΑΠΟΕΛ. Όλοι τους ανανέωσαν τα συμβόλαια και έμειναν στον Αρχάγγελο για να αποχωρήσουν την επόμενη σεζόν οι Μαχλάς, Σαπάνης, Καψής και Ουζουνίδης.
Από τον Κόντη στον Τζιόλη Ο Κόντης έμεινε για να γίνει συνδετικός κρίκος εκείνης της ομάδας με την τωρινή. Έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόκτηση του Διονύση Χιώτη το καλοκαίρι του 2008, καθώς είναι φίλοι και υπήρξαν συμπαίκτες στην ΑΕΚ. Το 2008 αποκτήθηκε και ο Σάββας Πουρσαϊτίδης, συνδέοντας το όνομά του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του συλλόγου. Έτσι φτάσαμε στον φετινό Αύγουστο που έφερε στον Αρχάγγελο τον Χρίστο Καρυπίδη και λίγες μέρες μετά τον Αλέξανδρο Τζιόλη. Οι συνέβαλαν στα μέγιστα στην ενδυνάμωση του ρόστερ και την ποιοτική αναβάθμισή του, καθώς έως τότε ο προγραμματισμός δεν ήταν και ο πλέον καλός/ αποδοτικός που έχει γίνει στην ομάδα.
Πέρα από τους Καρυπίδη, Τζιόλη και Χιώτη, στον Αρχάγγελο είναι ακόμα οι Κόντης και Πουρσαϊτίδης, υπερτονίζοντας το ελληνικό στοιχείο σε μία ομάδα που είναι στενά συνδεδεμένη τόσο με τους Ελλαδίτες ποδοσφαιριστές όσο και με την μεταγραφική αγορά της Ελλάδας – σε κατοπινό στάδιο θα δούμε πόσους παίκτες έχει φέρει ο ΑΠΟΕΛ από την Ελλάδα την τελευταία 12ετία.
Οι εξαιρέσειςΥπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις που μάλλον είναι η επιβεβαίωση στον κανόνα. Τέτοιες είναι οι δύο μεταγραφές από το Διγενή, οι Γιώργος Παπανδρέου (2004) και Γιώργος Νασιόπουλος (2005) που έκατσαν στον Αρχάγγελο μόλις έξι μήνες, με πενιχρή παρουσία. Η Κύπρος δεν ταίριαξε ούτε στον Βαγγέλη Κουτσόπουλο που αποκτήθηκε τον Ιανουάριο του 2010 όμως έμεινε 11 μήνες στην ομάδα πριν μεταγραφεί στην ΑΕΛ όπου επίσης δεν έπαιξε ποδόσφαιρο αξιώσεων.