Γιατί όχι και με Αγία Νάπα;

Κάθε χρόνο οι πρώτοι αγώνες κυπέλλου θεωρούνται ως μια ευκαιρία για κάποιους παίκτες να βγουν από τη ναφθαλίνη. Συνήθως έχουν καλή παρουσία έτσι την επόμενη μέρα διαβάζουμε ότι έστειλαν τα κατάλληλα μηνύματα στον Γιοβάνοβιτς αλλά πολύ νωρίς συνειδητοποιούμε ότι η μοίρα τους είναι να επιστρέψουν και πάλι στον πάγκο ή στην κερκίδα. Η περίπτωση του Αντωνιάδη ίσως πρέπει να τύχει διαφορετικού χειρισμού και είναι για αυτό που θα σταθούμε σε αυτήν. Η φετινή χρονιά θεωρείται καθοριστική για τον αριστεροπόδαρο 22χρονο αμυντικό αφού ο Γιοβάνοβιτς έκρινε ότι αξίζει να πάρει χρόνο συμμετοχής, έτσι ώστε να διαφανεί κατά πόσο μπορεί να έχει ουσιαστική συνεισφορά και να παραμείνει στην ομάδα. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια στα φιλικά της προετοιμασίας αγωνίστηκε αρκετά αλλά στη συνέχεια έγινε το αναμενόμενο.

Ο αγώνας με τον Χαλκάνορα ήταν η τέλεια αφορμή για να βάλει ακόμα ένα ενανηντάλπετο στα πόδια του. Φάνηκε όμως ότι η δυναμικότητα του αντιπάλου δεν ήταν τέτοια που θα βοηθούσε τον προπονητή να βγάλει συμπεράσματα αλλά και τον ίδιο τον παίκτη να δείξει τις ικανότητες του.

Με την Αγία Νάπα τη Δευτέρα υπάρχει κατά την άποψη μας μια δεύτερη και ίσως καλύτερη ευκαιρία που πρέπει να δοθεί στον Αντωνιάδη. Η σοβαρότητα με την οποία ολόκληρη η ομάδα αντιμετώπισε τον Χαλκάνορα έστειλε το μήνυμα ότι ο Αντωνιάδης μπορεί να διεκδικήσει θέση βασικού και σε αγώνα πρωταθλήματος.

Δεν μπορούμε να μην επισημαίνουμε ότι η Αγία Νάπα διαθέτει τη χειρότερη επιθετική γραμμή του πρωταθλήματος αφού σημείωσε 2 τέρματα. Με τους Μπόρδα και Ζουέλα να μην έχουν πείσει στο έπακρο και την επιστροφή του Ολιβέιρα να αργεί, ο Αντωνιάδης πρέπει να παίρνει χρόνο συμμετοχής όποτε είναι εφικτό και τη Δευτέρα είναι ακόμα μια καλή ευκαιρία.