Στο σωστό δρόμο

Ο νέος ΑΠΟΕΛ χτίζεται αργά και σταθερά και από τη στιγμή που αυτό γίνεται χωρίς βαθμολογικές απώλειες δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε ακόμα καλύτερες μέρες. Η ομάδα μας πέρασε ανώδυνα ένα εμπόδιο που ναι μεν θεωρείται δύσκολο, το οποίο όμως προβλεπόταν να κερδίσουμε. Μια δύσκολη βδομάδα για ολόκληρο το οικοδόμημα του ΑΠΟΕΛ τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο με την ομάδα να στέλλει το μήνυμα ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα και πολύ πιο σημαντικά. Στον αγωνιστικό τομέα η ομάδα μας έδειξε λίγο από όλα αφού για μεγάλα χρονικά διαστήματα ψαχνόμασταν ενώ στο δεύτερο ημίχρονο υπήρξε αισθητή βελτίωση. Το 4-4-2 δεν δούλεψε όπως ανέμενε ο Γιοβάνοβιτς αφού στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα δεν μπορούσε να οργανωθεί σωστά. Ο Μαντούκα δεν ήταν σε καλή μέρα με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί σωστά η δεξιά πλευρά ενώ ούτε όταν μεταφέρθηκε στο άξονα και τη διάταξη να αλλάζει σε 4-5-1 δεν μπόρεσε να βοηθήσει. Η είσοδος του Χαραλαμπίδη στο δεύτερο ημίχρονο βοήθησε στο να μοιραστεί καλύτερα το παιχνίδι και παρά το ότι στα κόρνερ η ομάδα εξακολουθεί να είναι απελπιστικά ακίνδυνη, το γκολ ήρθε από στατική φάση.

Ο Μπούντιμιρ σε αντίθεση με τον αγώνα στο Παραλίμνι πέρασε σχεδόν απαρατήρητος αλλά η σταθερότητα του Αλωνεύτη εξισορροπεί τα προβλήματα στη γραμμή κρούσης. Ο Στάθης ήταν σε έναν ακόμα αγώνα ο πιο δημιουργικός παίκτης και αυτός στον οποίο έπεσε το βάρος όσον αφορά την οργάνωση. Από δική του πάσα ήρθε το δεύτερο γκολ ενώ πέτυχε και το πρώτο του γκολ όταν επέλεξε να τελειώσει τη φάση στο 85.

Ο Τζιόλης στο ντεμπούτο του ως βασικός ξεχώρισε με την απλότητα και την άνεση στο παιχνίδι του δείχνοντας ότι είναι παίκτης που μπορεί να δώσει ουσιαστικές βοήθειες και να κάνει την απουσία ενός εκ των δυο Πορτογάλων να μην φανεί.