apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Θα αρχίσουμε με τη γνωστή διευκρίνιση την οποία κακώς κάποιοι έχουν την ανάγκη να διαβάζουν. Ναι, η χρονιά κρίνεται ως πετυχημένη αφού αγωνιστικά ο ΑΠΟΕΛ πέτυχε την μεγαλύτερη διάκριση στην ιστορία του. Η επική πορεία έχει και άλλες προεκτάσεις όμως αφού καθιστά την εταιρεία οικονομικά πανίσχυρη για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Η πρόκριση στους ομίλους του Champions League και η συμμετοχή μέχρι και την προημιτελική φάση είναι ένα επίτευγμα που τολμούμε να πούμε πως δεν θα ξανασυμβεί ποτέ και από κανέναν. Σήμερα όμως θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε και να αναλύσουμε τους λόγους που δεν καταφέραμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Παρόλο που θεωρητικά αλλά και σε κάποιες φάσεις του πρωταθλήματος δείξαμε ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε άψογα και στο θεσμό του πρωταθλήματος κάτι τέτοιο αποδείχτηκε ανέφικτο.
Οι βασικότεροι λόγοι της αποτυχίας στο να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα ήταν κατά σειρά προτεραιότητας οι εξής:
Προσανατολισμός στο Champions LeagueO βασικότερος λόγος είναι τόσο απλός όσο ακούγεται. Παίκτες και τεχνική ηγεσία ανάλωσαν αφύσικες για τα δεδομένα του ΑΠΟΕΛ ψυχικές και σωματικές δυνάμεις έτσι ώστε την περίοδο Σεπτεμβρίου-Απριλίου να πετύχουν τα διαδοχικά θαύματα στο Champions League. Αυτό επηρέασε αρνητικά την πορεία στο πρωτάθλημα αφού σε συγκεκριμένους αγώνες η ομάδα δεν μπόρεσε να παρουσιαστεί αγωνιστικά και ψυχολογικά έτοιμη.
Οι κατά καιρούς δηλώσεις ότι η εμπειρία της πρώτης συμμετοχής στους ομίλους θα βοηθούσε όλους στον Αρχάγγελο να διαχειριστούν καλύτερα τα φετινά δεδομένα αποδείχτηκε ευσεβής πόθος. Για κάποιους πάντως αποτελεί δυνατό επιχείρημα ότι η φετινή πορεία ήταν πολύ διαφορετική από κάθε άποψη αφού ήρθαν νίκες, διαδοχικές προκρίσεις και μια άνευ προηγουμένου δημοσιότητα που δεν μπορούσαν να προβλεφτούν και να αντιμετωπιστούν.
Ήρθαν όμως και χρήματα με το τσουβάλι κάποια από τα οποία δικαιωματικά κατέληξαν στους συντελεστές. Ήταν όμως τόσο πολλά και πολύ περισσότερα από τα αντίστοιχα bonus που θα δίνονταν σε περίπτωση κατάκτησης του πρωταθλήματος που αναπόφευκτα συνέτειναν σε κάποιο βαθμό στον προσανατολισμό στο Champions League.
Από πλευράς διοίκησης δεν υπήρξε η δυνατότητα να λειτουργήσει προληπτικά ή και όταν φάνηκε ότι υπήρχε πρόβλημα δεν μπόρεσε να λάβει διορθωτικά μέτρα. Παρασυρόμενος και ο πρόεδρος από τη δόξα και τα εκατομμύρια του champions league έκρινε ότι αντέχουμε την μη κατάκτηση του πρωταθλήματος και άρχισε από τα μέσα του χρόνου να μας προετοιμάζει για αυτή, στέλλοντας άθελα του λάθος μηνύματα σε παίκτες και τεχνική ηγεσία..
Αστάθεια στην απόδοση παικτών-κλειδιάΟ Αλμέιδα είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση παίκτη που δεν μπόρεσε σε καμία φάση του πρωταθλήματος να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε υποφερτά επίπεδα. Όταν λοιπόν το αστέρι και ο πιο ποιοτικός παίκτης της ομάδας έχει τόσο μεγάλο πρόβλημα δεν χρειάζεται να απορεί κάποιος. Στην περίπτωση του Βραζιλιάνου δεν τίθεται θέμα κούρασης που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος για τον Πίντο που είναι άλλος ένας παίκτη-βαρόμετρο που στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος χάθηκε.
Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τον Τρισκόφσκι που είχε απλά εκλάμψεις τότε υπάρχει εξήγηση για τον προβλεπτό τρόπο παιχνιδιού, τη δυσκολία να διασπάσουμε αντίπαλες άμυνες και τα 20 λιγότερα γκολ που πετύχαμε σε σχέση με πέρσι.
Το rotation που επιχείρησε στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος ο Γιοβάνοβιτς βοήθησε σε κάποιο βαθμό αλλά κάποιοι παίκτες κρίθηκαν από τον προ
Μη αναμενόμενη βοήθεια από μεταγραφές καλοκαιριούΑτόρνο, Γιάχιτς, Ολιβεϊρα, Μπάρντο, Μπελαϊτ και Κακά ήταν οι επιλογές του Γιοβάνοβιτς το περασμένο καλοκαίρι προκειμένου να κάνει τον ΑΠΟΕΛ πιο δυνατό. Τρεις από τους έξι κινήθηκαν στην μετριότητα με τους δυο (Μπελαϊτ, Γιάχιτς) να αποχωρούν πρόωρα και τον τρίτο (Ατόρνο) να βρίσκεται στην πόρτα εξόδου. Ολιβείρα και Μπάρντο αποδείχτηκαν χρυσές προσθήκες αφού βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό ενώ ο Κακά όποτε χρειάστηκε έδωσε ικανοποιητικές λύσεις.
Αν αποτελεί δικαιολογία πρέπει να επισημάνουμε ότι το διαθέσιμο μπάτζετ για μεταγραφές μέχρι τα μέσα Αυγούστου ήταν περιορισμένο και μόνο όταν εξασφαλίσαμε την πρόκριση στους ομίλους του CL, υπήρχε η δυνατότητα για να δαπανηθούν χρήματα ανάλογα των παραστάσεων που έπρεπε να έχουν οι παίκτες.
Ενίσχυση στην μεταγραφική ΙανουαρίουΤο πιο σωστό θα ήταν να γράφαμε μη ενίσχυση αφού η προσθήκη του Σόουζα δεν αποδείχτηκε αρκετή αφού ο Πορτογάλος δεν μπόρεσε να δώσει το κάτι παραπάνω που θέλαμε. Η μεταγραφική περίοδος Ιανουαρίου ανέδειξε και το γνωστό πρόβλημα της καθυστέρησης από πλευράς Γιοβάνοβιτς να πάρει έγκαιρα κάποια απόφαση σε θέματα μεταγραφών με αποτέλεσμα να ζήσουμε το θρίλερ της 31ης Ιανουαρίου.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι παρέμειναν σκέψεις τα περί αποδέσμευσης του Σολάρι και απόκτησης άλλου επιθετικού λόγω της αποζημίωσης που έπρεπε να καταβληθεί, ενώ η μη ενίσχυση με ακόμα έναν παίκτη έφερε τις λύσεις ανάγκης όταν τραυματίστηκε ο Ολιβεϊρα.
Μειωμένη επιρροή στα κέντρα αποφάσεων
Όσοι ασχολούνται με το λεγόμενο παρασκήνιο αναγνωρίζουν πως ο ΑΠΟΕΛ φέτος έχασε την επιρροή του στα κέντρα αποφάσεων της ΚΟΠ και της κυπριακής διαιτησίας ειδικότερα. Οι αγώνες κερδίζονται μέσα στο γήπεδο αλλά εκεί που η ομάδα χρειάστηκε αυτό που οι διοικούντες αποκαλούν «κούντημα» λόγω της κούρασης και τους προσανατολισμού στο Champions League, ο ΑΠΟΕΛ δεν το είχε. Η πλειοψηφία των οπαδών μας είναι πολύ περήφανη για να παραδεχτεί την ανάγκη κινητοποίησης του ΑΠΟΕΛ στο χώρο του παρασκηνίου αλλά το ότι ήμασταν ο αδύνατος κρίκος μεταξύ των ομάδων που πάλεψαν για το πρωτάθλημα είναι κάτι που επηρέασε.
Η επιρροή του κόσμου
Πρέπει να το παραδεχτούμε ότι η πορεία στο Champions League συνεπήρε και την πλειοψηφία του κόσμου η οποία όσο περνούσε ο καιρός και η ομάδα προχωρούσε στο θεσμό θεωρούσε αποδεκτή και φυσιολογική την μη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Υπήρχαν φυσικά και αυτοί που θεωρούσαν απαράδεκτο το γεγονός για αυτό και κάποιες ακραίες αντιδράσεις με πρώτη στα μέσα Νοεμβρίου μια καυστική ανακοίνωση των οργανωμένων στην οποία μεταξύ άλλων αποκαλούσαν μισθοφόρους τους παίκτες.
Η κόντρα οργανωμένων με τη διοίκηση ήταν επίσης κάτι που έπαιξε ρόλο αφού κατά καιρούς έπαιρνε διαστάσεις με πιο χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις ρίψης καπνογόνων και φωτοβολίδων στον αγωνιστικό χώρο σε αγώνες του champions league και του πρωταθλήματος ως εκδικητικό μέτρο. Σαν φυσικό συνεπακόλουθο ήρθαν οι τιμωρίες κεκλεισμένων των θυρών που όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε επηρέασαν την ομάδα.
