ΑΠΟΕΛ Vs Ανόρθωση 1-2

Ήττα που φωτογραφίζει απώλεια του πρωταθλήματος δέχτηκε σήμερα η ομάδα μας από την Ανόρθωση. Ήττα που δυστυχώς δεν μπορεί να θεωρηθεί απρόσμενη αφού ο αντίπαλος μας έστειλε τα κατάλληλα μηνύματα και στους δυο αγώνες της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε ανέτοιμος αφού η σωματική και ψυχολογική κούραση ήταν έντονη και ομαδική. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στο Λαβόρδε να κάνει τα δικά του αφού στις δυο φάσεις που δεχτήκαμε τα τέρματα ο Κολομβιανός της Ανόρθωσης άφησε την αμυντική μας γραμμή ανεπανόρθωτα εκτεθειμένη. Η μειώσει του σκορ από τον Μαντούκα στο 67 δεν ήταν αρκετή αφού δεν υπήρχε η απαιτούμενη αυτοσυγκέντρωση και δυνάμεις για να ανατρέψουμε τα δεδομένα. Με την αναμενόμενη εντεκάδα παρέταξε την ομάδα αφού οι απουσίες των Μοράις και Χαραλαμπίδη έφεραν στο αρχικό σχήμα τους Σόουζα και Ατόρνο ενώ έγινε και το αναμενόμενο με τον Ζόρζε να παίρνει θέση δίπλα από τον Κακά. Με αυτά τα δεδομένα η αμυντική τετράδα έμεινε η ίδια ενώ ο Αλμέιδα ήταν στην κορυφή της διάταξης 4-5-1. Ο Μαρσίνιο είχε το γνωστό ρόλο του συνδετικού κρίκου στο χώρο του κέντρου ενώ στα αριστερά του πήρε θέση ο Μαντούκα.

Ο αγώνας είχε άσχημο ξεκίνημα για την ομάδα μας η οποία μπήκε μέσα νωθρά και το πλήρωσε πολύ ακριβά αφού η Ανόρθωση στην πρώτη της επικίνδυνη φάση πήρε προβάδισμα στο σκορ. Ήταν μια φάση στο έκτο λεπτό όταν ο Λαβόρδε άφησε ανεπανόρθωτα εκτεθειμένη την αμυντική μας γραμμή αφού πήρε την μπάλα λίγο πιο κάτω από το κέντρο έφτασε την μεγάλη περιοχή και την κατάλληλη στιγμή έδωσε έτοιμο γκολ στον Ρέζεκ το πλασέ του οποίου ήταν εύστοχο.

Το γκολ της Ανόρθωσης έστειλε το πιο ηχηρό μήνυμα ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα τα πράγματα αφού η ομάδα της Αμμοχώστου έδειξε και στη συνέχεια ότι ήθελε να φύγει από το ΓΣΠ με βαθμολογικό κέρδος. Το υπέρ της σκορ έκανε ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για την ομάδα μας αφού η αμυντικογενής τακτική τους έκανε εξαιρετικά δύσκολη της δημιουργία ευκαιριών. Ο Αλμέιδα ήταν ξεκομμένος από τους υπόλοιπους και περικυκλωμένος από δυο και τρεις αμυντικούς ενώ οι Μαντούκα και Ατόρνο δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν από τα άκρα.

Η πρώτη καλή ευκαιρία για την ομάδα μας ήρθε στο 29 όταν ο Μαρσίνιο βρέθηκε σε θέση βολής αλλά το πλασέ του δεν ήταν εύστοχο. Η κατοχή της μπάλας δεν ήταν αρκετή αφού δεν υπήρχε ηρεμία και καθαρό μυαλό ενώ η Ανόρθωση που έδειχνε και ήταν πιο φρέσκια ήταν επικίνδυνη στις αντεπιθέσεις της.

Με αυτά τα δεδομένα τα δεδομένα η όποια αντίδραση για την ομάδα μας έπρεπε να έρθει στο δεύτερο ημίχρονο κάτι που αποδείχτηκε ανέφικτο.

Παρά την κατοχή της μπάλας για την ομάδα στο 50 ο Λαβόρδε άφησε κε νέου εκτεθειμένη την αμυντική μας γραμμή σκοράροντας για δεύτερη φορά. Ο δαιμόνιος Κολομβιανός πήρε την μπάλα έξω από την περιοχή πέρασε σαν σίφουνας τους Κακά και Μποαβεντούρα και την κατάλληλη στιγμή πλάσαρε εύστοχα τον Χιώτη.

Το 0-2 ήταν το επιστέγασμα της  σωματικής και ψυχολογικής  κούρασης η οποία έβγαζε μάτια και έδωσε σε έναν ακόμα αγώνα την ευκαιρία στην Ανόρθωση να αναστηθεί.

Αναπόφευκτα ακολούθησαν μαζεμένες δυο αλλαγές με τον Σολάρι αρχικά και τον Αλεξάνδρου στη συνέχεια να αντικαθιστούν τους Ατόρνο και Πίντο που δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν καθόλου. Η διάταξη άλλαξε σε 4-4-2 με τον Μαντούκανα μετακινείται στον άξονα και η ομάδα μας πλέον έβγαζε πιο πολλούς ποδοσφαιριστές μέσα στην περιοχή της Ανόρθωσης.

Μετά που χάθηκε μια φοβερή ευκαιρία στο 64 με τον Σολάρι που βρέθηκε μόνος απέναντι από τον Κοζαλτικ και πλάσαρε έξω ήρθε το γκολ στο 67. Στη φάση αυτή ο Σολάρι έβγαλε σέντρα με την μπάλα να καταλήξεις τον Μαντούκα ο οποίος αφού απέφυγε αμυντικό πλάσαρε εύστοχα για να μειώσει σε 1-2.

Η μείωση του σκορ έδωσε την ώθηση που ήθελε η ομάδα μας για να πιστέψει στην ανατροπή και με τον Μαντούκα να παίρνει πρωτοβουλίες και τον Αλεξάνδρου να δίνει ταχύτητα από αριστερά η ομάδα μας άρχισε να πιέζει. Η τελευταία αλλαγή στο 76 αφορούσε τον Ηλία που πέρασε στη θέση του Πουρσαϊτίδη με το σκεπτικό να περιοριστεί η δραστηριότητα του Λαβόρδε.

Στα τελευταία λεπτά η ομάδα μας προσπάθησε για το γκολ της ισοφάρισης αλλά χωρίς να μπορέσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αυτό. Το τελικό σφύριγμα του Σκαπούλλη βρήκε τους παίκτες να φεύγουν απογοητευμένοι από το άδειο ΓΣΠ.

Κίτρινες: Πουρσαϊτίδης, Ζόρζε

ΑΠΟΕΛΧιώτης, Πουρσαϊτίδης (76 Ηλία), Μποαβεντούρα, Κακά, Ζόρζε, Πίντο (60 Αλεξάνδρου), Σόουζα, Μαρσίνιο, Μαντούκα, Ατόρνο (56 Σολάρι), Αλμέιδα