Διανύουμε την μέρα που τείνει να εξελιχτεί σε φόβητρο του κάθε οπαδού μας αφού κάθε χρόνο τέτοια μέρα τρέχουμε να προλάβουμε να κλείσουμε τα κενά που υπάρχουν ή υποψιαζόμαστε ότι θα παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς. Φέτος όλοι έλπιζαν ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αφού η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τα μέσα Μάρτιου έδωσε χρόνο με τη σέσουλα σε διοίκηση και Γιοβάνοβιτς να πάρουν έγκαιρα τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε στον μέγιστο βαθμό με αποτέλεσμα σήμερα να τρέχουν σαν τρελοί και να δίνουν μια ίσως άνιση μάχη με το χρόνο. Δεν αναφερόμαστε μόνο στην απρόοπτη ανάγκη που προέκυψε για να καλυφθεί το ίσως δυσαναπλήρωτο κενό του Κόντη. Η δυστοκία στην εξεύρεση του επιτελικού μέσου σε συνδυασμό με την αινιγματική προχτεσινή δήλωση του Γιοβάνοβιτς ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος δημιουργούν βάσιμα ερωτήματα.
– Πότε, γιατί και με ποιου την ευθύνη χάθηκε πολύτιμος χρόνος;- Υπήρξαν περιορισμοί στο διαθέσιμο μπάτζετ μεταγραφών που έκαναν δύσκολη την απόκτηση ικανών ποδοσφαιριστών;- Χάθηκε χρόνος και παίκτες γιατί ο ίδιος ο προπονητής έβαλε τόσο ψηλά τον πήχη που δεν μπορεί να εγκρίνει κανέναν από τους δεκάδες προτεινόμενους;
Διοίκηση και Γιοβάνοβιτς καλούνται έστω και την υστάτη αλλά και ενόψει της επόμενης μεταγραφικής περιόδου που έρχεται σύντομα! να κάνουν αυτά που πρέπει για να μην επαναληφθούν τα λάθη και παραλείψεις που ζήσαμε όλοι προ διετίας. Δεν καλούνται να κάνουν σπατάλες των πολλών εκατομμύριων που έχουμε όπως πιθανών λανθασμένα να νομίζουν ότι απαιτεί ο κόσμος, αλλά να φροντίζουν για την έγκαιρη και καλύτερη δυνατή στελέχωση της ομάδας.
Δεν πρέπει επίσης να αγνοούν ότι πιθανή απώλεια του πρωταθλήματος φέτος δεν θα γίνει τόσο εύκολα αποδεκτή όπως προ διετίας