24 ώρες

Μια επανάληψη στο μυαλό μας του 24ωρου μετά την λήξη του αγώνα στο Α. Παπαδόπουλος μέχρι και την λήξη του αγώνα του παραρτήματος στο ΓΣΠ αντανακλά άριστα την ψυχολογία, το DNA και το βίτσιο μας σαν ΑΠΟΕΛίστες.

 Κυριακή

20:00 Το πρωτάθλημα ξεκινά από την αρχή. Σκυμμένα κεφάλια να περπατούν σαν σωροί έξω από το γήπεδο με κατεύθυνση τα αυτοκίνητα τους μονολογώντας για την κατάντια μας και την απίστευτη πραγματικότητα του να δέχεσαι απανωτές ήττες. Αναστήσαμε τους νεκρούς.

21:00 Με κατεύθυνση την Λευκωσία, στο αυτοκίνητο στήνεται ένα μικροσκοπικό δικαστήριο με κατηγορούμενους προπονητή, παίχτες, διοίκηση και κόσμο. Δεν είμαστε σοβαροί. Επαναπαυτήκαμε και το πληρώσαμε.

22:00 Στο σπίτι, μόνος ο καθένας, στη δική του εγκεφαλική απομόνωση να αναζητά αιτίες, φταίχτες και εξιλαστήρια θύματα.

23:00 Μετά και την ατέλειωτη συζήτηση πλέων από το τηλέφωνο με τους κολλητούς, έρχεται η συνειδητοποίηση της ωμής  πραγματικότητας.  Ναι, είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο να χαθεί αυτό το πρωτάθλημα.

24:00 Οι σκέψεις σε πλακώνουν και είναι αδύνατο να ηρεμίσεις.  Πως μπορεί να χαραμίσαμε με τόση ευκολία το +7;

Δευτέρα

01:00 Αφού έκανες την δική σου αυτοκριτική, αποφάσισες ότι το πρωτάθλημα πλέων ξαναρχίζει.

02:00 Η εξάντληση από το θυμό και την κούραση,  σε κάνει να κλείνεις τα μάτια με μια μεγάλη απορία: έχουμε την δύναμη και την ομάδα να βγούμε νικητές από αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων;

03:00 Στα όνειρα σου γυροφέρνουν οι χαμένες φάσεις του πρώτου ημιχρόνου, τα δοκάρια, οι αποκρούσεις.

04:00 Μήπως τελικά θα έπρεπε να αποδεχτούμε την ισοπαλία και να προσπαθούσαμε να πάρουμε έστω και τον 1 βαθμό χωρίς να ρισκάρουμε την πιθανή ήττα;

05:00 Η αλαζονεία και ο εγωισμός του προπονητή και της διοίκησης μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Σκεφτήκατε να αγωνιζόμασταν και στο κύπελλο; Τα ίδια τα περσινά, δεν θα αλλάξουμε ποτέ.

06:00 Το παράτημα για 2η συνεχόμενη χρονιά πρωταθλήτρια. Μας ξεπέρασε και πάλι στα πρωταθλήματα. Οι δρόμοι γεμάτοι χόχους να πανηγυρίζουν. Έχουν άλλη μια ευκαιρία να μπουν στους ομίλους του Champions League.  Αν τα καταφέρουν θα λύσουν όλα τα οικονομικά τους προβλήματα και θα βγουν από το αδιέξοδο….

07:00 Το ξυπνητήρι χτυπά αναπαράγοντας στο μυαλό, το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή στον χτεσινό αγώνα. Είναι πραγματικότητα. 

08:00 Που να βρεθεί όρεξη να ακούσεις στο ραδιόφωνο οποιονδήποτε δικό μας παράγοντα να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα καθώς είσαι στο δρόμο για τη δουλειά. Με τι μούτρα θα δω τους χόχους του γραφείου να γελούν από μέσα τους, αναβλύζοντας εσωτερικά συναισθήματα υπεραισιοδοξίας και ελπίδας για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα.

09:00 Πρώτος καφές και apoel.net. Που το πάτε κύριε….; Ωραίος τίτλος. Αυτό αναρωτιόμαστε όλο το βράδυ. Ευτυχώς που υπάρχει και το apoel.net  να λέει τα πράγματα με τ’ όνομα τους και χωρίς σκοπιμότητες.  Σε όσους δεν αρέσει, ας μην μπαίνουν να το διαβάζουν.

10:00 Οι πρώτες δηλώσεις κάνουν την εμφάνιση τους στο ίντερνετ. Ο Τάκης Αντωνίου μιλά για τα εναπομένοντα παιχνίδια και τα χαρακτηρίζει τελικούς.  Ότι ακριβώς κάνει το παράτημα εδώ και ένα μήνα, καταντήσαμε να το αναπαράγουμε και εμείς.

11:00 Επαναπροσέγγιση με τους κολλητούς. Αχώνευτο από όλους το νέο σκηνικό που εξελίσσεται. Αναστήσαμε τους νεκρούς. Με τέτοια ψυχολογία, πώς να βρεις τις δυνάμεις να ξαναξεκινήσεις την προσπάθεια.

12:00 Ο Πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ ζητά στο ραδιόφωνο συσπείρωση γύρω από την ομάδα.  Δηλώνει ότι δεν είμαστε υιοθετημένοι να χάσουμε αυτό το πρωτάθλημα. Οι πράξεις μας πάντως μόνο το αντίθετο δείχνουν.

13:00 Καμία όρεξη για φαγητό

14:00 Ας είχαμε τον νου μας όταν κερδίζαμε τα ντέρμπι. Τώρα δεν θα τρέχαμε να βρούμε το λάθος.  Είμαστε υπερόπτες και επιπόλαιοι.

15:00 Λέω να γράψω ένα άρθρο στο «Εσύ το είπες» να τους πω τον πόνο μου. Αλλά που να βρω λόγια να περιγράψουν την θλίψη μου.

16:00 Ατέλειωτη η μέρα στη δουλειά.  Θέλω όσο πιο γρήγορα επιστρέψω στην μοναξιά και στον πόνο μου. Αχ ρε ΑΠΟΕΛ που με κατάντησες.

17:00 Στο αυτοκίνητο δεν έχω καμία διάθεση να ακούσω τους κάθε λογής «ειδικούς» ΑΠΟΕΛίστες να μου αναλύουν τι φταίει και τους χόχους σε εντεταλμένες αποστολές να πανηγυρίζουν για την κατάντια μας. 

18:00 Με οξύ θράσος, οι χόχοι έχουν κρεμάσει τα κασκόλ έξω από το παράθυρο και κορνάρουν κατευθυνόμενοι προς το ΓΣΠ.  «Πανικός, πανικός, ο πράσινος λαός». Τώρα ξεκινώ να συνειδητοποιώ τι πρόκειται να γίνει αν τους χαρίσω αυτό το πρωτάθλημα.

19:00 Δεν θα μπω στην ψυχοφθόρα διαδικασία να πιστέψω στο θαύμα. Όσο πιο γρήγορα σκοράρει ο Μιχαλάκης τόσο πιο γρήγορα θα χαλαρώσω.

20:00 Ισοπαλία το ημίχρονο. Λες; Το ίδιο σκέφτονται και χιλιάδες χόχοι στις κερκίδες.

21:00 Αφού το φετινό ΑΠΟΕΛ κατάφερε να χάσει 2 συνεχόμενα παιχνίδια, γίνονται θαύματα. Οι χόχοι είναι ακατάδεκτοι και ως βαρυποινίτες συνοδεύονται με περιπολικά εκτός ΓΣΠ για να αποφύγουν το λιντσάρισμα των αμνών.

Μετά από 2 αναπάντεχες και συνεχόμενες ήττες το +7 έγινε μόλις +5

Όσοι πανηγυρίζουν με αυτή την εξέλιξη τους προτείνουμε το εξής….

Ξαναδιαβάστε το κείμενο αρχίζοντας από τις 18:00 της Δευτέρας  και θεωρείστε ότι η ομόνοια κέρδισε την Ενπ.