Όνειρο απατηλό η βελτίωση

Η μεγάλη εικόνα έχει ως εξής..

Από τον Ιανουάριο του 2014 ο τότε προπονητής μας τόνιζε την ανάγκη να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση έτσι ώστε η ομάδα να μπορέσει να πετύχει τους στόχους της. Πέντε μήνες μετά ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το νταμπλ αλλά η γενική άποψη ανάμεσα στους οπαδούς μας ήταν ότι η ομάδα δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Δεν ήταν λίγοι μάλιστα αυτοί που πίστευαν ότι καθοριστικό ρόλο έπαιξε η πορεία της Αελ στο τέλος παρά η βελτίωση της δικής μας ομάδας. Οι προκλήσεις τη φετινή χρονιά ήταν περίπου οι ίδιες και παρά τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο εξελίχτηκε η μεταγραφική του καλοκαιριού, η είσοδος στους ομίλους του Champions League επισκίασε τα πάντα. Στην πορεία όμως ήρθε η επιδημία των τραυματισμών, οι δικαιολογίες του Δώνη έλειψαν και το ρόστερ άρχισε να φανερώνει τις χτυπητές αδυναμίες του.

Η σκυτάλη δόθηκε στον Φινκ ο οποίος προσπάθησε να βάλει τη δική σφραγίδα και να βελτιώσει ότι βελτιώνεται. Και πάλι όμως φάνηκε ότι κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο. Ο ΑΠΟΕΛ κέρδιζε με το ζόρι και βρέθηκε στην κορυφή και επειδή οι άλλοι ήταν χειρότεροι! Με τους παίκτες να μην ανταποκρίνονται και τον Γερμανό να έχει ατυχέστατες επιλογές η απόλυση του ήρθε ως φυσικό επακόλουθο προκειμένου να μην χαθούν τα πάντα.

Η παρουσία του Μαντούκα δημιούργησε την λανθασμένη εντύπωση ότι στον χτεσινό αγώνα θα βλέπαμε έναν άλλον ΑΠΟΕΛ! Κάτι τέτοιο δεν έγινε αφού οι παθογένειες χρονολογούνται και δεν πρόκειται να θεραπευτούν εύκολα και άμεσα.

Η ομάδα μας κερδίζει επειδή οι εκλάμψεις κάποιων παικτών είναι αρκετές αλλά η συνολική και ουσιαστική βελτίωση αποδείχτηκε ανέφικτη.

Είναι για αυτό που και ενόψει τελικού ή και του αγώνα με τον Ερμή θα πρέπει να αναμένουμε τα βασικά ελπίζοντας ότι θα αποδειχτούν αρκετά για να πάρουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε.