Ψυχολογική βία

T ο πρόβλημα της ψυχολογικής η άλλης μορφής βίας σε βάρος των διαιτητών θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρό, τόσο για τους ίδιους τους διαιτητές όσο και για όλους τους εμπλεκόμενους στον αθλητισμό. Δυστυχώς οι διαιτητές αποτελούν όλο και συχνότερα αντικείμενο σωματικών ή φραστικών επιθέσεων με εκτόξευση απειλών παντός είδους. Τελευταίο τρανό παράδειγμα είναι ότι στο προχθεσινό αγώνα παράγοντες της ομόνοιας έτρεξαν κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου προς τα αποδυτήρια των διαιτητών, επεχείρησαν να εισέλθουν σε αυτά με το έτσι θέλω και φραστικά απείλησαν τον διαιτητή επικαλούμενοι την σταλινική ‘παντοδυναμία’ τους λόγω της αριστερής διακυβέρνησης της ταλαίπωρου νήσου.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, θα ήθελα να ρωτήσω το επίσημο κράτος ποια μέτρα, προτίθεται να λάβει εναντίον εκείνων που προέβησαν σε αυτό το ποινικό αδίκημα; Μιλώ φυσικά για το αδίκημα της ψυχολογικής βίας που σε αυτό κάποιοι είναι μαίτρ του είδους. Διότι οι απειλές και μάλιστα σε δημόσιο χώρο ενώπιον μάλιστα πολλών μαρτύρων αποτελούν ποινικό αδίκημα και ως τούτο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οι υπαίτιοι πρέπει να κατηγορηθούν και να παρουσιαστούν ενώπιον της δικαιοσύνης. Αυτό προνοεί η δημοκρατία αλλιώς οποιαδήποτε παράλειψη αντιμετώπισης τέτοιων ειδών συμπεριφοράς ψυχολογικής βίας οδηγεί σε αναρχία και υποβιβασμό της δημοκρατικής στάθμης.

Στην έκθεση του Ελσίνκι για τον αθλητισμό, που προνοεί στη διαφύλαξη των δομών του αθλητισμού και τη διατήρηση της κοινωνικής λειτουργίας του στο κοινοτικό πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδειξε ότι μεριμνά για την ηθική στον αθλητισμό, ώστε ο αθλητισμός να αποτελεί πρότυπο για όλους τους αθλουμένους, ιδίως τους νέους. Η Επιτροπή έκρινε ότι η οποιαδήποτε μορφή βίας στις αθλητικές εκδηλώσεις, είτε αυτή είναι σωματική είτε ψυχολογική, είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα. Επέμεινε επίσης στην ανάγκη σύγκλισης των πρωτοβουλιών από το σύνολο των εταίρων του αθλητικού κόσμου, με σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας. Στον τομέα της βίας στα γήπεδα και της προστασίας των διαιτητών, η ευθύνη ανήκει κατά πρώτο λόγο στα κράτη μέλη σε σύνδεση με τους διοργανωτές αθλητικών εκδηλώσεων, κυρίως σωματεία ή ομοσπονδίες.

Υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα κράτη μέλη της Ένωσης συνεργάζονται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής σύμβασης για τη βία και τον εκτραχηλισμό των θεατών σε αθλητικές εκδηλώσεις και ιδίως στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Που είναι λοιπόν το επίσημο κράτος να επιληφθεί αυτού του συμβάντος; Ακολουθούμε η όχι το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Οδηγίες; Μήπως επιλεκτικά κάποιοι βολεύονται για να μην βλάψουν τα συμφέροντα της ομάδας που κατά παράδοξο και μοναδικό για τα δεδομένα της Ευρώπης και όχι μόνο στηρίζεται ποικιλοτρόπως από το ίδιο το κράτος;

Που είναι τα ΜΜΕ να αναδείξουν αυτά τα αισχρά γεγονότα και τις υποχρεώσεις του κράτους που ακούει στο όνομα Κύπρος. Μήπως άραγε προτιμούμε να αναδεικνύουμε τους γελοίους ισχυρισμούς κάποιων που σκοπό έχουν να απαλύνουν τον πόνο των ομονοιατών που με φουσκωμένα μυαλά ανάμεναν να εκδικηθούν τον ΑΠΟΕΛ και αντ’ αυτού είδαν τον κόσμο να αναποδογυρίζεται και τα ινδάλματα τους να σέρνονται αντί να διασύρουν τον Θρύλο; Μήπως προσπαθούν τα ΜΜΕ εργολαβικά να βοηθήσουν την προσπάθεια κάποιων να προκαταλάβουν τις μελλοντικές διαιτησίες διότι νοιώθουν ότι το έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια τους; Μήπως προσπαθούν να στηρίξουν εκείνους που χαράμισαν εκατομμύρια σε ποδοσφαιρικά απολιθώματα που τους παρουσίασαν σαν ποδοσφαιρικούς Μεσσίες και βλέπουν ότι πιθανόν να μείνουν ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι τον ερχόμενο Μάϊο;

Το επίσημο ΑΠΟΕΛ δεν πρέπει να μείνει με σταυρωμένα χέρια διότι πολύ φοβούμαι ότι τις ερχόμενες εβδομάδες θα επιστρατευθούν όλοι οι μηχανισμοί και θα δούμε πράγματα και θαύματα όχι μόνο υπέρ της ομόνοιας αλλά και ενάντια στην ομάδα μας. Χρειάζεται προσοχή διότι έχουμε να κάμουμε με χαμαιλέοντες!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο forum του apoel.net