Πιθανόν να μην ασχολήθηκε ποτέ με τράπουλα χαρτιών ο Ιβάν και αν είναι αλήθεια πολύ καλά κάνει. Πρέπει όμως να ξέρει ότι σε παρτίδα χαρτιών κανένας δεν μπορεί να κλείσει ή να νικήσει χωρίς να κατέχει τον τζόκερ. Εκτός σπανίων περιπτώσεων που αγγίζουν σε ποσοστό το 1%. Εμείς διπλωματούχοι προπονητές δεν είμαστε και ούτε σκοπεύουμε να γίνουμε. Κάποια πράγματα όμως μπορούμε να τα εντοπίσουμε και με αυτή τη φιλοσοφία κάνουμε κριτική στον κατά τα άλλα αξιοσέβαστο και καλό προπονητή που έχουμε. Κύριε Ιβάν, ρίσκαρες να παίξεις μια ποδοσφαιρική παρτίδα την οποία εσύ αποκάλεσες σημαντική, εσύ πάλι είπες ότι πρέπει να νικήσουμε και εσύ πάλι είπες ότι αυτή η παρτίδα μας ενδιαφέρει και όχι η Πόρτο, την οποία θα βλέπαμε μετά τον αγώνα της Παρασκευής. Ρίσκαρες λοιπόν, χωρίς να χρησιμοποιήσεις τζόκερ τον οποίο διέθετες αλλά τον κράτησες στον πάγκο χωρίς καμιά λογική εξήγηση.
Ενώ είχε τον πιο σίγουρο τζόκερ που λέγεται Μπελάιντ, αδιαφόρησες εντελώς να τον αξιοποιήσεις και χαραμίσαμε δύο ακόμα βαθμούς τους οποίους όπως φαίνεται θα ψάχνουμε πολύ σύντομα.Ανεξήγητη, περίεργη και ακαταλαβίστικη η όλη διαχείριση του παιχνιδιού της Παρασκευής. Ξεκινήσαμε με επιτελικό τον Τρισκόφσκι που για ένα ημίχρονο δεν ακούμπησε μπάλα. Βάζει ξανά μέσα τον Ατόρνο που επίσης δεν ακούμπησε μπάλα ξεχνώντας το φορμαρισμένο Χαραλαμπίδη στον πάγκο και το πιο εντυπωσιακό ήταν η απόφαση του Ιβάν να κάνει αλλαγή στο ημίχρονο τον Ατόρνο αλλά να βάλει το Γιάχιτς και όχι τον Μπελαίντ.
Αποτέλεσμα; Ούτε μια κάθετη πάσα και μόνο μια ευκαιρία λίγο πριν το τέλος με τον Τρισκόφσκι μετά από οργανωμένη προσπάθεια. Ρίσκαρε και έχασε ξανά ο Γιοβάνοβιτς σε αγώνα πρωταθλήματος. Το ίδιο ρίσκο πληρώσαμε ακριβά με την ΑΕΛ και μετράμε ήδη 7 χαμένους βαθμούς που δίνουν την ευκαιρία σε κάθε ανύπαρκτη ομάδα να ελπίζει ότι θα μας πάρει το πρωτάθλημα.
Αυτή η ομάδα που έχει σήμερα ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να μην τερματίσει στην πρώτη θέση. Ας το πάρουν όλοι στα σοβαρά. Μπορεί να περηφανευόμαστε ότι κάνουμε πορεία ιστορική στην Ευρώπη αλλά δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε με το τι κάνουμε στην Κύπρο και δυστυχώς μέχρι τώρα δείχνουμε ότι βαδίζουμε ολοταχώς για να βγάλουμε τα μάτια μας.
Η κριτική στο Γιοβάνοβιτς δεν απαγορεύεται. Ο κορυφαίος προπονητής στη σύγχρονη ιστορία του ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να μένει στο απυρόβλητο όταν κάνει λάθη που κοστίζουν και πληγώνουν. Η δική του κριτική στους ποδοσφαιριστές με τον έντονο μάλιστα τρόπο που έγινε όπως μάθαμε στα αποδυτήρια μετά την Ανόρθωση είναι σωστή. Πιο σωστή όμως είναι και η κριτική σε αυτόν που έχει το γενικό πρόσταγμα και όχι απλώς στους στρατιώτες. Για το δικό του καλό και πιο πολύ για το καλό του ΑΠΟΕΛ μας.