Ο ΑΠΟΕΛ πέτυχε χτες μια νίκη που δεν του εγγυάται τίποτε ενόψει του επαναληπτικού αλλά είναι χρήσιμο να αναδείξουμε τα θετικά της όλης υπόθεσης. Η ομάδα μας στο τρίτο φετινό ραντεβού απέναντι στην Αελ, που αυτή τη στιγμή θεωρείται η πιο σταθερή ομάδα, πέτυχε την πρώτη του νίκη αφού στις δυο άλλες αναμετρήσεις για το πρωτάθλημα κάναμε μια ήττα και μια ισοπαλία. Η νίκη λοιπόν μπορεί να θεωρηθεί ως επιβεβαίωση ότι καμία ομάδα δεν υπερτερεί της δικής μας όταν και εφόσον ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις. Ένας αγώνας δεν είναι κριτήριο αλλά και στον τελευταίο του πρωταθλήματος μπορούσαμε να κερδίσουμε αλλά μας «πρόδωσε» η γνωστή αμυντική ολιγωρία στις στημένες φάσεις.
Ασφαλώς και από την Αελ έλειπε ο πιο επικίνδυνος της παίκτης αλλά και ο ΑΠΟΕΛ παρατάχθηκε σε έναν ακόμα αγώνα με μια νέα εντεκάδα. Η ομάδα μας δεν έπαιξε καλά και κανένας από τους απαιτητικούς οπαδούς μας δεν έμεινε ευχαριστημένος από την αγωνιστική συμπεριφορά κυρίως στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Κερδίσαμε όμως την αήττητη επί Πέτεφ πρωτοπόρο του πρωταθλήματος . Ναι, η ομάδα μας ήταν μέτρια στο δεύτερο ημίχρονο αλλά το ίδιο ισχύει και για την Αελ που δεν απείλησε ποτέ.
Με τον Σαντίν στον πάγκο και τον Ντε Βινσέτι στην κερκίδα η ομάδα βρήκε τις λύσεις και όλοι θεωρούν ότι η συνέχεια θα είναι ακόμα καλύτερη όταν οι δυο αυτοί παίκτες μπουν για τα καλά μέσα στην ομάδα. Ο Πιπίνης με τη σειρά του έδειξε ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερο χρόνο προσαρμογής αφού μέσα από το χτεσινό 90λεπτο φάνηκε ότι μπορεί να δώσει λύσεις στο αριστερό άκρο της άμυνας.
Μέσα σε όλα αυτά ήρθε και το ανέλπιστο γκολ του Σιέρινταν. Ο πήχης των προσδοκιών μας για τον συγκεκριμένο παίκτη έχει κατεβεί πολύ χαμηλά αλλά το ότι βρέθηκε στη σωστή θέση και έκανε τη σωστή κίνηση είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
Η συνέχεια απαιτεί ένα νέο σερί νικών στο πρωτάθλημα και το ζητούμενο είναι να δουλέψουν όλοι ακόμα πιο έντονα έτσι ώστε να γίνουν πράξη τα όσα δηλώνει συχνά πυκνά ο Δώνης.