Είναι ενδιαφέρουσες οι αντιδράσεις των οπαδών μας με το που επισημοποιήθηκε η συνεργασία της Ομόνοιας με τον Σιέρινταν. Ο Ιρλανδός στα δυο χρόνια που αγωνίστηκε στον ΑΠΟΕΛ έγινε μια αγαπητή φυσιογνωμία και σίγουρα το να επιλέγει να αγωνιστεί στον αιώνιο αντίπαλο κάνει αρκετούς να νιώθουν άβολα. Ενοχλεί έστω και αν πριν ο ίδιος επιλέξει την Ομόνοια, εμείς τον απορρίψαμε.
Το story είναι λίγο πολύ γνωστό αλλά έχει σημασία να το θυμηθούμε. Τον Δεκέμβριο όπου οι μετοχές του Σιέρινταν στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο βρίσκονταν στο all time high είπε όχι στην πρόταση του ΑΠΟΕΛ για ανανέωση της συνεργασίας που προέβλεπε αύξηση απολαβών περίπου 70 χιλιάδες ευρώ (από 130 σε 200). Ο Σιέρινταν ίσως και προκλητικά ζητούσε 330 χιλιάδες έχοντας κατά νου και τα ποσά που πληρώνονταν κάποιοι συμπαίκτες του.
Η συνέχεια έφερε την μετοχή του Ιρλανδού στον πάτο αφού οι τραυματισμοί και η απόδοση του, όσο αγωνίστηκε, δεν ήταν η αναμενόμενη. Η αλλαγή τεχνικής ηγεσίας δεν τον βοήθησε ενώ το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν οι Μαντούκα και Πασιένσια με τις ευλογίες της διοίκησης έκριναν ότι δεν έπρεπε να του γίνει καν νέα πρόταση με το που τελείωσε η χρονιά.
Υποθέτω ότι δεν του έγινε καν πρόταση γιατί οι υπεύθυνοι έκριναν ότι ο Σιερινταν δεν ταιριάζει στα αγωνιστικά πλάνα του νέου ΑΠΟΕΛ. Αν ισχύει αυτό σημαίνει ότι ο ψηλός πλήρωσε την τρομερή του αδυναμία να τελειώνει φάσεις στέλνοντας την μπάλα στα δίκτυα. Μια άλλη πτυχή της απόφασης να μην του γίνει καν πρόταση μπορεί να είναι ότι “τιμωθήθηκε” για την απληστία που έδειξε τον Δεκέμβριο.
Σε κάθε περίπτωση η ουσία είναι ότι κάποιοι οπαδοί μας αναπολούν ήδη τον Ιρλανδό. Ίσως να είναι αυτοί που όταν ανακοινωνόταν η απόκτηση του προ διετίας να διαμαρτύρονταν για το ότι φέρναμε έναν άσημο παίκτη που σκοράρει με το σταγονόμετρο. Ούτε και αυτό όμως έχει σημασία πλέον.
Έχει σημασία ακόμα και σήμερα να αναγνωρίσουμε τους λόγους που ο Σιέρινταν ήταν μια συμπαθητική έως αξιαγάπητη φυσιογνωμία. Όχι απαραίτητα ποδοσφαιριστής αλλά φυσιογνωμία. Το σχετικό άρθρο που αναρτήθηκε στο site πριν έναν ακριβώς χρόνο είναι παραπάνω από κατατοπιστικό.
Μια άλλη παράμετρος που δεν πρέπει να υποτιμηθεί και σχετίζεται με την νευρικότητα που νιώθουν κάποιοι βλέποντας τον Σιέρινταν με τα πράσινα είναι οι δικές μας μεταγραφικές κινήσεις. Το ότι ακόμα είναι άγνωστο ποιοι ξένοι θα αποτελούν την επιθετική γραμμή αναπόφευκτα δημιουργεί ερωτηματικά στο κατά πόσο ήταν σωστή απόφαση να μην γίνει καν πρόταση στον ψηλό.
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής και οι αποφάσεις αυτών που σχεδιάζουν τον ΑΠΟΕΛ της νέας χρονιάς θα δείξουν αν ο Σιέρινταν θα ξεχαστεί πολύ νωρίς ή όχι. Και αν θα ξεχαστεί είναι σχεδόν άσχετο με το πώς θα αποδώσει στην Ομόνοια.