Τα δεδομένα είναι λίγο πολύ γνωστά. Το κυπριακό ποδόσφαιρο έχει χρεοκοπήσει αλλά με τις ευλογίες της ΚΟΠ οι πλείστες ομάδες με παρατυπίες καταφέρνουν και περνούν τα κριτήρια της UEFA. Το επίπεδο του ποδοσφαίρου εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου κάθε χρόνο είναι και χειρότερο απόρροια της κακοδιαχείρισης σε όλα τα επίπεδα. Η μοναδική εξαίρεση σε όλα αυτά είναι ο ΑΠΟΕΛ που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μην βουλιάξει στο βάλτο των υπολοίπων. Η ομάδα μας έχοντας κατακτήσει 7 πρωταθλήματα τα τελευταία 12 χρόνια και κυρίως με τις δυο προκρίσεις στο CL έδειξε ότι είναι κάτι ξεχωριστό. Η προσπάθεια να δημιουργήσει μια πραγματική αυτοκρατορία είναι έντονη αλλά και δύσκολη αφού τα δικά μας λάθη μας αναγκάζουν να βαδίζουμε σε τεντωμένο σχοινί. Αυτό επιβεβαιώθηκε περίτρανα τη χρονιά που ολοκληρώθηκε.
Ενώπιων μας βρίσκεται όμως και πάλι η πρόκληση του Champions League. Ο ΑΠΟΕΛ προσπαθεί να χτίσει και πάλι τη δυναμική που θα του επιτρέψει να γράψει και πάλι ιστορία. Η παρακαταθήκη των 37 χιλιάδων βαθμών είναι τεράστια αλλά δεν αρκεί αν δεν έχουμε ένα ικανότατο ρόστερ. Η διοίκηση και ο προπονητής προσπαθούν να πείσουν παίκτες να έρθουν στην μπανανία με μοναδικό πειστικό κίνητρο την προοπτική του Champions League.
Ο Καρλάο πείστηκε αλλά είναι φανερό ότι κάποιοι άλλοι δυσκολεύονται. Η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί σε όλα τα επίπεδα. Ο τρίτος προκριματικός είναι ο πιο σημαντικός αγώνας της χρονιάς για λόγους που αναλύσαμε ξανά. Εκεί πρέπει να στραφεί η προσοχή όλων για να μην την πάθουμε..