Το θέμα των στημένων φάσεων

Ο αγώνας με την Bordeaux, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά την ανοικτή πληγή στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των στημένων φάσεων, γεγονός που δεν επιτρέπει στην ομάδα μας να πάρει τα αποτελέσματα που θέλει. Φαίνεται ότι, πέραν της γενικής αμυντικής δυσλειτουργίας που παρουσιάζει ο ΑΠΟΕΛ από την αρχή της σεζόν,  η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας είναι οι στημένες φάσεις των αντιπάλων. Το πρόβλημα αυτό χρονολογείται από την αρχή της προετοιμασίας όταν στα τέσσερα πρώτα φιλικά, η ομάδα μας είχε δεχτεί πέντε από τα έξι γκολ μετά από στημένη φάση (κορνερ 2, φάουλ, άουτ, πέναλτι) Τα δύο χτεσινά γκολ αλλά και άλλα πανομοιότυπα που έχουμε δεχτεί φέτος (παρόμοιο ήταν το πρώτο γκολ που δεχτήκαμε με την αελ) φανερώνουν το μέγεθος του προβλήματος και την αδυναμία της ομάδας μας στον συγκεκριμένο τομέα. Είναι κρίμα να δεχόμαστε εύκολα τέρματα  από τα στημένα, ιδιαίτερα απέναντι σε ομάδες που δεν καταφέρνουν να μας εξασκήσουν και ιδιαίτερη πίεση επιθετικά κατά την διάρκεια ενός αγώνα.

Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος η οποία διαχωρίζει την θέση αυτή παρουσιάζοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι απλά οι στημένες φάσεις αλλά η ικανότητα της ομάδας μας να αντιμετωπίσει τις εναέριες προσπάθειες για γκολ. Η αντίδραση κυρίως των αμυντικών ποδοσφαιριστών μας στο πως αντιμετωπίζουν το ψηλό παιχνίδι στα φάουλ και στα κόρνερ είναι προβληματική και δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εκτίθεται ακόμα και αυτό ο Πάρντο σε κάποιους αγώνες αφού η ανασφάλεια που του δημιουργούν οι κεντρικοί αμυντικοί τον αναγκάζει να κάνει ανεπιτυχείς εξόδους.

Ο Δώνης εντόπισε το πρόβλημα και μέσω dvd αλλά και στους πρώτους δυο αγώνες σαν προπονητής μας και το ζητούμενο είναι η άμεση και ουσιαστική βελτίωση και σε αυτό τον τομέα. Αν υπάρξει θα αυξηθούν οι πιθανότητες να κερδίσουμε την Ανόρθωση.