Το ημερολόγιο ενός πλοίαρχου

Όταν ξυπνησα το πρωι της Τεταρτης, η μονη έγνοια στο μυαλο μου ηταν ο ΑΠΟΕΛ, αναμεσα σε τοσα αλλα καθηκοντα που ειχα, με προτεραιοτητα να ανεβασω την σημαια του θρυλου στο πιο ψηλο σημειο του πλοιου, εστω και αν βρισκομασταν 12 ναυτικα μιλια από την Ουκρανια αγκυροβολιμενοι, εστω και αν οι μοναδικοι που θα βλεπανε την σημαια θα ηταν οι αξιωματικοι και το πληρωμα του πλοιου, το πολύ πολύ και κανενα παραπλεων καραβι. Δεν με ενοιαζε όμως τιποτα από όλα αυτα, μεσα μου ενοιωθα ότι υψωνοντας την σημαια θα ημουνα μαζι με την ομαδα μου και τον κοσμο της που βρισκονταν καποιες εκατονταδες μιλια μακρια και την νυχτα επρεπε να πολεμησουμε ολοι μαζι με την καρδια και την ψυχη μας, σε μια αρενα που φοβηθηκαν και δείλιασαν πολλες ομαδες, όχι όμως η δικη μας, όχι σημερα, όχι σε αυτή την ζωη….

Όταν πηρα τον γαμπρο μου τηλεφωνο, το ιδιο πρωι της Τεταρτης στην Μαδριτη, το μοναδικο πραγμα που του ειπα ηταν ότι σημερα θα βαζαμε 2 τερματα! Αυτος με δυσκολια με πιστεψε και χαριτολογωντας μου ειπε  ότι μονο στα ονειρα μου θα γινοτανε αυτο το πραγμα….

Δεν αργησε το ονειρο να γινει πραγματικοτητα και μεχρι το βραδι πηρε σαρκα και οστα, καπου εκει πανω στον ουρανο διπλα στον Sirius και τον Belatrix, όταν ελαμψε το δικο μας αστερι ο ΑΠΟΕΛ και το ειδε ολος ο κοσμος ανα την υφηλιο!

Τοτε ηταν που μου ηρθε μια στιγμη στο μυαλο από τις προηγουμενες μερες, όταν βγηκα στην Ουκρανια και με ρωτησε ο ταξιτζης από ποια χωρα καταγομαι και του ειπα Κυπρος, Cyprus, Cuprus αυτος δεν καταλάβαινε, δεν ηξερε αυτή τη χωρα, αλλα όταν του ειπα ΑΠΟΕΛ, τοτε ελαμψε το προσωπο του ολο από ενθουσιασμο και αρχισε να φωναζει «APOEL Nicosia»!

Ετσι, εκεινο το βραδυ, παρατηρωντας τα αστερια, τον ουρανο και την θαλασσα και ορισμενα φωτα από καποια αλλα πλοια στο βαθος του οριζοντα, ικανοποιημενος στο επακρον από την πορεια της ομαδας μου, παραμιλουσα και ελεγα…..

Καλε μου Θεε, ποσο περηφανος Ελληνας νιωθω που εχω αυτην την ομαδα, ποσο τυχερος και δικαιομενος ειμαι, για κάθε φορα που την βλεπω να παιζει μπαλα στο γηπεδο! Θελω να το φωναξω να με ακουσει ολος οκοσμος, να το διαδωσω σε όλα τα γεωγραφικα μηκη και πλατη του πλανητη, ότι το μονο πραγμα που με κανει να νιωθω ελευθερος όταν βρισκομαι στο διχοτομημενο νησι που γεννηθηκα, είναι ο ΑΠΟΕΛ και ότι ηψυχη τωνΕλληνωνμονο ελευθερη μπορει να ζησει, στην ζωη και στον θανατο!

Αποελαρα μου, ευχαριστω που ανασταινεις τις ψυχεςτων Ελληνων και που δινεις ελπιδα σε εμας που δεν σταματαμε να πιστευουμε!

Καπεταν Στεφανος Μαλλουπας

05 Απριλιου 2012 – Εν πλω