apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Την περασμένη εβδομάδα προσπαθήσαμε να θίξουμε την αναγκαιότητα σοβαρότητας και πάθους ενόψει του αγώνα με τον Άρη, θυμίζοντας την τραγική εμφάνιση με τον Ολυμπιακό. Νωρίτερα όπως όλοι έτσι και εμείς εντοπίσαμε ότι η απόδοση της ομάδας και στον αγώνα με την Άχνα ήταν προβληματική έστω και αν καταφέραμε λόγω τύχης να κερδίσουμε. Δυστυχώς για μια ακόμα φορά είδαμε ένα ΑΠΟΕΛ που σκόρπισε τον προβληματισμό μια εβδομάδα πριν τον αγώνα με την Ομόνοια. Δεν είναι μόνο ότι χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία να περάσουμε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Το τι δημιουργεί προβληματισμό και απογοήτευση είναι η ανικανότητα της ομάδας μας να παρουσιάσει τη σταθερότητα και σοβαρότητα που πρέπει να έχει μια ομάδα που θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Οι απώλειες των άλλων και ειδικότερα της ομόνοιας δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι για διοικούντες και τεχνική ηγεσία.
Έχουμε γίνει μάρτυρες διαφόρων δικαιολογιών μετά από τις κατά και καιρούς απώλειες της ομάδας. Κάποιες φορές ο Μαρίνος Ουζουνίδης επιχείρησε να δώσει εξηγήσεις και κάποιες φορές όχι. Ο προπονητής μας σπάνια εξωτερικεύει τις απόψεις του και όταν αυτό γίνεται δεν αφορά τα πάντα. Κανείς δεν επιθυμεί δημόσιες παραδοχές για τα αγωνιστικά κενά της ομάδας ή και τα λάθη που γίνονται από πλευράς τεχνικής ηγεσίας. Αυτό που απαιτούν όλοι και δε γίνεται είναι η βελτίωση της εικόνας που παρουσιάζουμε στον αγωνιστικό χώρο.
Ίσως αυτό να μην είναι εφικτό με το υφιστάμενο ρόστερ και σίγουρα αν υπάρχει μια τέτοια άποψη δεν πρόκειται να ακουστεί ποτέ από το στόμα κάποιου διοικούντα ή μέλους της τεχνικής ηγεσίας. Δυστυχώς διαφωνούμε με όσους υποστηρίζουν ότι το ΑΠΟΕΛ ήταν πολύ καλό έστω για τριάντα λεπτά στον αγώνα με τον Άρη. Στο διάστημα αυτό είχαμε την κατοχή και κάναμε ένα γκολ στο 12΄και μια καλή ευκαιρία στο 27′ με σουτ του Πίντο. Άλλο έλεγχος τους αγώνα γιατί και ο αντίπαλος ακόμα και μετά που βρίσκεται πίσω στο σκορ εξακολουθεί να αμύνεται και άλλο πολύ καλή απόδοση.
Διάβασε τα νέα του ΑΠΟΕΛ από το κινητό σου με Vodafone live!
Δεν είμαστε ειδικοί για να αναλύσουμε την αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας αλλά είναι ξεκάθαρη η αδυναμία μας να οργανωνόμαστε σωστά και να γινόμαστε απειλητικοί απέναντι σε κλειστές άμυνες. Η διάταξη με έναν προωθημένο επιθετικό προϋποθέτει στηρίγματα από τα πλάγια και από το κέντρο και όταν αυτά δεν υπάρχουν ο οποιοσδήποτε Μαχλάς ή Ζε Κάρλος είναι εύκολα αντιμετωπίσιμος από τους αντιπάλους. Με την αριστερή πλευρά της επίθεσης να μην έχει παίκτη που να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τον Φερναντές να κινείται σε μέτρια επίπεδα από την αρχή της φετινής χρονιάς δίνονται κάποιες εξηγήσεις για το πως και γιατί έχουμε προβλήματα. Πέραν τούτου είναι ξεκάθαρο ότι ο Μαρίνος Σατσιάς δεν έχει την πληθωρική παρουσία που είχε πέρσι, ενώ και ο Έμερσον πλην ελαχίστων περιπτώσεων δεν έχει καταφέρει να δικαιώσει τις προσδοκίες.
Η τεχνική ηγεσία εστιάζει το αγωνιστικό πρόβλημα στη μεσαία γραμμή και είναι για αυτό που δε θεωρεί πρόβλημα την παρουσία ένας καθαρόαιμου επιθετικού. Και αν ακόμα αυτό είναι η εστία του προβλήματος είναι ο Ουζουνίδης ή και ο Χατζηλούκας που πρέπει να βρουν τις λύσεις μαζί φυσικά με τους ποδοσφαιριστές. Λέμε τα τελευταία χρόνια ότι η δύναμη του ΑΠΟΕΛ είναι η μεσαία γραμμή αλλά φέτος αυτό δε φαίνεται να ισχύει ή να αποτελεί όσο δυνατό σημείο όσο πέρσι ή άλλες χρονιές.
