Η χτεσινή αρνητική εξέλιξη σηματοδοτεί το τέλος εποχής για τον Πίντο ο οποίος για χρόνια αποτέλεσε ένα υπερπολύτιμο γρανάζι στην καλοκουρδισμένη μηχανή του ΑΠΟΕΛ. Ο Πορτογάλος αποτέλεσε στο διάστημα αυτό μαζί με τον Μοράις, ίσως το καλύτερο μεσοαμυντικό δίδυμο που πέρασε ποτέ από το κυπριακό πρωτάθλημα. Όπως σχεδόν όλοι έτσι και ο Πίντο αμφισβητήθηκε την περσινή χρονιά αλλά κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει όλα όσα έχουμε προαναφέρει. Η αγωνιστική παράμετρος
Με την αποχώρηση του Πίντο αλλά και αυτή του Τζιόλη ο ΑΠΟΕΛ χάνει δυο από τους τρεις μεσοαμυντικούς οι οποίοι ήταν παράλληλα και από τους ποιο ποιοτικούς και έμπειρους παίκτες της ομάδας. Στεκόμαστε στην παράμετρο ποιότητας και εμπειρίας γιατί είναι στοιχεία που θα χρειαστεί η ομάδα μας προκειμένου να συμμετάσχει σε ευρωπαϊκούς ομίλους.
Μια άλλη πτυχή είναι και αυτή της ομοιογένειας αφού η εφταετία του Πίντο στην ομάδα τον κατέστησε ως έναν παίκτη πάνω στον οποίο ήταν χτισμένη η λειτουργία της μεσαίας γραμμής που ήταν και το μεγάλο όπλο του ΑΠΟΕΛ. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Σέρτζιο έκρινε ως απαραίτητο τον συμπατριώτη και είναι για αυτό που ζήτησε την παραμονή του κάτι που όμως δεν έγινε εφικτό.
Μπορεί να καλυφθεί το κενό του Πίντο;
Δεν νομίζουμε ότι μπορεί κάποιος να απαντήσει με βεβαιότητα το ερώτημα αφού το γήπεδο και η ομάδα θα απαντήσουν σε βάθος χρόνου το ερώτημα. Η χτεσινή προσθήκη του Da Silva αλλά και η προχτεσινή του Αρτυματά δημιουργούν τις προϋποθέσεις αλλά δεν πρέπει να φορτώσουμε ασήκωτο βάρος στους νεοφερμένους και κυρίως στον 20χρονο Κύπριο.
Ο Σέρτζιο έχει δύσκολο έργο και θα πρέπει να δει ποιος μπορεί να δέσει με τον Μοράις αν φυσικά αυτός απαντήσει θετικά στην πρόταση που του έγινε. Με τα σημερινά δεδομένα ο βασικός υποψήφιος για να καλύψει το κενό είναι ο Da Silva ενώ και ο Καρυπίδης υπό προϋποθέσεις μπορεί να θεωρηθεί εναλλακτική.
Ο Τιάγκο Γκόμες σκιαγραφείται ως παίκτης με πιο επιθετικό στυλ και στην πορεία θα δούμε αν μπορεί να αποτελέσει επίσης επιλογή ως αμυντικό χαφ.
Η επικοινωνιακή-διαπραγματευτική παράμετρος
Όσο και αν θέλουμε να το υποβαθμίσουμε ο ΑΠΟΕΛ έμεινε εκτεθειμένος ανακοινώνοντας μια συμφωνία που δεν είχε επισημοποιηθεί ποτέ. Για αυτό φταίνε και οι δυο πλευρές. Ο Ερωτοκρίτου γνώριζε ότι είχε να κάνει με μια δύσκολη περίπτωση και από τι στιγμή που εξασφάλισε έστω και προσωρινά το ναι του παίκτη έπρεπε να το «κλειδώσει» με την σχετική υπογραφή. Από την άλλη ο Πίντο έδειξε να προτιμά τους καλύτερους όρους που μπορεί να εξασφαλίσει σε άλλη ομάδα, έστω και αν επικαλείται ότι δεν είχαν διευκρινιστεί σημαντικές λεπτομέρειες.
Θίγουμε το όλο θέμα γιατί όπως γράψαμε και χτες η επιλογή να αποχωρούν οι παίκτες χωρίς να υπογράφουν ένα προκαταρτικό συμβόλαιο ακολουθήθηκε με όλους. Με τον Πίντο το πράγμα στράβωσε και επειδή υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που θεωρούνται δύσκολες ο Ερωτοκρίτου θα πρέπει να είναι πιο προνοητικός, έστω και αν ισχύει ότι κανείς δεν μένει με το ζορί.