Τα οφέλη του rotation

Σε ένα από τα άρθρα της περασμένης εβδομάδας γράφαμε ότι rotation δε σημαίνει υποτίμηση, θέλοντας να προετοιμάσουμε το έδαφος για το τι θα βλέπαμε την Κυριακή. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν φανταζόταν ότι θα γινόντουσαν τόσες πολλές αλλαγές αλλά ο Γιοβάνοβιτς έκρινε ότι έπρεπε να προχωρήσει σε μαζικές αλλαγές σε μια προσπάθεια του να ξεκουράσει κάποιους αλλά και να δώσει ευκαιρίες σε αυτούς που μέχρι στιγμής δεν αγωνίστηκαν αρκετά. Το συμπέρασμα που προκύπτει εκ των υστέρων αλλά και εκ του αποτελέσματος είναι ότι οι μαζικές αλλαγές και όποιο ρίσκο κουβαλούσαν δούλεψαν υπέρ μας. Τα οφέλη του λεγόμενου rotation ήταν πολλά και αξίζει να τα εντοπίσουμε.

Ανάσες στους πολεμιστές

Κάποιοι παίκτες έδειξαν στους τελευταίους αγώνες ότι απαιτείται να πάρουν κάποιες ανάσες αφού τον τελευταίο ένα μήνα έχουν επιφορτιστεί ιδιαίτερα. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Πουρσαϊτίδη αφού ναι μεν τον ανεβοκατεβάζουμε βιονικό αλλά βρίσκεται πλέον σε μια φάση που δεν έχουμε την πολυτέλεια να τον αφήσουμε να τρέχει ασταμάτητα. Στην περίπτωση του υπάρχει και ο βραχνάς της εθνικής ομάδας όπου η ανυπαρξία άλλων ποδοσφαιριστών οδηγεί στο να ταλαιπωρείται με φουλ λεπτά συμμετοχής σε ανούσιους αγώνες. Ο Ζόρζε είναι επίσης ο άλλος που είχανε ανάγκη από ένα διάλειμμά αφού είναι ο παίκτης πάνω στον οποίο είναι χτισμένη η φετινή αμυντική γραμμή και με την απόδοση του επιβεβαιώνει γιατί ήταν σωστή η απόφαση παραμονής του. Ο Πορτογάλος που έχασε πολλούς αγώνες τα τελευταία δυο χρόνια με μυϊκούς τραυματισμούς πρέπει να προσεχθεί περισσότερο από οποιονδήποτε μέχρι να είναι πλήρως έτοιμος ο Κακά.

Ο Μαντούκα κάνει μαγικά στους αγώνες του Champions League αλλά δίνει τόσες πολλές δυνάμεις που τελειώνει τον αγώνα καταπονημένος. Ο Βραζιλιάνος μέσος μπορεί να είναι απαραίτητος για τον Γιοβάνοβιτς αλλά είναι ακόμα ένας παίκτης που πρέπει να προσεχθεί για να αντέξει τον μαραθώνιο. Περίπου τα ίδια ισχύουν και για τον Μαρσίνιο που δεν είναι όμως στην καλύτερη του φόρμα τις τελευταίες εβδομάδες και κρίθηκε σκόπιμο να δει τον αγώνα από τον πάγκο.

Ευκαιρίες σε αυτούς που τις χρειάζονται

Με την Αλκή ήταν ο Ηλία που βγήκε από τη ναφθαλίνη και έδειξε ότι μπορεί να δώσει λύσεις εάν χρειαστεί ενώ με τον Ολυμπιακό πήραν θέση βασικού για πρώτη φορά οι Κακά και Γιάχιτς. Οι δυο εκ των έξι φετινών μεταγραφών χρειάζονται ακόμα παιχνίδια για να αφομοιώσουν τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας με τον Γιάχιτς να βρίσκεται σαφώς πιο μπροστά από τον Βραζιλιάνο αμυντικό.

Σολωμού και Αλεξάνδρου είναι επίσης δυο παίκτες στους οποίους ο προπονητής δίνει με κάθε αφορμή χρόνο συμμετοχής σε μια προσπάθεια του να αποτελέσουν αξιόπιστες λύσεις στα δυο άκρα της άμυνας.

Με τον Αλμέιδα υγιή και τον Γιοβάνοβιτς να δείχνει μια ξεκάθαρη προτίμηση στο 4-5-1, ο Σολάρι δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες επιλογές του αλλά φέτος δείχνει ακόμα περισσότερη διάθεση. Ο προπονητής το αναγνωρίζει και του δίνει χρόνο συμμετοχής τον οποίο ο Αργεντινός επιθετικός εκμεταλλεύεται στο έπακρο κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα…