Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσουμε την ήττα από την Ανόρθωση, είναι να αρχίσουμε και πάλι να κερδίζουμε. Ιδανικά αυτό πρέπει να αρχίσει από σήμερα (18:00) στον αγώνα κυπέλλου ενάντια στον Απόλλωνα. Πρέπει όμως να είναι μόνο η αρχή αφού το ίδιο ή πιο σημαντικοί είναι και οι αγώνες πρωταθλήματος που ακολουθούν. Για όσους ψάχνουν λόγους για τη σημαντικότητα του σημερινού αγώνα παραθέτουμε τους εξής: Νίκη = ηρεμία και σημάδι ανάκαμψηςΕίναι γνωστό ότι η ήττα και ο τρόπος που ήρθε έφερε τον προβληματισμό και στους απαισιόδοξους τάσεις μηδενισμού των πάντων. Είναι στα γονίδια μας η υπερβολή και είναι για αυτό που η νίκη στο σημερινό αγώνα θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο να επανέλθει η ηρεμία. Νίκη όπως και αν έρθει θα δείξει ότι οι ποδοσφαιριστές βρήκαν τις αγωνιστικές και ψυχικές δυνάμεις να αντιδράσουν σωστά και να στείλουν σημάδια ανάκαμψης και αποφασιστικότητας ενόψει Πάφου και Ομόνοιας.
Νίκη = πρόκρισηΤο ΑΠΟΕΛ θέλει τη νίκη χωρίς μάλιστα να δεχτεί γκολ έτσι ώστε να θέσει γερές βάσεις πρόκρισης από τον πρώτο αγώνα. Μέσα στην έδρα μας και με την απαιτούμενη σοβαρότητα και απόδοση μπορούμε να κερδίσουμε την ομάδα του Μιχαηλίδη. Ο επαναληπτικός του Τσιρείου θα είναι δύσκολος αν εμείς με την απόδοση μας σήμερα τον κάνουμε τέτοιο.
Νίκη = καθαρό μυαλό στο πρωτάθλημαΜπορεί να θέλουμε και το κύπελλο αλλά το πιο σημαντικό πράγμα είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από τι στιγμή που οι λίστα των τραυματιών συμπεριλαμβάνει τους γνωστούς παίκτες, δεν έχουμε την πολυτέλεια να εξελιχθεί σε πόλεμο ο επαναληπτικός που είναι ορισμένος λίγα εικοσιτετράωρα πριν τον αγώνα με την Ομόνοια. Νίκη λοιπόν σήμερα για να μη χρειαστεί να δώσουμε πολλές δυνάμεις στον επαναληπτικό.
Τεστ για τους παγκίτεςΟι τραυματισμοί και η ανάγκη να πάρουν ανάσες κάποιοι παίκτες θα φέρει σημαντικές αλλαγές στο αρχικό σχήμα. Το να μπορέσουν αυτοί που θα αγωνιστούν να δώσουν λύσεις είναι ένα μεγάλο στοίχημα που καλούνται να κερδίσουν οι ίδιοι αλλά και η τεχνική ηγεσία. Ο Ηλία θα αγωνιστεί μετά από μήνες ενώ εικάζεται ότι το ίδιο θα γίνει και με άλλους όπως για παράδειγμα οι Σολωμού, Σατσιάς, Μιχαήλ και Μπρούερς.