Είναι ξεκάθαρο και σε όλους γνωστό ότι οι μεγαλύτερες επιτυχίες του ΑΠΟΕΛ μας, έχουν καταγραφεί έχοντας η ομάδα μας απέναντι της δύσκολους αντιπάλους και καταστάσεις. Ο περσινός αποκλεισμός από την Μπακού αλλά και ο φετινός κόντρα στην Μάριμπορ μας θύμισαν ότι ο ΑΠΟΕΛ δεν γουστάρει τα εύκολα και η ετικέτα του φαβορί δεν τον βολεύει. Η ψυχολογία μας σαν οπαδοί αλλά και η νοοτροπία μας σαν ομάδα τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνουν το πιο πάνω. Σε περιπτώσεις που δεν είχαμε την αισιοδοξία και την πεποίθηση ότι θα περάσουμε την πιο εύκολη στα χαρτιά αντίπαλό μας, καταφέραμε και κάναμε την υπέρβαση, κερδίζοντας αντιπάλους πολύ καλύτερους και σε έδρες πολύ σκληρές.
Η ομάδα μας αναχωρεί αύριο για το Βέλγιο γνωρίζοντας ότι θα πρέπει να υπερβάλει εαυτό απέναντι σε μια άγνωστη για τα Ευρωπαϊκά σαλόνια ομάδα, αλλά πολύ ώριμη αγωνιστικά και επικίνδυνη. Το γεγονός ότι η Ζούλτε δεν θα αγωνιστεί στην φυσική της έδρα, δεν αλλάζει το σκηνικό και ούτε προσθέτει οποιαδήποτε στοιχεία υποτίμησης. Η ομάδα μας, ανεξαρτήτως έδρας και αντιπάλου, αγωνιζόμενη το πρώτο παιχνίδι μακριά από το ΓΣΠ θα έπρεπε ούτως ή αλλιώς να καταφέρει να πάρει ένα καλό σκορ.
Όπως και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις με Κοπεγχάγη και Βίσλα, που ζητούσαμε την πρόκριση σε ομίλους, ο επαναληπτικός στο ΓΣΠ αποδείχτηκε ένα πολύ ισχυρό όπλο για την ομάδα μας. Έστω και αν ηττηθήκαμε στα δύο πρώτα ματς με τους πιο πάνω αντιπάλους, το στενό σκορ του 1-0, επέτρεψε στον ΑΠΟΕΛ να χρησιμοποιήσει το γερό του χαρτί (που δεν είναι άλλο από την έδρα του) και να κάνει την υπέρβαση σκοράροντας 3 γκολ σε κάθε περίπτωση για να πανηγυρίσει την είσοδο στους ομίλους.
Το ζητούμενο είναι ξεκάθαρο. Ένα καλό σκορ που να αφήνει όσο περισσότερες δυνατότητες πρόκρισης στον επαναληπτικό. Η ομάδα μας έχει μπροστά της μια νέα πρόκληση. Η πρόκριση στους ομίλους στου Γιουρόπα θα κριθεί και στα δύο παιχνίδια. Ο ΑΠΟΕΛ θα πρέπει να μεταφέρει στον επαναληπτικό της ερχόμενης βδομάδας όσες περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης μπορεί μέσα από ένα καλό σκορ.