apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Με την ποδοσφαιρική περίοδο να πλησιάζει στο τέλος υπάρχει πλέον ένα αρκετό μεγάλο δείγμα μέσα από το οποίο σχετικοί και άσχετοι μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα για τα δυνατά και αδύνατα σημεία του φετινού ΑΠΟΕΛ. Χτες για πρώτη φορά ο προπονητής μας κλήθηκε για πρώτη φορά να τοποθετηθεί δημόσια στο αν ταιριάζουν στην ίδια 11αδα οι Σολάρι και Αλμέιδα. Το σκεπτικό πίσω από την ερώτηση σχετίζεται με το ότι σε σύνολο 23 αγώνων οι δυο Λατίνοι αγωνίστηκαν μαζί μόνο σε οκτώ αγώνες.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ίσως και φυσιολογικά αρνήθηκε να επιβεβαιώσει την υποψία ή άποψη του αθλητικογράφου την οποία συμμερίζονται και πολλοί οπαδοί μας. Με κατηγορηματικό τρόπο τόνισε ότι ταιριάζουν αλλά στη συνέχεια έθεσε και κάποια άλλες παραμέτρους που δικαιολογούν γιατί δεν τους έχουμε δει όσο θα έπρεπε μαζί.
Ο τρόπος παιχνιδιού που θέλει να δει την ομάδα να αγωνίζεται ήταν το βασικότερο επιχείρημα κάτι που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί δύσκολα θα αυξηθεί το ποσοστό κοινής συμμετοχής των δυο επιθετικών. Επί της ουσίας η διάταξη 4-5-1 φαίνεται ότι ταιριάζει καλύτερα στην ομάδα μας όταν συγκεκριμένοι παίκτες είναι υγιής. Μπορεί ο Γιοβάνοβιτς να μη διστάζει ακόμα και σε καθοριστικούς αγώνες να εφαρμόζει το 4-4-2 αλλά αυτό στις πλείστες περιπτώσεις γίνεται όταν ο Μαρσίνιο δεν μπορεί να αγωνιστεί.
Αν το ψάξει κάποιος θα δει ότι από τους οκτώ αγώνας όπου Αλμέιδα και Σολάρι ήταν μαζί στο αρχικό σχήμα, στους επτά αγώνες απουσίαζε ο Μαρσίνιο λόγω τραυματισμού! Στον μοναδικό αγώνα όπου ήταν και οι τρεις στην ίδια εντεκάδα ήταν στο Ανόρθωση – ΑΠΟΕΛ όπου η τραγική απόδοση συνοδεύτηκε με ήττα.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο μοναδικός αγώνας στην Ευρώπη όπου ο Ιβάν επέλεξε στο αρχικό σχήμα και τους δυο επιθετικούς ήταν ο επαναληπτικός με την Χετάφε στη Λευκωσία. Και τότε ο Μαρσίνιο ήταν τραυματίας!
