Σκέτη απογοήτευση

Μπορεί η ήττα του Απόλλωνα να μας διατήρησε  σε τροχιά τίτλου ‎ όμως ο ΑΠΟΕΛ πραγματοποίησε ίσως την πιο απογοητευτική φετινή του εμφάνιση. Σε έναν αγώνα εξαιρετικής σημασίας, απέναντι σε μια καλή ομάδα όπως η Αεκ, ο Φιγκ και οι ποδοσφαιριστές του έμειναν ανεξεταστέοι. Παρά την μεγάλη χρονικά διάρκεια που υπήρχε λόγω της διακοπής ο ΑΠΟΕΛ όχι μόνο δεν παρουσιάστηκε έτοιμος για τον συγκεκριμένο αγώνα αλλά έστειλε και τα χειρότερα μηνύματα προς τον κόσμο του που τον ακολούθησε στο ΓΣΖ. Ο ΑΠΟΕΛ χαράμισε ένα ολόκληρο ματς να ανταλλάσσει την μπάλα ανάμεσα σε αμυντικούς και τερματοφύλακα, πράγμα που μας κόστισε το τέρμα ενώ θα μπορούσε να μας είχε κοστίσει και αρκετά περισσότερα. Κακά, Λανιγκ και Ριίσε είχαν παθητικό ρόλο στην αμυντική συμπεριφορά του ΑΠΟΕΛ αφού είτε λόγο ταχύτητας είτε λόγο ανετοιμοτητας δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Σε αυτή την παγίδα φαίνεται να πέφτει τελευταία και ο Καρλαο που δεν θυμίζει σε τίποτα το παίχτη που βλέπαμε πριν τα Χριστούγεννα.

Η επιλογή του Φινγκ να ρίχνει σε κάθε ματς τον Ντε Βισεντι θυμίζει λίγο ξυστό λαχείο που περιμένεις πότε θα κερδίσεις κάτι  χωρίς να αντιλαμβάνεσαι πόσες φορές χάνεις πριν σου κάτσει. ‎Το ίδιο ισχύει και με την επιλογή Ναφιου. Ο νεαρός αν και φαίνεται ότι ξέρει μπάλα δεν μπορεί να προσφέρει τα αναμενόμενα σε αυτό το στάδιο του πρωταθλήματος. Την ίδια ώρα, στον πάγκο υπάρχουν οι Σωτηρίου, Μπίδης, Αλωνεύτης και Νεκτάριος που μπορούν να δώσουν τουλάχιστον τον τσαμπουκά που χρειάζεται η ομάδα για να κερδίσει παιχνίδια όπως αυτό με την Αεκ.

Ο ΑΠΟΕΛ στον πιο καθοριστικό αγώνα παρουσιάστηκε παντελώς  ‎ανέτοιμος και ο Φινκ αδιάβαστος αφού οι λανθασμένες επιλογές του μας στέρησαν το δικαίωμα να ανεβούμε ξανά στην κορυφή. Η παρηγοριά της όλης υπόθεσης είναι ότι τα βαθμολογικά δεδομένα παρέμειναν τα ίδια και έτσι μας δίνεται το δικαίωμα για ένα τελευταίο ηλεκτροσόκ στην ομάδα που ίσως καταφέρει να μας ξυπνήσει.