Όταν κερδίσεις μια ομάδα που μάλλον θα πάει διαβάθμιση έχοντας σαν κορυφαίο παίκτης τον Ούρκο Πάρντο, δεν μπορείς να νιώθεις καλά. Ο ΑΠΟΕΛ κέρδισε αλλά σε έναν ακόμα αγώνα έβγαλε μια καταθλιπτική εικόνα. Ακόμα και το γκολ που πέτυχε ο Σέρτζιο μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαίο ή και τυχερό παρά οτιδήποτε άλλο. Όλο και λιγότερος κόσμος ακολουθεί την ομάδα μας στους εκτός έδρας αγώνες και οι υποσχέσεις για βελτίωση παραμένουν λόγια του αέρα. Η επιστροφή στις νίκες είναι το μόνο που αξίζει αναφοράς αλλά και πάλι η ομάδα δεν δείχνει να έχει προοπτικές. Ο Σέρτζιο έκανε τις αναμενόμενες αλλαγές αφού τη θέση του ανέτοιμου Ολιβέιρα πήρε ο Αμορίν ενώ ο Καπράλ κάλυψε το αριστερό άκρο της άμυνας. Η διάταξη 4-1-4-1 είχε τον Γκονσάλβες στην κορυφή με τους Αλωνεύτη και Χαραλαμπίδη στα άκρα. Η πιο ουσιαστική αλλαγή του Πορτογάλου ήταν η επιστροφή το αρχικό σχήμα του Μπενασούρ στη θέση του Γκόμες σε μια προσπάθεια να λειτουργήσει καλύτερα η μεσοεπιθετική μας γραμμή.
Ο αγώνας δεν είχε τη ροή που θα ανέμενε κανείς αφού η Σαλαμίνα από την αρχή του αγώνα πίεζε από ψηλά την ομάδα μας σε μια προσπάθεια να μας κόψει στη μέση. Η τακτική αυτή είχε αποτέλεσμα αφού η κατοχή της μπάλας ήταν μοιρασμένη ενώ δυσκολευόμασταν αφάνταστα να οργανωθούμε σωστά.
Ο Μπενασούρ ήταν καλά κλεισμένος από τα αμυντικά χαφ της Σαλαμίνας έτσι οι οποιεσδήποτε προσπάθειες μας ήταν αποτέλεσμα ατομικών ενεργειών. Μοιραία το βάρος έπεσε στην αριστερή πλευρά με τον Αλωνεύτη να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί από μόνος του να κάνει το κάτι παραπάνω. Ο Γκονσάλβες θέλοντας και μη έπρεπε να κινηθεί στο ύψος της μεγάλης περιοχής αλλά και αυτός ήταν ακίνδυνος.
Ο αγώνας εξελισσόταν όπως ακριβώς ήθελε η Σαλαμίνα η οποία μάλιστα ήταν διεκδικητική στις αντεπιθέσεις της καταφέρνοντας να δημιουργήσει και 1-2 καλές φάσεις. Η αντίδραση του ΑΠΟΕΛ ήταν υποτονική και στο 42 κάναμε την πρώτη καλή φάση με μακρινό σουτ του Χαραλαμπίδη.
Η απρόσμενα θετική εξέλιξη ήρθε στο 45 όταν μετά από προσωπική ενέργεια του Σέρτζιο το πλάσε-σουτ του κατέληξε στα δίκτυα του Μπλάζιτς. Το 0-1 στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο ήταν η καλύτερη δυνατή εξέλιξη για τον κακό ΑΠΟΕΛ του πρώτου ημιχρόνου.
Η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο αφού η ομάδα μας πέραν της εδαφική περιοχής συνέχισε να είναι ασύνδετη και χωρίς λύσεις στο οργανωτικό μέρος. Η Σαλαμίνα ήταν η ομάδα που έκανε την πρώτη μεγάλη ευκαιρία στο 52 όταν ο ο Πάρντο απέκρουσε σωτήρια σε κόρνερ την κεφαλιά του Λαλιν. Η άμυνα μας πέρασε δύσκολες στιγμές αφού οι γηπεδούχοι πίεσαν και στο 57 έχασαν νέα μεγάλη ευκαιρία όταν το πλασε Ροκέ σταμάτησε πάνω στον Πάρντο.
Η απάντηση του ΑΠΟΕΛ ήρθε στο 60 όταν χάθηκε μεγάλη ευκαιρία με το πλασέ του Βινίσιους να αποκρούεται από αμυντικό. Ο αγώνας άνοιξε και η Σαλαμίνα συνέχισε να επιδιώκει το γκολ έτσι στο 62 ο Πάρντο έκανε νέα επέμβαση για να μας γλυτώσει.
Η πρώτη κίνηση από τον Σέρτζιο έγινε στο 65 με τον Γκόμες να περνά στη θέση του Χαραλαμπίδη με την ομάδα να μην μπορεί να βελτιωθεί, έτσι δέκα λεπτά αργότερα έγινε και η δεύτερη κίνηση. Ο Σιέρινταν αντικατέστησε τον Μπενασούρ που επίσης δεν μπόρεσε να βοηθήσει, με τον Αλωνεύτη να γίνεται δεξί χαφ και τον Γκονσάλβες να περνά στο αριστερό άκρο.
Τα προβλήματα της ομάδας μας είναι τέτοια που οι αλλαγές ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορούσαν να βελτιώσουν την κατάσταση έτσι στα τελευταία λεπτά η προσοχή στράφηκε στο να μη δεχτούμε γκολ. Η είσοδος του Ολβέιρα στη θέση του Βινίσιους είχε αυτό το σκοπό.
Κίτρινες: Μπόρδα, Αμορίν, Αλεξάνδρου
ΑΠΟΕΛ: Πάρντο, Σέρτζιο, Καμπράλ, Αμορίν, Μπόρδα, Βινίσιους (82 Ολιβέιρα), Μοράις, Αλωνεύτης, Χαραλαμπίδης (65 Γκόμες), Μπενασούρ (74 Σιέρινταν), Γκονσάλβες.