Από την ημέρα της κλήρωσης σχεδόν πανηγυρίζουμε αφού θεωρούμε ότι ο ΑΠΟΕΛ οφείλει να προκριθεί εις βάρος της άσημης και αδύναμης Μπακού. Δεν χρειάστηκε να κάνουμε ούτε ένα από τα γνωστά μας δημοψηφίσματα στο site αφού γνωρίζουμε εκ των προτέρων την άποψη του κόσμου σχετικά με το θέμα. Είναι όμως τόσο εύκολα τα πράγματα όσο τα έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας; Μήπως έχουμε στο μυαλό μας τον περσινό ΑΠΟΕΛ και όχι τον φετινό όταν θέτουμε τον πήχη των απαιτήσεων και θεωρούμε δεδομένη την πρόκριση; Είτε θέλουν να το παραδεχτούν κάποιοι είτε όχι ο φετινός ΑΠΟΕΛ είναι μια άλλη ομάδα. Τουλάχιστον στους πρώτους επίσημους αγώνες αυτό δείχνει. Η απουσία του Αλμείδα και του Μαντούκα στερούν από την ομάδα δυο βασικά γρανάζια ενώ υπάρχει και το γνωστό θέμα ομοιογένειας με αυτούς που ήρθαν.
Το τρομακτικό ερώτημα που περνά από το μυαλό μας λοιπόν είναι πως μπορούμε να θεωρούμε δεδομένη την πρόκριση αν η απόδοση και αποτελεσματικότητα του ΑΠΟΕΛ είναι όπως αύτη των προηγούμενων φετινών αγώνων. Ακόμα και στους αγώνες μας στο ΓΣΠ όπου είχαμε καλά διαστήματα παρατηρήθηκαν αμυντικά κενά ενώ χάσαμε και πολλές ευκαιρίες.
Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να πούμε κάτι για τους αζέρους και το ότι μας επιβλήθηκαν με μεγάλη ευκολία στον πρώτο αγώνα. Θεωρούμε ότι αυτό έγινε γιατί το επέτρεψε η δική μας ομάδα με την ανυπαρξία όλων σχεδόν των παικτών.
Η παράμετρος του κόσμου είναι σημαντική και το γεγονός ότι το ΓΣΠ θα είναι ασφυκτικά γεμάτους από άρρωστους θα πρέπει να βοηθήσει και να μην αγχώσει τους παίκτες. Αναμένουμε λοιπόν ότι αύριο θα δούμε μετά από καιρό τον καλό και αποτελεσματικό ΑΠΟΕΛ έτσι ώστε να αποδείξουμε στην πράξη ότι είμαστε η πιο ποιοτική ομάδα.