Πρέπει να έχουμε άποψη;

Τα γεγονότα της Κυριακής αντικατοπτρίζουν με τον πιο τρανό τρόπο ότι το ΑΠΟΕΛ στερείτε όχι μόνο επικοινωνιακής πολιτικής, αλλά πολιτικής γενικά.

Είναι ξεκάθαρο ότι από την στιγμή που η διοίκηση του σημερινού ΑΠΟΕΛ δεν χαράσσει πολιτική και γραμμή, ο κόσμος αναπόφευκτα πολώνεται ανάλογα με τις προσωπικές εκτιμήσεις του. Αποτέλεσμα, να είμαστε μαλλιά κουβάρια και ο ένας να προσπαθεί να υπερασπιστεί την άποψή του με κάθε τρόπο, σωστό και μη, αντιαθλητικό ή παρασκηνιακό.

Η ερώτηση είναι, πόσοι από αυτούς που πήγαν ή που δεν πήγαν στο γήπεδο την Κυριακή ήθελαν να κερδίσει το ΑΠΟΕΛ την Ανόρθωση; Είναι μέσα στην δικαιοδοσία του οπαδού του ΑΠΟΕΛ να αποφασίζει για το αποτέλεσμα η όχι της ομάδας του σε συγκεκριμένα παιχνίδια σαν το χτεσινό;

Υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι το ΑΠΟΕΛ έπρεπε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να ξεκινήσει από μόνο του την διαδικασία παζαρέματος για το παιχνίδι αυτό; Και αυτό γιατί πολύ απλά η συντριπτική μάζα του κόσμου του ΑΠΟΕΛ δεν θα χαλούσε με αρνητικό αποτέλεσμα στο Παπαδόπουλος. Ο ισχυρισμός της διοίκησης, η οποία συμπορεύεται με τις απόψεις του Ιβάν, είναι ότι κυνηγούμε την 2η θέση. Δεν μπορεί όμως να πείσει κανέναν, ούτε ο Ιβάν αλλά ούτε και η διοίκηση ότι ο στόχος αυτής της ομάδας θα πρέπει να είναι η δεύτερη θέση από την στιγμή που η ομάδα φαίνεται βραχυκυκλωμένη στα σημαντικά παιχνίδια. Με τι μούτρα θα μπορέσει να μιλήσει στον οποιονδήποτε ΑΠΟΕΛίστα η τεχνική ηγεσία αν κερδίζαμε 2 φορές την Ανόρθωση και στο τέλος χάσουμε από την Ομόνοια σε ένα ΓΣΠ που με το 90 θα ξεκινήσει φιέστα; Με την λογική του Ιβάν, θα πρέπει στον επόμενο αγώνα με την Ανό στο ΓΣΠ η ομάδα να παραταχτεί πλήρεις για την νίκη, ασχέτως των αγωνιστικών επιπτώσεων που μπορεί να προκύψουν στον αγώνα κυπέλλου που ακολουθεί με την Άρη;

Διάβασε τις ειδήσεις πρώτα από το κινητό σου με

Πως γίνεται, μια διοίκηση που συμμαχεί με την Ανόρθωση για να τα βάλει με τον Κουτσοκούμνη να μην μπορεί να βρει μια φόρμουλα να βγουν και οι δύο ομάδες κερδισμένες; Πριν 2 χρόνια η Ανόρθωση μας στέρησε το πρωτάθλημα όταν μετά από συνεννόηση θα έπρεπε να κερδίζαμε αλλά τελικά εξήλθαμε ισόπαλοι 2-2. Το ίδιο σενάριο αλλά με εμάς πρωταγωνιστές είχε γίνει και όταν η ομάδα μας ήταν διοικητικά ανύπαρκτοι (με πρόεδρο για λίγους μήνες τον Παπαναστασίου) και αφού χάσαμε από όλους πήγαμε και κερδίσαμε την Ανό 1-0. Το ίδιο είχαμε κάνει και με τον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Ο λόγος που αναφέρονται όλα τα πιο πάνω γεγονότα είναι για να αντιληφθούν κάποιοι ότι τα πάντα είναι ένας τροχός που γυρίζει. Σήμερα εσύ αύριο εγώ. Το θέμα είναι ποιος θα πει πρώτος το εσύ και όχι το εγώ.

Είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία του ΑΠΟΕΛ που ο κόσμος δείχνει (η τουλάχιστο έδειχνε) απίστευτη ανεκτικότητα στα συνεχόμενα κακά αποτελέσματα. Η εκπληκτική πορεία στο περσινό πρωτάθλημα και η είσοδος της ομάδας στου ς ομίλους του Champions League αποτελούν τα μόνα στοιχεία που διοίκηση και προπονητής παρέμειναν για πολύ στο απυρόβλητο. Δυστυχώς ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ και κρίση έχει, και άποψη αλλά και περηφάνια και καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να θεωρεί δεδομένη την συμπεριφορά του προς την παρούσα διοίκηση και τεχνική ηγεσία.

Η περίοδος χάριτος από τον κόσμο έχει πάρει πολλές αναστολές μέχρι στιγμής γι’άυτό καλά θα κάνουν οι αρμόδιοι να διαχειριστούν τόσο το αγωνιστικό μέρος όσο και το εξωαγωνιστικό για να μην καταντήσουμε να λέμε ότι μπήκαμε στους ομίλους του Champions League και καταφέραμε να καταστρέψουμε όσα κτίσαμε.