Πολλά και τίποτα

Το ΑΠΟΕΛ μοιράζεται την κορυφή με την ομόνοια και ο μεταξύ μας αγώνας πέραν του παραδοσιακού ενδιαφέροντος έχει και βαθμολογική σημασία. Η ομάδα που θα κερδίσει θα παραμείνει μόνη στην κορυφή και όλοι θέλουμε αυτή να είναι η δική μας. Ίσως να είναι η πρώτη φορά όπου η συνηθισμένα ατάκα ότι ο αγώνας θα κρίνει πολλά και τίποτα να είναι αντιπροσωπευτική της πραγματικότητας. Αν λοιπόν τους κερδίσουμε θα έχουμε ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο μια σειρά εξαιρετικά δύσκολων και καθοριστικών αγώνων παραμένοντας μόνοι στην κορυφή. Θα έχουμε επίσης ανταποκριθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στη σωρεία τραυματισμών βασικών ποδοσφαιριστών και οι προοπτικές για τη συνέχεια θα είναι οι καλύτερες δυνατές.

Από την άλλη στο ενδεχόμενο ήττας θα βρεθούμε και πάλι στο -3 χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να επανέλθουμε στην κορυφή. Η κούραση από την προσπάθεια των τελευταίων μηνών αποτελεί καλή δικαιολογία δεδομένου ότι τα πράγματα δε θα χειροτερέψουν. Μια λογική διαφορά από την κορυφή δεν είναι και τέλος του κόσμου για την ομάδα που πρόσφερε τόση χαρά και περηφάνια αγωνιζόμενη στο champions league . Εννοείται ότι η στην περίπτωση του παραρτήματος του ΑΚΕΛ τυχόν ήττα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί και θα τους βυθίσει σε μεγαλύτερη κρίση. Είναι για αυτό που πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο από ποτέ…

Στον αγωνιστικό τομέα υπάρχουν τα γνωστά προβλήματα που δεν αφήνουν περιθώριο στο προπονητή να αλλάξει κάτι ουσιαστικό. Οι Κόντης και Αλεξάνδρου δεν προλαβαίνουν και σε συνδυασμό με την απουσία του Γκριτσάροφ οι μοναδικές επιλογές για το κέντρο της άμυνας είναι οι Ζόρζε και Μπρούσερ. Οι δύο αυτοί παίκτες θα κληθούν να κρατήσουν τους επιθετικούς του αντιπάλου μακριά από την εστία του Χιώτη ενώ πολλά θα κριθούν και από το ποια ομάδα θα μπορέσει να επιβάλει το ρυθμό της.

Ο κόσμος εξαφάνισε τα εισιτήρια και σε έναν ακόμα αγώνα θα αποτελέσει τον δωδέκατο παίκτη της ομάδας. Η χαρά από την ιστορική ισοπαλία με την Τσέλσι θα στείλει πολλούς στο γήπεδο ανεβασμένους αλλά αυτό δεν μπορεί να μας φέρει το ποθητό αποτέλεσμα.