Πιο κοντά από ποτέ αλλά..

Η ώρα που περιμέναμε δείχνει να είναι πιο κοντά από ποτέ αφού ο ΑΠΟΕΛ χρειάζεται ένα βαθμό για να στεφθεί και μαθηματικά πρωταθλητής. Με το σφύριγμα της λήξης στο ΓΣΖ η αγωνία και προσμονή όλων άρχισε να μεγαλώνει και οι μέρες μέχρι τον επόμενο αγώνα θα είναι βασανιστικές. Η τύχη το έφερε και θα έχουμε την ευκαιρία να τελειώσουμε τα πάντα έχοντας απέναντι μας τον αιώνιο αντίπαλο. Το ενδεχόμενο και μόνο να πανηγυρίσουμε την κατάκτηση του πρωταθλήματος πάνω τους αποτελεί τεράστια ηδονή για κάθε αποελίστα. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει σε έναν ακόμα αγώνα να ακολουθήσουμε την προσέγγιση του Γιοβάνοβιτς, όσο βαρετό και αν ακούγεται αυτό για κάποιους. Ένας αγώνας με το παράρτημα του ακελ είναι όπως πάντα απρόβλεπτος και τα προβλήματα που έχουν δεν μας διασφαλίζουν τη νίκη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι χρειαστήκαμε τη βοήθεια της τύχης για να μην ισοφαριστούμε στο τελευταίο λεπτό από τον Αλωνεύτη; Θυμίζουμε τη νίκη μας το 2003 με 3-4 στον αγώνα που θα πανηγύριζαν και μαθηματικά την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Θυμίζουμε επίσης τη δική τους νίκη με 1-2 το 2004 η οποία ανέβαλε για την τελευταία αγωνιστική τη στέψη του ΑΠΟΕΛ.

Την Κυριακή ή το Σάββατο (δεν έχει ακόμα αποφασιστεί) έχουμε ακόμα ένα εξαιρετικά δύσκολο αγώνα. Μόνον αν η ομάδα μας παρουσιάσει το καλό της αγωνιστικό πρόσωπο θα πάρουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε. Δεν είναι φιέστα και αν πάμε με τέτοια μυαλά στο γήπεδο το πιθανότερο είναι να φύγουμε ηττημένοι. Ο Γιοβάνοβιτς το γνωρίζει πολύ καλά όπως επίσης και το ότι η ομάδα δεν αγωνίζεται σύμφωνα με τις δυνατότητες τον τελευταίο καιρό. Καταφέρνουμε όμως με χάρις την ποιότητα κάποιων παικτών και τη θέληση για τη νίκη να παίρνουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε.