Ο μπροστάρης της νίκης-χρυσάφι

Απόρησαν πολλοί όταν είδαν τον Αλεξάνδρου στο 62  να είναι η επιλογή του Γιοβάνοβιτς για να αντικαταστήσει τον τραυματία Μαντούκα. Με το που μπήκε όμως μέσα έφερε μαζί του την αύρα της αυτοπεποίθησης και της ετοιμότητας να ανατραπούν τα εις βάρος μας δεδομένα. Μέχρι τότε η ομάδα δυσκολευόταν αφάνταστα να οργανωθεί σωστά ενώ κανένας παίκτης δεν μπορούσε να κερδίσει προσωπικές μονομαχίες. Ο Νεκτάριος ως αριστερός μέσος πήρε πρωτοβουλίες και έκανε την αντίπαλη άμυνα ανάστατη με τις προσπάθειες του. Τα χτυπήματα τους στις στημένες φάσεις ήταν αυτά που έπρεπε και μας έλειπαν με πιο χαρακτηριστική την απευθείας εκτέλεση φαουλ που σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Ντεκρά. Η καλή του ψυχολογία και απόδοση οδήγησαν στη φάση του αγώνα στις καθυστερήσεις όταν από το πόδι του έφυγε η σέντρα που κατέληξε στο κεφάλι του Τρισκόφσκι. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία που πρέπει όλοι να φροντίσουν να γραφτεί με αίσιο τέλος όταν τελειώσει το πρωτάθλημα.

Ο Αλεξάνδρου είναι από τους παίκτες που κρίνονται αυστηρά από τους περισσότερους μας κατά καιρούς αλλά λόγω χαρακτήρα καταφέρνει και διατηρεί θετική προσέγγιση και δίνει τις απαντήσεις του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αν και επιθετικογενής παίκτης προσπαθεί εδώ και χρόνια να ανταποκρίνεται ικανοποιητικά αγωνιζόμενος και στο αριστερό άκρο της άμυνας και όπως όλα δείχνουν αυτό θα κληθεί να κάνει και στο νέο αγώνα της χρονιά.

Η κίτρινη κάρτα που δέχτηκε ο Ζόρζε τον αφήνει εκτός μάχης και το πιθανότερο σενάριο είναι αυτό που θέλει τον Μποαβεντούρα να μετακινείται στο κέντρο της άμυνας και τον Νεκτάριο να καλύπτει το αριστερό άκρο.