apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Όπως πάντα έτσι και φέτος η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη στην αξιολόγηση των ποδοσφαιριστών που ήρθαν στον ΑΠΟΕΛ. Ο τρόπος που ήρθε το περσινό νταμπλ με την ομάδα να μην αποδίδει ποιοτικό ποδόσφαιρο και δυο προπονητές να απολύονται έκανε επιτακτική την ανάγκη για ενίσχυση. Η αποχώρηση των Σιέρινταν και Τζιμπούρ οδήγησε στην απόκτηση των Λεάλ και Πιατκόφσκι ενώ η μεσοεπιθετική μας γραμμή γενικότερα στήθηκε ξανά με την προσδοκία ότι θα μπορέσει να ανταποκριθεί καλύτερα.
Ο Λεάλ σε αντίθεση με τον Πιατκόφσκι έχει μέχρι στιγμής ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής και είναι για αυτό που είναι κάπως πιο εύκολο να λεχθούν κάποια πράγματα για τον Αφρικανό επιθετικό. Το καίριο ερώτημα που τίθεται είναι αν πρόκειται πράγματι για έναν παίκτη που μπορεί να δώσει στον ΑΠΟΕΛ τα γκολ που χρειάζεται κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Ο Μαντούκα σκιαγραφώντας τότε τον παίκτη ανέφερε ότι είναι παίκτης περιοχής και πως τα λίγα γκολ του τα τελευταία χρόνο οφειλόταν στο ότι αγωνιζόταν ως ακραίος επιθετικός. Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι στον πρώτο του αγώνα στην ομάδα μας αγωνίστηκε ως ακραίος. Ήταν ο εντός έδρας αγώνας με τη Βαρντάρ όπου η απόδοση του ήταν καλή με τους πιο αισιόδοξους να τον θεωρούν εκ των κορυφαίων.
Στους τρεις επίσημους αγώνες ο Λεάν δείχνει να επιβεβαιώνει ότι ενώ έχει καλές κινήσεις δυσκολεύεται να κάνει γκολ τις ξεκάθαρες ευκαιρίες που βρίσκει. Κάποιοι τον έχουν ήδη βαφτίσει χασογκόλη και το ζητούμενο είναι να μπορέσει να δει δίκτυα σύντομα. Αυτό είναι σημαντικό γιατί θεωρείται παίκτης – ψυχολογίας ο οποίος όσο δεν σκοράρει θα δυσκολεύεται ακόμα περισσότερο.
