Ο Καρλάο και το περσινό μάθημα

Έχουν περάσει δύο μήνες από την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας διάστημα το οποίο για κάποιους οπαδούς μας κρίνεται ως αρκετό για να σχηματίσουν άποψη για τα νέα αποκτήματα και το πόσο μπορούν να βοηθήσουν. Το μεγάλο πρόβλημα όμως για όλους μας είναι η αντίστοιχη περσινή εμπειρία. Οι περιπτώσεις των Αμορίν, Βινίσιους και Σιέρινταν είναι μοναδικές αφού ποτέ δεν υπήρξε αντίστοιχη περίπτωση τόσων πολλών παικτών που να κριθούν ταυτόχρονα ως ανεπαρκείς και στη συνέχεια όλοι να στάζουν μέλι στο όνομα τους. Η άποψη για τους προαναφερθέντες δεν ήταν μεμονωμένη αφού ξεκινούσε από τους ίδιους τους συμπαίκτες τους και την συμμερίζονταν πάρα πολλοί από τη διοίκηση ως την πλειοψηφία των οπαδών μας!

Πρόκειται για παίκτες που χρειάστηκαν περισσότερους από 4 μήνες για να αρχίσουν να αποδίδουν τα αναμενόμενα και να δείχνουν ότι μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα, ενώ ο Ιρλανδός ίσως να χρειάστηκε και περισσότερο χρόνο. Η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες που βρήκαν το διάστημα αυτό στον ΑΠΟΕΛ δεν ήταν ιδανικές.

Μπορεί για παράδειγμα να τους έφερε ο Πάολο Σέρτζιο αλλά ο τύπος αποδείχτηκε ένας επικίνδυνος για την ομάδα μας προπονητής με όσα έπραττε εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Ήταν επίσης μια περίοδος όπου η διοίκηση Ερωτοκρίτου δεχόταν έντονη κριτική λόγω της τρομερής δυσκολίας της να ηγηθεί του συλλόγου, οπότε ήταν εξαιρετικά δύσκολο ακόμα και για τους φτασμένους παίκτες να πάρουν μπρος.

Τα θυμηθήκαμε αυτά γιατί αναπόφευκτα όλοι μας μπαίνουμε και φέτος στη διαδικασία του απολογισμού του τι έχουν προσφέρει μέχρι σήμερα τα φετινά αποκτήματα προκειμένου να κρίνουμε ποια θα είναι η συνέχεια. Από πλευράς Δώνη εκφράζεται η άποψη ότι η περσινή ιστορία πρέπει να μας παραδειγματίσει και να αποφεύγουμε τις απόλυτες απόψεις.

Και αυτό γιατί μόνο ο Καρλάο έχει καταφέρει μέχρι στιγμής όχι απλά να πείσει αλλά να εντυπωσιάσει με την παρουσία του. Όλα τα υπόλοιπα αποκτήματα για διάφορους λόγους ψάχνονται και το παλεύουν.

Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και με τις δικές της ιδιαιτερότητες. Το σίγουρο είναι ότι οι ποδοσφαιρικές ικανότητες παικτών όπως οι Ρίισε και Εφραίμ είναι δεδομένες όπως επίσης και το ότι το πιθανότερο σενάριο είναι ότι θα τους δούμε να εκδηλώνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για τον Τζιμπούρ που είναι η πιο δύσκολη περίπτωση, κάτι όμως που ξέραμε για αυτό και ήταν ρίσκο η απόκτηση του.

Σε κάθε περίπτωση κάνουμε υπομονή!