Ο ΑΠΟΕΛ του Δώνη

Κλήθηκε πέρσι εσπευσμένα από μια διοίκηση που τα είχε χαμένα  για να αναλάβει μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος με σοβαρά αγωνιστικά αλλά και εξωαγωνιστικά προβλήματα. Στην πορεία και με αρκετή δυσκολία όλα άλλαξαν με τον ΑΠΟΕΛ να κατακτά τα πάντα. Αυτοί που θέλουν να βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο θεωρούν ότι είναι η Αελ που έχασε το πρωτάθλημα αλλά η ουσία και η αλήθεια είναι ότι η ομάδα μας έκανε την μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου. Η σφραγίδα του Δώνη στον περσινό ΑΠΟΕΛ ήταν καταλυτική αλλά ακόμα και ο ίδιος συχνά πυκνά τόνιζε ότι έχει τεράστια σημασία για έναν προπονητή να χτίσει την ομάδα όπως ο ίδιος θέλει. Αυτό άρχισε να συμβαίνει από τον περασμένο Δεκέμβριο ενώ η καλοκαιρινή προετοιμασία δίνει την ευκαιρία στον προπονητή μας να βελτιώσει ακόμα περισσότερα στοιχεία μέσα στην ομάδα.

Ουσιαστικά φέτος θα δούμε με ακόμα πιο έντονο τρόπο τον ΑΠΟΕΛ του Δώνη, αφού το ρόστερ έχει διαμορφωθεί όπως ακριβώς ήθελε ο προπονητής μας. Η διοίκηση με κόστος που ξεπερνά τις 100 χιλιάδες ευρώ έλυσε πρόωρα τη συνεργασία με τους Σαντίν και Πιπίνη, ικανοποιώντας τον νέο σχεδιασμό του Δώνη στον οποίο δεν συμπεριλαμβάνονταν οι παίκτες τους οποίους ο ίδιος επέλεξε στην τελευταία μεταγραφική.

Τα «θέλω» του Δώνη ικανοποιήθηκαν στον μέγιστο δυνατό βαθμό και στις περιπτώσεις των υπόλοιπων μεταγραφικών κινήσεων. Οι Εφραίμ και κυρίως οι Ντε Βινσέτι, Παπάζογλου και Τζιμπούρ θεωρούνται παίκτες κομμένοι – ραμμένοι στο πλάνο και τις αγωνιστικές του ανάγκες. Παρά την παρουσία του Νασίμεντο ο ΑΠΟΕΛ ουσιαστικά ψώνισε από την κυπριακή και ελληνική αγορά κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο.

Πλέον ο Δώνης έχει στη διάθεση του ένα ικανότατο ρόστερ. Ο περσινός κορμός διασφαλίζει την απαιτούμενη ομοιογένεια και οι φετινές προσθήκες ακόμα μεγαλύτερη ποιότητα. Το ζητούμενο για τον προπονητή και τους παίκτες είναι ξεκάθαρο. Συμμετοχή σε ομίλους και ιδανικά αυτούς του Champions League αλλά και η κατάκτηση του πρωταθλήματος.