Δυστυχώς ο αγώνας με την Αελ δεν ήταν ένα μεμονωμένο προβληματικό 90λεπτο για την ομάδα μας, όποτε η προτροπή των υπευθύνων να επικεντρωθούμε στον αγώνα με την Αστάνα δεν θα έχει εύκολα αποδεκτή! Μπορεί η προσοχή όλων μας να είναι στραμμένη στο Champions League αλλά τα όσα είδαμε στον αγώνα του super cup επανέφεραν τον προβληματισμό, οχι γιατί χάθηκε ενα τρόποι αλλά γιατι ο ΑΠΟΕΛ έδειξε τος ίδιες δυσκολίες και κενά που παρουσιάζει εδώ καιρό.
Αυτό που χαρακτηρίζεται ως παθογένεια και σχετίζεται με τη δυσκολία της ομάδας μας να οργανωθεί με έναν ορθόδοξο τρόπο αναλύεται στη στήλη Πίκος Απίκος και το μέγα ερώτημα που θα απαντηθεί μέσα από τους αγώνες με τη Αστάνα ειναι κατά πόσο η ομάδα μπορεί πράγματι να βελτιωθεί σε ουσιαστικό βαθμό προκειμένου να πετύχει τον στόχο της.
Απέναντι στη σαφώς ανέτοιμη Αελ η ομάδα μας έδειξε τρομερή δυσκολία στο να διασπάσει την καλά οργανωμένη αμυντική της γραμμή είτε από τα πλάγια είτε από τον κεντρικό άξονα αφού το οποίο πλάνο αλλά και η απόδοση των παικτών δεν απέδωσαν. Επαναλαμβάνουμε οτι ο βάσιμος προβληματισμός προκύπτει γιατί τα όσα είδαμε στον συγκεκριμένο αγώνα είναι αδυναμίες που χρονολογούνται.
Ο Πασίενσια έχει την ευθύνη να διορθώσει ότι διορθώνεται και αναπόφευκτα θα πρέπει να μάθει με την πίεση των φυσιολογικών ή μη προσδοκιών των οπαδών μας και όχι μόνο. Κάποιες επιλογές του προπονητή αλλά και του διευθυντή ποδοσφαίρου σχολιάζονται αρνητικά πλέον αφού μέσα από τους τέσσερις πρώτους αγώνες δεν υπάρχει η απαιτούμενη βελτίωση σε ομαδικό ή και ατομικό επίπεδο.