apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Υποφέραμε μέχρι να έρθει η νίκη αλλά στο τέλος τα καταφέραμε με χρυσό σκόρερ τον Σολάρι ο οποίος πέρασε στον αγώνα στο 80 και τέσσερα λεπτά αργότερα μας ξελάσπωσε. Υποφέραμε όχι γιατί ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα αλλά γιατί στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιαστήκαμε νωθροί και επιπόλαιοι. Η γκολάρα του Μαντούκα στο πρώτο ημίχρονο δεν βοήθησε όσο θα έπρεπε αφού το πρέσιγκ του Ολυμπιακού μας βραχυκύκλωσε. Οι προβλέψεις που ήθελαν τον Γιοβάνοβιτς να μην προχωρά σε ουσιαστικές αλλαγές και να προτιμά και πάλι τη διάταξη 4-5-1 επιβεβαιώθηκαν. Η μοναδική αλλαγή που μπορεί να χαρακτηριστεί και απρόσμενη ήταν αυτή του Χιώτη ο οποίος πήρε θέση κάτω από τα δοκάρια. Ο Αλμέιδα ήταν στην κορυφή της επίθεση, έχοντας λίγο πιο πίσω τον Μαρσίνιο και στα δυο άκρα τους Χαραλαμπίδη και Μαντούκα.
Με το ξεκίνημα η ομάδα μας επιχείρησε και κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα έχοντας την κατοχή της μπάλας. Ο Ολυμπιακός που παρατάχθηκε χωρίς κάποιους από τους βασικούς του λόγω κυπέλλου, προσάρμοσε την τακτική του και πιέζοντας από ψηλά επιχείρησε να κρατήσει τους παίκτες μας μακριά από την εστία του. Τα πρώτα δεκαπέντε περίπου λεπτά είχαν αναγνωριστικό χαρακτήρα για τον ΑΠΟΕΛ και με την πάροδο του χρόνου αρχίσαμε να γινόμαστε πιο απαιτητικοί. Η πιο μεγάλη ευκαιρία έγινε στο 18 όταν μετά από κεφαλιά του Αλμέιδα ο Σέτκους απέκρουσε εντυπωσιακά.
Οι τυπικά γηπεδούχοι στο διάστημα αυτό έδειχναν ευχαριστημένοι με την εξέλιξη του αγώνα και ήταν ακίνδυνοι στις λιγοστές αντεπιθέσεις τους. Ο Αλμέιδα προκειμένου να πάρει μπάλα αναγκαζόταν να δίνει βοήθειες στον Μαρσίνιο που είχε και αυτός δυσκολία στο να μπορέσει να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Η υπομονή των ποδοσφαιριστών του Γιοβάνοβιτς έφερε αποτέλεσμα όταν στο 36 το Βραζιλιάνικο τρίο Μαρσίνιο-Αλμέιδα-Μαντούκα συνδυάστηκε και ο τελευταίος με ένα εξαιρετικό σουτ έξω από την περιοχή έστειλε την μπάλα στο δοκάρι και μετά στα δίχτυα.
Το 0-1 ήταν η καλύτερη δυνατή εξέλιξη λαμβάνοντας υπόψη τη δυσκολία που είχαμε στο να εξαργυρώσουμε την εδαφική μας υπεροχή με κάτι πιο ουσιαστικό. Στα εναπομείναντα λεπτά μέχρι την ανάπαυλα δεν άλλαξε κάτι.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με τον Ολυμπιακό να πραγματοποιεί δυο αλλαγές με τους Ζαο Πάολο και τον Τσίντι να παίρνουν στον αγωνιστικό χώρο σε μια προσπάθεια να ανατρέψει τα εις βάρος του δεδομένα. Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν δύσκολο για την ομάδα μας αφού ο Ολυμπιακός πίεζε από το ύψος της περιοχής του Χιώτη με αποτέλεσμα να κοπούμε στα δύο.
Αν και φτιάξαμε μια καλή ευκαιρία με τον Μαντούκα το αγωνιστικό ανέβασμα του αντιπάλου ήταν γεγονός αφού έχοντας καλή κυκλοφορία της μπάλας μπόρεσαν να ισορροπήσουν τον αγώνα. Έφτασαν μάλιστα κοντά και στο γκολ όταν η κεφαλιά του Τσιντί στο 65 πέρασε μόλις έξω. Με αυτά τα δεδομένα ο Γιοβάνοβιτς επιχείρησε με την πρώτη του αλλαγή να τονώσει τη μεσοεπιθετική γραμμή βάζοντας τον Τρισκόφσκι στη θέση του Χαραλαμπίδη.
Η εικόνα της ομάδας μας δεν βελτιώθηκε σε ουσιαστικό βαθμό αλλά με το χρόνο να περνά αναπόφευκτα όλοι σκέφτονταν πως να διατηρηθεί το ύπερ μας σκορ. Στο 77 μετά από λάθος την άμυνας του Ολυμπιακού χάθηκε διπλή μεγάλη ευκαιρία με τους Αλμέιδα και Τρισκόφσκι ενώ στο επόμενο λεπτό μας τιμώρησαν.
Τιμώρησαν τη νωθρότητα του δευτέρου ημιχρόνου όταν στο 78 το πλασέ του Τσιντί σταμάτησε με παρέμβαση του Χιώτη στο δοκάρι αλλά στην επιστροφή ο Ζαο Παολο πρόλαβε τους αμυντικούς και έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.
Στο αμέσως επόμενο λεπτό ο Γιοβάνοβιτς έριξε στον αγώνα τον Σολάρι και όπως φάνηκε ήταν η χρυσή αλλαγή. Και αυτό γιατί στο 84 και μετά από πάσα του Αλμέιδα ο Αργεντινός με πλασέ έστειλε την μπάλα στα δίκτυα λυτρώνοντας την ομάδα μας. Πάντως οι του Ολυμπιακού διαμαρτύρονται δικαιολογημένα για τον τρόπο με τον οποίο ο Αλμέιδα κέρδισε την μπάλα.
Στα λεπτά που απέμειναν μπορέσαμε να κρατήσουμε την μπάλα όσο έπρεπε και παρά τις προσπάθειες του Ολυμπιακού το τελικό σφύριγμα μας βρήκε νικητές.
Κίτρινες: Ηλία
ΑΠΟΕΛΧιώτης, Πουρσαϊτίδης, Ηλία, Κόντης, Γκριτσάροφ, Μοραίς, Πίντο, Χαραλαμπίδης (66 Τρισκόφσκι), Μαντούκα (80 Σολάρι), Μαρσίνιο (87 Σολωμού), Αλμέιδα
