Η δεύτερη φάση του πρωταθλήματος πρέπει να είναι αυτή όπου ο ΑΠΟΕΛ θα παρουσιαστεί πιο αποφασισμένος, σοβαρός και βελτιωμένος από ποτέ έτσι ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει με επιτυχία την τεράστια προσπάθεια που ξεκίνησε για να ανατραπεί το -8. Δυστυχώς τα χαρακτηριστικά αυτά παρουσιάζονταν επιλεκτικά από την ομάδα μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση που θα μας επιτρέψει να πιάσουμε ή και να παραμείνουμε στην κορυφή. Ένα χαρακτηριστικό που φανερώνει την έλλειψη σοβαρότητας και εφησυχασμού είναι η παρουσία-αντίδραση της ομάδας μετά από μεγάλες νίκες. Στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής η ομάδας μας έχοντας πολύ καλή απόδοση κέρδισε σε έναν καθοριστικό αγώνα τον Απόλλωνα με 3-0. Η τεράστια δυναμική που αναπτύχθηκε και ευφορία συγκρούστηκε βίαια λίγες μέρες μετά. Και αυτό γιατί την επόμενη αγωνιστική η ομάδα μας παρουσιάστηκε αγνώριστη στον αγώνα με την Ομόνοια με αποτέλεσμα να κολλήσει στο 0-0.
Ήρθε όμως και δεύτερη τριάρα ακόμα πιο σημαντική και καθοριστική την οποία και πάλι δεν μπορέσαμε να κεφαλαιοποιήσουμε. Την 5η αγωνιστική το 3-0 επί της Αελ επέτρεψε στην ομάδα μας να βρεθεί στην κορυφή για πρώτη φορά μετά από 30 αγώνες και το ζητούμενο ήταν η σωστή διαχείριση. Αυτό όμως δεν έγινε εφικτό αφού παρουσιαστήκαμε και πάλι κατώτεροι των περιστάσεων με αποτέλεσμα να χάσουμε από τον Ερμή με 1-2.
Προκύπτει λοιπόν το συμπέρασμα ότι η ομάδα μας αδυνατεί να παρουσιάσει την απαιτούμενη σταθερότητα ιδιαίτερα μετά από μεγάλες σε σημασία και έκταση νίκες. Μπορεί λοιπόν να έχουμε τραυματισμούς, απουσίες λόγω καρτών ή και αγωνιστικές αδυναμίες αλλά φαίνεται ότι πληρώνουμε και την υπέρμετρη ευφορία που φέρνουν οι μεγάλες νίκες που παρασύρουν τους πάντες.