Να συνηθίσουμε στις νίκες

Μια από τις πιο περιεκτικές φράσεις που αποτυπώνουν σε τεράστιο βαθμό την αλήθεια για τον ΑΠΟΕΛ ήταν μια ατάκα του προπονητή μας ότι είναι κακό για μια μεγάλη ομάδα να συνηθίσει τις ήττες. Το πόσο πραγματική και επικίνδυνη μπορεί να είναι μια τέτοια κατάσταση μπορεί να το επιβεβαιώσουμε όλοι μας. Κακά τα ψέματα, οι ήττες στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια δεν  μας πόνεσαν όπως παλιά. Ίσως γιατί ενδόμυχα ξεκινήσαμε να αποδεχόμαστε ότι οι δυνατότητες του φετινού ΑΠΟΕΛ είναι περιορισμένες. Ούτε την πώρωση περασμένων χρόνων φαίνεται να μπορούμε να εκδηλώσουμε, έστω και αν ο καθένας από εμάς κρύβει έναν απαράμιλλο ΑΠΟΕΛίστικο φανατισμό στο αίμα του.

Ο αγώνας με την Ανόρθωση μας έδωσε πίσω κάποια από την χαμένη μας αυτοπεποίθηση και η νίκη απέναντι στους μαθητές μας τόνωσε το ηθικό. Όχι γιατί γίναμε ως δια μαγείας μέσα σε μια μέρα ομαδάρα, αλλά γιατί παλέψαμε και πήραμε μια δύσκολη νίκη μετά από καιρό σε ντέρμπι στο ΓΣΠ. Είναι μεγάλο ερέθισμα να ξυπνά ο χαμένος σου οπαδικός εγωισμός. Όση ανάγκη έχει η ομάδα τις θετικές και συνεχόμενες εμφανίσεις , τόση ανάγκη έχουν και οι οπαδοί να ενεργοποιήσουν το πάθος τους για την ομάδα. Το μόνο που χρειάζεται για να  συμβεί το πιο πάνω σκηνικό είναι κάτι που θα μπορέσει να λειτουργήσει καταλυτικά στο να ξεκινήσει να δημιουργείται η απαιτούμενη χημεία.

Αυτός ο καταλύτης που χρειάζεται ο ΑΠΟΕΛ δεν είναι άλλος από τις νίκες. Ούτε τα μεγάλα λόγια, ούτε οι ψεύτικες υποσχέσεις μπορούν να δημιουργήσουν το κλίμα που θα πρέπει να επικρατεί μέσα και έξω από το γήπεδο. Ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές μας γνωρίζουν πολύ καλά πως φτιάχνεται η διάθεση του κόσμου και η δυναμική της ομάδας. Παρά τις εξόφθαλμες επιθετικές αδυναμίες και τα τρανταχτά αμυντικά κενά που μας στιγματίζουν κάθε παιχνίδι, η ομάδα οφείλει να δίνει τον καλύτερο της εαυτό κάθε αγώνα.

Μόνο αν καταφέρουμε να συνηθίσουμε τους εαυτούς μας στο πως έρχονται οι νίκες θα μπορέσουμε να κρατηθούμε στην μάχη του πρωταθλήματος.