Νίκη για να ελπίζουμε

Τα δεδομένα για τον αποψινό αγώνα είναι λίγο πολύ γνωστά. Αν δεν κερδίσουμε η Maccabi θα είναι η ομάδα που θα περάσει ως δεύτερη στην επόμενη φάση του Europa League, ενώ ακόμα και με νίκη τα δεδομένα εξακολουθούν να είναι εις βάρος μας. Παρόλα αυτά είμαστε ο ΑΠΟΕΛ που πριν δυο χρόνια άφησε άφωνο το παγκόσμιο και οφείλουμε να το παλέψουμε. Η πίεση είναι όπως αυτή των προκριματικών αγώνων του καλοκαιριού για το Champions League με τη διαφορά ότι ο Δώνης που είναι πλέον στον πάγκο δηλώνει ότι οι παίκτες του μπορούν να ανταποκριθούν. Για να κερδίσουμε θα πρέπει οι παίκτες να πιάσου το μάξιμουμ της απόδοσης τους. Εμφάνιση παρόμοια με αυτή με την Bordeaux πιθανότατα να μην αρκεί. Το είπε και ο Δώνης στη χτεσινή δημοσιογραφική με έμμεσο τρόπο.

Το τι θα πρέπει να κάνουμε είναι χιλιοειπωμένο και σε κουραστικό βαθμό. Οι παίκτες μας θα πρέπει να περιορίσουν στο ελάχιστο τα αμυντικά λάθη ιδιαίτερα απέναντι στην Maccabi που θεωρείται ομάδες με επιθετικέ αρετές. Όσοι την έχουν μελετήσει λένε πως δύσκολα θα δούμε μια μέτρια ομάδα όπως και στον αγώνα στο Ισραήλ.

Άλλη σημαντική παράμετρος που θα καθορίσει την τακτική αλλά και τη ψυχολογία των δυο ομάδων είναι το ότι οι Εβραίοι βολεύονται και την ισοπαλία. Η ομάδα μας θα πρέπει να επιτεθεί και ταυτόχρονα να διαφυλάξει το μηδέν παθητικό.

Ο Δώνης είδε μετά τη 15νθημερη διακοπή την ομάδα να παρουσιάζει τις γνωστές της αδυναμίες στον αγώνα με τη Δόξα και η λύση πλέον δεν είναι οι αλλαγές προσώπων στο αρχικό σχήμα. Και αν ακόμα υπάρξουν 1-2 αλλαγές το ζητούμενο είναι αυτοί που θα αγωνιστούν να ανταποκριθούν. Η απουσία των Μπουντιμίρ αυξάνει τις πιθανότητες να δούμε τον Μαντούκα σε ρόλο επιθετικού δίπλα από τον Αλωνεύτη.

Τέλος ο κόσμος αναμένεται να κάνει και πάλι το καθήκον του. Παρά το εργάσιμο της ημέρας και το προχωρημένο της ώρας το ΓΣΠ θα μαζέψει κοντά στις 14 χιλιάδες οπαδούς μας. Προσμονή όλων είναι ότι η ομάδα θα τα καταφέρει.