Η ιστορία του «Baby Drogba» δεν διαφέρει σε πολλά από τις εκατοντάδες των Αφρικανών μεταναστών στη Γαλλία. Ο Μπαφετίμπι Γκομίς έγινε γνωστός για το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, κέρδισε τη φτώχεια, διάλεξε τη Γαλλία από τη Σενεγάλη κι έμαθε πάντα στην καριέρα του να είναι ξεχωριστός. Μάθετε τα πάντα για τον παίκτη που πρέπει να σταματήσει η άμυνα του ΑΠΟΕΛ. 1. Ο Μπαφετίμπι Γκομίς γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1985 στη Λα Σέιν Συ Μερ, μια πόλη στη νότιο Γαλλία. Παρότι μεγάλωσε σε γειτονιές που συνηθίζουν να υποστηρίζουν τη Μαρσέιγ, ο ίδιος δηλώνει πως ουδέποτε ταυτίστηκε με τη γαλλική ομάδα. Έστω κι αν την εποχή που μεγάλωνε ήταν και η εποχή της κυριαρχίας του Μπερνάντ Ταπί.2. Τα πρώτα είδωλά του όταν ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο και ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας ήταν ο Τζορτζ Γουεά, ο Κλάρενς Ζέεντορφ και ο Σόνι Άντερσον. Αργότερα, προστέθηκε σε εκείνα και ο Βραζιλιάνος επιθετικός Άλεξ, τον οποίο διαδέχτηκε στην Σεντ Ετιέν.3. Η… εργατική ομάδα του Λυών τον εντόπισε στις ακαδημίες της Sporting Toulon Var και σε ηλικία 15 ετών ο Γκομίς μετακόμισε στην κεντρική Γαλλία, προσπαθώντας να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση τη σεζόν 2003-2004, δηλαδή λίγο πριν κλείσει τα 18 του χρόνια, στη δεύτερη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος.4. Μετά την άνοδο της Σεντ Ετιέν στη League 1, αποφασίστηκε να δοθεί δανεικός στην Τρουά, προκειμένου να πάρει παιχνίδια στα πόδια του. Σκόραρε έξι φορές και 13 παιχνίδια και είχε αρχίσει να αποδεικνύει την αξία του. «Ήμουν 19 χρονών όταν παραχωρήθηκα δανεικός. Στη Σεντ Ετιέν ήμουν «το μικρό παιδί που κάνει προπονήσεις», όμως εκεί μου συμπεριφέρθηκαν σαν άντρα. Πάντα κρατάω τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνους τους μήνες».5. Σταδιακά θα τον… υπολόγιζαν ως άντρα και στη Σεντ Ετιέν, ειδικότερα μετά την αποχώρηση του Φρεντερίκ Πικιόν για τη Μονακό. Ο Γάλλος επιθετικός θα έφευγε από την ομάδα τον Ιανουάριο του 2007, μια σεζόν στην οποία ο Γκομίς θα έχει αρχίσει να καθιερώνεται και θα πετύχει δέκα γκολ σε 30 παιχνίδια.6. Συνήθιζε να πανηγυρίζει τα γκολ του κάνοντας το σήμα του πάνθηρα, κάτι που θύμιζε σε μεγάλο βαθμό τον Άλεξ, τον οποίο αγαπούσαν ιδιαίτερα οι οπαδοί της Σεντ Ετιέν. «Ήμουν κι εγώ στις κερκίδες όταν πανηγύριζε κάθε του γκολ ο Άλεξ. Μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση να παίζω στην πρώτη εθνική, να φοράω τη φανέλα που αγαπάω και να σκοράρω. Πανηγυρίζω με αυτό τον τρόπο γιατί θέλω να τιμήσω τον Άλεξ για όσα πρόσφερε στην ομάδα».7. Το μεγάλο του ξέσπασμα θα έρθει τη σεζόν 2007-08 όταν θα πετύχει 16 γκολ σε 35 παιχνίδια στο γαλλικό πρωτάθλημα. Οι εμφανίσεις του θα προσελκύσουν πολλές ομάδες, κυρίως αγγλικές. Η Νιουκάστλ, η Άρσεναλ, η Έβερτον και η Μάντσεστερ Σίτι θα προσπαθήσουν να τον αποκτήσουν τον Γενάρη του 2009, ωστόσο ο ίδιος δεν θα ενθουσιαστεί με την προοπτική. «Είναι αλήθεια ότι με παρακολουθούν αυτές οι ομάδες, ωστόσο θέλω να τελειώσω τη σεζόν με την Σεντ Ετιέν».8. Το καλοκαίρι θα έχει φτάσει η ώρα της αποχώρησης, αλλά ο προορισμός του δεν θα είναι το αγαπημένο του campionato, αλλά και πάλι το γαλλικό πρωτάθλημα. Η Μαρσέιγ ήταν η πρώτη ομάδα που προσπάθησε να τον αποκτήσει το 2008, ωστόσο η Σεντ Ετιέν αρνήθηκε. Γεγονός που είχε δημιουργήσει πρόβλημα στις σχέσεις του συλλόγου με τον Μπαφετίμπι Γκομίς. Δεν θα έκανε το ίδιο στην πρόταση της… μισητής Λυών.9. Στις 29 Ιουλίου του 2009 ανακοινώθηκε πως οι δύο σύλλογοι ήρθαν σε συμφωνία έναντι περίπου 13 εκ. ευρών. Ο Μπαφετίμπι Γκομίς έγινε η δέκατη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Λυών και υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο έναντι περίπου 3,5 εκ. ευρώ ετησίως.10. Το παρατσούκλι του όσο βρισκόταν στην Σεντ Ετιέν ήταν baby Drogba, λόγω της ομοιότητας τη σωματοδομή και στο στυλ παιχνιδιού. «Είναι κολακευτική η σύγκριση και με ικανοποιεί, όμως δε νομίζω ότι έχουμε κάτι κοινό, εκτός από την καταγωγή μας από την αφρικανική ήπειρο. Ο Ντρογκμά είναι ένα από τα είδωλά μου, όμως απέχω πάρα πολύ από το επίπεδό του».11. Η προσαρμογή του στο «Ζερλάν» δεν θα είναι καθόλου εύκολη, έστω κι αν θα σκόραρε από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση, σε φιλικό παιχνίδι. Οι οπαδοί της Λυών δεν θα μπορούσαν να δεχτούν έτσι εύκολα έναν πρώην παίκτη της Σεντ Ετιέν, μόλις τον δεύτερο μετά τον Γκρεγκορί Κουπέρ που μετακινήθηκε από τη μία ομάδα στην άλλη με μεταγραφή. Ειδικά, απ’ τη στιγμή που ο Γκομίς είχε σκοράρει ως αντίπαλος της Λυών στις 27 Ιανουαρίου του 2008.12. Μια κλασική στιγμή της μοίρας… Λίγους μήνες μετά την μεταγραφή του και συγκεκριμένα στις 31 Οκτωβρίου θα έκρινε ακόμα ένα ντέρμπι. Ο Γκομίς μπήκε αλλαγή στο ημίχρονο και σε κάθε επαφή του με τη μπάλα άκουγε τον κόσμο να τον αποδοκιμάζει. Θα δώσει την απάντησή του στο 83’, όταν θα σκοράρει μετά από εκτέλεση κόρνερ, θα χαρίσει τη νίκη στη Λυών και θα πανηγυρίσει έξαλλα!13. Θα χρειαστεί, ωστόσο, να περάσουν ακόμα 18 μήνες και να φτάσουμε στο δεύτερο μισό της σεζόν 2010-11, προκειμένου οι εμφανίσεις του και τα γκολ του να αρχίσουν να πείθουν τους οπαδούς της Λυών να αποδεχτούν τον Γκομίς. Τα πράγματα για τον 25χρονο επιθετικό έγιναν ακόμα καλύτερη μετά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία της ομάδας και την πρόσληψη του Ρεμί Γκαρντέ στη θέση του Κλοντ Πιελ.14. Είναι διεθνής με την Εθνική Γαλλίας από το 2008 και, μάλιστα, σκόραρε δύο φορές στο ντεμπούτο του, όντας ο δεύτερος παίκτης που το καταφέρνει μετά τον Ζινεντίν Ζιντάν. Πριν την κλήση του Ραϊμόντ Ντομενέκ είχε αρνηθεί να παίξει με την Εθνική Σενεγάλης. «Πάντα θα κουβαλάω μέσα μου και τις δύο κουλτούρες. Θα δω πρώτα πως θα εξελιχθεί η καριέρα μου και κατόπιν θα πάρω την απόφασή μου», είχε πει το 2006, όταν θα πρώτη φορά τέθηκε αντιμέτωπος με το δίλημμα.15. Στην προσωπική του ζωή χαρακτηρίζεται ως ήρεμος τύπος, έστω κι αν του αρέσουν τα έντονα χρώματα και οι ιδιαίτεροι συνδυασμοί. Απασχόλησε τα media μόνο με τη σχέση του με την Ayem, μια παίκτρια σε reality παιχνίδι της Γαλλίας! Ο ίδιος ισχυρίζεται πως αν δεν είχε γίνει ποδοσφαιριστής θα είχε μια φυσιολογική δουλειά και θα έπαιζε τα Σαββατοκύριακα με τους φίλους του, σιχαίνεται το αλκοόλ, καμιά φορά παίζει τένις και η καλύτερη ανάμνησή του από τη ζωή είναι «η μέρα που κατάφερα να αγοράσω σπίτι για τους γονείς μου».16. Τα τέσσερα γκολ που πέτυχε στην Κροατία του δίνουν μια θέση στην ελίτ λίστα των παικτών που το έχουν καταφέρει στην εποχή του Champions League. Μια παρέα με τον Λιονέλ Μέσι, τον Αντρέι Σεφτσένκο, τον Ρουντ Φαν Νίστελρϊ, τον Ντάντο Πρσο, τον Σιμόνε Ιντζάγκι και τον Μάρκο Φαν Μπάστεν.17. Παράλληλα, ισοφάρισε το ρεκόρ με το πιο γρήγορο χατ-τρικ στην ιστορία του Champions League, σκοράροντας τρία γκολ μέσα σε εφτά λεπτά. Από το 45ο ως το 52ο. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν του Μάικ Νιούελ τον Δεκέμβριο του 1995 με τη Μπλάκμπερν, όταν κόντρα στη Ρόζενμποργκ πέτυχε χατ-τρικ σε εννέα λεπτά.18. Το μόνο του είναι: «Πάντα να πιστεύεις, πάντα να τα δίνεις όλα… Και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους». Και χθες, όντως ήρθαν!
από gazetta.gr