Μια απ’ τα ίδια

Στο (επισφαλές, έστω) συμπέρασμα πως το πρόβλημα του ΑΠΟΕΛ δεν είναι ούτε η ψυχολογία, ούτε ο προπονητής, οδήγησε ο αγώνας με την ΑΕΚ όπου οι γαλαζοκίτρινοι πρόσθεσαν άλλη μια προβληματική εμφάνιση στο παθητικό τους.

Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε ο κανόνας που θέλει τον προπονητή που αναλαμβάνει στα μέσα της σεζόν, να μην κερδίζει στο ντεμπούτο. Στραβά ξεκίνησαν ο Χατζηλούκας (2005), ο Γιοβάνοβιτς (2008), ο Δώνης (2013) και ο Φινκ (2015).

Ο Μαντούκα, που είχε το γενικό πρόσταγμα, χωρίς προπονητικές παραστάσεις – μέχρι πριν δύο μήνες ήταν ποδοσφαιριστής- επικεντρώθηκε στη ψυχολογία, οπότε δεν επιχείρησε ν’ αλλάξει κάτι ως προς τον τρόπο που έπαιζε η ομάδα. Εμφάνισε την πιο αναμενόμενη ενδεκάδα σε διάταξη 4-4-2, με μόνη διαφοροποίηση το ότι οι ακραίοι άλλαζαν πτέρυγες, όπως συνέβαινε κατά κανόνα επί Γιοβάνοβιτς.

Στοίχημα για τον Μαντούκα ήταν να κλείσει τους χώρους, κάτι που δεν πέτυχε, καθώς η ΑΕΚ μπορεί να μην είχε τις 17 τελικές του Απόλλωνα, έφτιαξε όμως 12, πέντε περισσότερες από τον ΑΠΟΕΛ. Οι γηπεδούχοι ήταν εξαιρετικά ευάλωτοι κυρίως από τον άξονα, μάλλον λόγω της αδυναμίας του Βινίσιους.

Άλλη μια ένδειξη πως δεν δόθηκε και τόσο μεγάλη έμφαση στο τεχνικό κομμάτι, ήταν πως η τρίτη αλλαγή δεν έγινε ποτέ, παρότι υπήρχαν στον πάγκο παίκτες (Νάφιου, Γκόμες).

Έτσι τελείωσε το ματς ο ΑΠΟΕΛ. Με τον Σέρινταν μπροστά, καθώς ο Τζιμπούρ ήταν σε κακή μέρα.

Ο Σέρινταν εμφανίστηκε μετά από σχεδόν ένα μήνα και θα μπορούσε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να σφραγίσει τον τίτλο. Πίσω όμως από το χαμένο τετ-α-τετ κρύβεται το διαχρονικό πρόβλημα του «Σέρι» στο γκολ. Τους τελευταίους έξι μήνες έβαλε μόλις ένα τέρμα (σε ματς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό), ενώ συνολικά είναι στα οκτώ μέσα στη σεζόν. Στοιχεία που πρέπει να προσμετρηθούν, εάν ο ΑΠΟΕΛ υπολογίζει τον Ιρλανδό ως σέντερ φορ για τη νέα σεζόν.

 

Το οξύμωρο

Γενικότερα, με ποσοστό νικών μόλις 50% σε ένα πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων, ο ΑΠΟΕΛ παίρνει τον τίτλο κυρίως γιατί οι υπόλοιποι διεκδικητές ήταν ανεπαρκείς. Υπάρχει και το οξύμωρο ότι ο ΑΠΟΕΛ ενώ από το 2012 εμφανίζει μια σταθερά μέτρια απόδοση με ελάχιστες εκλάμψεις και ακολουθεί διαρκώς καθοδική πορεία ως προς την απόδοση, εντούτοις, φτάνει σε ένα three peat, κάτι που είχε να κάνει από το 1949.

 

Ένα μεγάλο δίλημμα

Οι τέσσερις αλλαγές προπονητών από το 2012 έως σήμερα προδίδουν πως αγωνιστικά, στις εγχώριες διοργανώσεις τουλάχιστον, η ομάδα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που δημιουργούν τα πολλά χρήματα που ξοδεύονται γι αυτήν. Το δίλημμα είναι μεγάλο: δραστικός περιορισμός του μπάτζετ με περικοπή των ευρωπαϊκών προσδοκιών που αυτό συνεπάγεται (δεν μπορεί να στοχεύεις Ομίλους με προϋπολογισμούς Ομόνοιας, ΑΕΚ, Απόλλωνα και Ανόρθωσης) ή προσπάθεια για πιο αποδοτικές λύσεις, περίπου στα λεφτά που ξοδεύονται σήμερα;