Με την πλάτη στον τοίχο

Η ήττα από τον Απόλλωνα επιβεβαίωσε με τον πιο κατηγορηματικό και ανησυχητικό τρόπο το παρατεταμένο αγωνιστικό ντεφορμάρισμα της ομάδας μας. Κούραση, τραυματισμοί και επιθετικοί αφλογιστία είναι πλέον τα κύρια χαρακτηριστικά του ΑΠΟΕΛ. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά που ίσως θέσουν την ομάδα εκτός διεκδίκησης του πρωταθλήματος, ήρθε στο προσκήνιο και η νέα κόντρα του Φοίβου Ερωτοκρίτου με τους οργανωμένους οπαδούς. Η ομάδα μας μοιράζεται πλέον τη δεύτερη θέση με την Ανόρθωση, το παράρτημα του ΑΚΕΛ βρίσκεται στο +4 και ο μεταξύ μας αγώνας την Κυριακή αποκτά τεράστια σημασία.

Το ΑΠΟΕΛ καλείται να κερδίσει τον αιώνιο του αντίπαλο για να μείνει μαζί με άλλες δυο ομάδες ζωντανό στο κυνήγι του πρωταθλήματος αφού σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα. Ενδεχόμενη ήττα θα μας φέρει στο -7 και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η μάχη θα πρέπει να είναι για τη δεύτερη θέση που οδηγεί στην Ευρώπη μέσω του Europa League. Η ισοπαλία θα φέρει τους υπόλοιπους ακόμα πιο κοντά στην ομόνοια αλλά και πάλι τα δεδομένα δε θα είναι τα καλύτερα δυνατά.

Όπως εντοπίζουν πλέον οι πάντες το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας μας είναι να αντιδράσει σωστά στους αγώνες όπου τα δεδομένα δεν είναι με το μέρος της. Από τον προπονητή και τους παίκτες μας δεν είναι αρκετό να μας λένε ότι συμβαίνει αυτό και τους προβληματίζει αλλά να βρουν τον τρόπο να χειριστούν το φαινόμενο αυτό πιο αποτελεσματικά.

Η επιθετική αφλογιστία είναι μια άλλη παράμετρος της καθίζησης και του -4 αφού στους πέντε τελευταίους αγώνες έχουμε πετύχει ένα τέρμα. Απολογισμός πλήρως αντιπροσωπευτικός των όσων βλέπουμε αφού είτε δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες (με άχνα και ανόρθωση) είτε δεν μπορούμε να κάνουμε γκολ τις πολλές και ξεκάθαρες ευκαιρίες.

Οι παίκτες που μέχρι πρότινος κουβαλούσαν την ομάδα με τρόπο πειστικό δείχνουν καταβεβλημένοι και το ζητούμενο είναι αν έχουν τις δυνάμεις για την τελευταία σειρά αγώνων.

Μέσα σε όλα αυτά και η ιστορία περί μη αναγνώρισης
Όσον αφορά τη νέα κόντρα διοίκησης και οργανωμένων έχουμε την άποψη ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις δεν βοηθούν σε τίποτα. Από τη στιγμή που όλοι συμφωνούν ότι 20-30 άτομα κάνουν κακό παρά καλό στην ομάδα μας έπρεπε συντονισμένα και χωρίς επικοινωνιακά πυροτεχνήματα να βρούμε τρόπο να τους απαγορεύσουμε την είσοδο στα γήπεδα. Αντί αυτού αρχίζει μια κόντρα που δεν θα καταλήξει σε οτιδήποτε ουσιαστικό παρά σε αχρείαστες αντιπαραθέσεις.