Πληθαίνουν οι νίκες που έχουν σφραγίδα πρωταθλητή δηλαδή ΑΠΟΕΛ και δικαιολογημένα ο κόσμος νιώθει ότι αλλάζουν τα δεδομένα προς όφελος της ομάδα μας. Το νικηφόρο πέρασμα από το Παπαδόπουλος είχε σαν κύριο χαρακτηριστικό τη θετική ενέργεια και καλή ψυχολογία των παικτών. Ήταν αυτό που τους επέτρεψε να αντιδράσουν σωστά μετά την ισοφάριση της Ανόρθωσης και εκεί που πολλοί θεώρησαν ότι δεν θα τα καταφέρναμε ήρθε το μαγικό πλασέ του Σιέρινταν.. Ο Δώνης μας ξάφνιασε δυσάρεστα με την επιλογή του να αφήσει στον πάγκο τον Μπενασούρ που στον τελευταίο αγώνα ήταν εκ των κορυφαίων. Ο ΑΠΟΕΛ δεν είχε καλή μεσοεπιθετική λειτουργία αλλά κατάφερε να κρατήσει την Ανόρθωση χωρίς ευκαιρίες. Το γρήγορο γκολ βοήθησε ενώ αν ήμασταν πιο τυχεροί ίσως ερχόταν ακόμα ένα γκολ. Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε όμως ότι από τη στιγμή που δεν έχουμε το εύκολο γκολ πρέπει να χάσουμε για να βάλουμε.
Ο τραυματισμός του Πιπίνη ανάγκασε τον προπονητή μας να ρισκάρει αφού προτιμήθηκε ο Σολωμού αντί του Αλεξάνδρου ή του Αντωνιάδη που φάνηκε ότι ήταν στην αποστολή για τυπικούς λόγους. Αν και με ελάχιστα παιχνίδια στα πόδια του ο Σολωμού ανταποκρίθηκε ενώ το πάλεψε και ο Σερτζίο ως αριστερός μπακ.
Ο ΑΠΟΕΛ του δευτέρου ημιχρόνου έδωσε αδικαιολόγητα πολλούς χώρους στην Ανόρθωση και το γκολ με μια από τις ελάχιστες κακές στιγμές θα μας στοίχιζε αν δεν έκανε ο Σιέρινταν ένα εντυπωσιακό 30λεοτο με highlight το γκολ.
Σε ατομικό επίπεδο κρατάμε την ολοκληρωμένη παρουσία του Αμορίν που ίσως για πρώτη φορά μετέδιδε ασφάλεια και σιγουριά στις κινήσεις του. Από την άλλη ο Σαντίν χάθηκε και έδειξε πιο αγχωμένος από ποτέ, ενώ δεν τον βοήθησε ούτε ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας.
Πλέον βρισκόμαστε στο -4 από την κορυφή και περιμένουμε τον αγώνα του Απόλλωνα για να δούμε πως θα διαμορφωθεί η βαθμολογία. Το σίγουρο είναι ότι πάμε καλά και πλέον είναι ενώπιων μας ο νέος αγώνας της χρονιάς την Κυριακή!