apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Εδώ και λίγες μέρες και όσο πλησιάζει η 31η Ιανουαρίου ζούμε το γνώριμο και ψυχοφθόρο σκηνικό. Φτάνουμε στο τέλος μιας ακόμα μεταγραφικής περιόδου και ακόμα περιμένουμε να δούμε αν τελικά θα προλάβουμε να αποκτήσουμε τον επιθετικό που θέλουμε. Θα καταγράψουμε ξανά μια μεγάλη αλήθεια που συμβαίνει στον ΑΠΟΕΛ τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχει ποτέ ένα σταθερό μεταγραφικό πλάνο. Και για να μην βιαστεί κανείς να μας απαντήσει με το ικανοποιητικό ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές της 4ετίας, λέμε ότι συμβαίνουν κάποια πράγματα που έρχονται σε σύγκρουση με τις διακηρύξεις περί έγκαιρου και σωστού προγραμματισμού. Καταρχήν, σήμερα ψάχνουμε επιθετικό, όπως επίσης ψάξαμε και αποκτήσαμε ένα ποδοσφαιριστή στα χαφ, χωρίς να ήταν στο πλάνο του Γιοβάνοβιτς. Θυμίζουμε ότι αυτός αλλά και η διοίκηση, μέχρι και το τέλος Δεκεμβρίου έλεγαν ότι δεν μας απασχολούσε η μεταγραφική περίοδος Ιανουαρίου. Επειδή λοιπόν υπήρχε αυτή η άποψη, δεν εκτιμήθηκαν σωστά κάποια δεδομένα.
Πρώτο και ίσως σοβαρότερο ήταν το κατά πόσο ο Σολάρι θα μπορούσε να αποτελέσει μια επιλογή εντεκάδας ενώ θα απουσίαζε ο Αλμέιδα. Όπως προκύπτει ο προπονητής δεν πίστεψε ότι μπορεί να έχει τις λύσεις που θέλει από τον Αργεντινό για αυτό και στράφηκε στην επιλογή Ατόρνο. Τώρα που και οι δυο δείχνουν να μην μπορούν, τρέχουμε να προλάβουμε χωρίς να έχει γίνει ιδιαίτερη προεργασία.Επομένως, μην ψάχνετε να βρείτε το γιατί πάμε και αυτή τη φορά για γκραν γκινιόλ σε σχέση με την ανακοίνωση της επόμενης μεταγραφής. Αν δεν συμβεί κανένα απρόοπτο, τότε, ο επιθετικός θα ανακοινωθεί την Τρίτη 31 Ιανουαρίου. Το ίδιο έγινε και το 2010 με το Μαρσίνιο αλλά και το καλοκαίρι με τους Πάρντο, Κακά, Μπελαίτ.
Σε κάθε μεταγραφική περίοδο βγαίνει στην επιφάνεια η επιφυλακτικότητα του προπονητή μας να πει το μεγάλο ναι για κάποιον από τους πολλούς ποδοσφαιριστές που του προτείνονται. Ο Γιοβάνοβιτς δεν αρνείται ότι θέτει πολύ ψηλά τον πήχη και πως θέλει να φέρνει παίκτες που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια. Ακόμα και για τα κριτήρια αυτά γίνεται πολύς λόγος αφού πολλοί θεωρούν ανέφικτο να βρεθούν παίκτες που να τα καλύπτουν όλα.
Μια άλλη σημαντική παράμετρος είναι το διαθέσιμο μπάτζετ που υπάρχει σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Η διοίκηση συχνά δηλώνει ότι θα υλοποιήσει την όποια επιθυμία του προπονητή από την άλλη όμως δεν είναι διαθετημένη να δώσει λεφτά που θεωρούνται εκτός ενός συγκεκριμένου ορίου. Είναι αυτό το όριο που φαίνεται να οδηγεί εκτός Αρχαγγέλου τον πολυτιμότερο μας παίκτη τα τελευταία χρόνια, αλλά για την υπόθεση Μοράις θα ασχοληθούμε σύντομα.
Το σίγουρο είναι ότι όπως σε όλα τα θέματα έτσι και σε αυτό μπορούμε να δουλέψουμε καλύτερα και την κατάλληλη στιγμή ο Γιοβάνοβιτς σε συνεργασία με τη διοίκηση θα πρέπει να ασχοληθούν και με αυτό.
Προς το παρών αναμένουμε να κλείσει η μεταγραφική περίοδος Ιανουαρίου με θετικό τρόπο.
