Μας το προσφέρουν, το θέλουμε;

Το ποδοσφαιρικό παράρτημα του ακελ επιχειρεί εδώ και δυο εβδομάδες να μας ανακηρύξει πρωταθλητές πριν την έναρξη των αγώνων κατάταξης. Εμείς όμως με έντονες τάσεις αυτοκαταστροφής τους στέλλουμε το μήνυμα ότι δεν πρέπει να καταρρεύσουν. Το βράδυ της Δευτέρας η Ένπ στάθηκε στο ύψος της και σε αντίθεση με τον αγώνα του πρώτου γύρου και το ιστορικό πλέον μαρκάρισμα με τα μάτια το Γούμενου, τσίμπησε το βαθμό της ισοπαλίας. Η διαφορά αντί στους 3 βαθμούς που ανέμεναν όλοι μειώθηκε στους πέντε κάτι που έγινε δεκτό με ανακούφιση από όλους μας. Δεν μπορούμε όμως να επαναπαυτούμε. Το ότι η ομόνοια έχει τα μαύρα της τα χάλια δεν αποτελεί άλλοθι για τον Γιοβάνοβιτς και τους ποδοσφαιριστές μας.

Όπως έχουμε παρατηρήσει το ΑΠΟΕΛ των τελευταίων αγωνιστικών είναι κάτι περισσότερο από προβληματικό σε πολλούς τομείς και το επιχείρημα ότι δεν αγωνιζόμαστε μόνοι μας πείθει μόνο το στενό περιβάλλον του προπονητή μας. Η ομάδα μας στο δεύτερο γύρο μετρά τρεις ήττες και πληθώρα αγώνων όπου κέρδισε έχοντας καλή απόδοση σε κάποια μεμονωμένα χρονικά διαστήματα.

Η άμυνα μας όχι μόνο δέχεται εύκολα τέρματα αλλά δεν εμπνέει την απαιτούμενη εμπιστοσύνη με αποτέλεσμα να δημιουργεί  νευρικότητα στους πάντες. Ο Γιοβάνοβιτς επιχειρεί ανεπιτυχώς να διορθώσει τα κακός έχοντα με την είσοδο παικτών στον αγωνιστικό χώρο αλλά ούτε και αυτό δεν βοηθά πλέον. Εννοείται ότι εσωτερικές αλλαγές με πιο χαρακτηριστική την μεταφορά του Μαρσίνιο στο αριστερό άκρο κρίνεται ως ατυχέστατη.

Έχουμε λοιπόν πολλά στραβά που πρέπει να διορθώσουμε και αν επαναπαυτούμε στο +5 επειδή δεν έγινε +3 ή στο ότι έχουν δύσκολο αγώνα την Κυριακή με την Ανόρθωση, σύντομα θα είμαστε εμείς που θα αποδοκιμάζουμε τους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία.